ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 326

ตอนที่326ปล่อยลงข้าเอง

เหล่าหลิวไม่เข้าใจเหตุใดเขาต้องตกใจเช่นนี้พยักหน้าตอบ：“มีปัญหาอะไรหรือ?ทุกคนล้วนเป็นชายช่วยถูหลังให้กันไม่ใช่เรื่องปกติหรือ?ล้วนเป็นชายทั้งนั้นไม่มีใครห้ามเรื่องนี้?และอีกอย่างเซียวต้าเจียไม่สะดวกในการใช้ชีวิต ที่จริง..เอ่ออขาดเส้นเอ็นไปเส้นหนึ่ง”

เหล่าไม่เคยพูดว่าเซียวต้าเจียไม่ปกติเพราะว่าหลินซีนเยียนวางเซียวต้าเจียไว้บนสูงสุดเขาชื่นชมหลินซีนเยียน ดังนั้นคนที่หลินซีนเยียนเคารพนับถือเขาจะให้ความเคารพอย่างยิ่ง

หลี่อวิ๋นซ่านจ้องมองเหล่าหลิวด้วยสายตาตะลึงสักพักหลังจากยืนยันแล้วว่าเหล่าหลิวไม่ได้ล้อเขาเล่น นำผลไม้ที่อยู่ในอ้อมแขนใส่ไปในอ้อมแขนของเหล่าหลิว ส่วนตนเองนั้นรีบเร่งไปยันห้องของเซียวต้าเจียทันที

เมื่อฟ้ามืดโรคเก่าของเซียวฝานปรากฎออกมาอีกครั้ง หลินซีนเยียนถือน้ำร้อนเข้ามาก็ได้กลิ่นเหม็นแล้ว ผู้เฒ่าหนวดขาวนั้นไม่สามารถทนกลิ่นนี้ได้หยิบมอระกู่แล้วไปยันลานเพื่อสูบบุหรี่

หลินซีนเยียนชินกับเซียวฝานที่เป็นเช่นนี้แล้ว ดังนั้นนางจึงไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยแม้แต่คิ้วก็ยังไม่ขมวดแล้วยังถอดเสื้อผ้าให้กับเซียวฝาน

เมื่อหลี่อวิ๋นซ่านเข้ามาในห้องเห็นหลินซีนเยียนกำลังถอดเสื้อให้เซียวฝานเขาตกตะลึงใบหน้าขาวซีดถึงขีดสุดไม่กี่ก้าวก็มาถึงหน้านางแล้วดึงนางออกมาตะคอกว่า：“เจ้าทำอะไรอยู่!”

แรงของเขาเยอะมากหลินซีนเยียนถูกเขากระชากแล้วล้มลงไปกับพื้นหลังจากที่สามารถยืนขึ้นได้คิ้วก็ขมวดเช่นกัน“ใต้เท้าหลี่ตอนนี้เป็นเวลาพักผ่อนข้าทำอะไรยังต้องรายงานท่านอีกหรือ?”

นางเป็นหญิงที่อาบน้ำให้ผู้ชายโดยไม่คำนึงถึงความอับอายเขายังไม่นับว่านางไม่รักษาความเป็นกุลสตรีนางยังใช้น้ำเสียงเช่นนี้พูดคุยกับเขา?

หลี่อวิ๋นซ่านโกรธจนอกของเขาเต้นอย่างรุนแรงผ่อนคลายสักครู่ถึงสามารถพูดออกมาได้ว่า“เจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้ากำลังทำอะไรอยู่?เจ้าใส่หน้ากากผิวหนังมนุษย์ปลอมเป็นชายเจ้าคิดว่าเจ้าเป็นชายจริงๆหรือ?

ด้วยความใจร้อนเขาเผลอพูดเรื่องหน้ากากผิวหนังมนุษย์ออกมา

หลินซีนเยียนตกใจใบหน้าเต็มไปด้วยความแปลกใจในสายตายิ่งห่างเหิน“เจ้ารู้เรื่องที่ข้าใส่หน้ากากผิวหนังมนุษย์ได้อย่างไร?”นางไม่เคยแสดงท่าทีหรือข้อบกพร่องต่อหน้าเขามาก่อนและอีกอย่างเรื่องผิวหนังมนุษย์ก็ไม่ใช่คนปกติทั่วไปสามารถรับรู้ได้

หลี่อวิ๋นซ่านถูกนางสอบถามสักพักแต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไรดี คงไม่สามารถพูดได้ว่าเขาใช้เวลาที่นางหลับฉีกหน้ากากนางออกมาดูได้?

“เจ้ายังรู้อะไรอีกบ้าง”หลินซีนเยียนใบหน้าตื่นตัวสายตามองไปทางประตูอย่างไม่รู้ตัวถึงแม้ประตูห้องปิดสนิทแต่ว่าที่นี้คนเยอะนางก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะไม่มีคนแอบฟัง

หลี่อวิ๋นซ่านส่ายหัวไปมา“เรื่องอื่นข้าไม่รู้ทั้งนั้นเพียงแต่หนังกากผิวหนังมนุษย์นั้นเมื่อก่อนข้าเคยใช้มาก่อนดังนั้นข้าจึงคุ้นเคยกับมัน”

“จริงหรือ?”หลินซีนเยียนยังคงไม่เชื่อแต่ว่าหลี่อวิ๋นซ่านไม่พูดนางก็ก็อะไรไม่ได้เลยสีหน้าไม่ค่อยดีนัก“ความหมายของใต้เท้าหลี่คือจะใช้เรื่องนี้มาขู่ข้าหรือ?”