ตอนที่335บุ่มบ่ามสะเพร่า
นึกถึงศัตรูที่ทำร้ายนายช่างจนตายอยู่ใกล้แค่เอื้อมมือหลินซีนเยียนโกรธพลุ่งพล่านอย่างสุดขีดแต่นางก็รู้เป้าหมายของศาลาความลับแห่งสวรรค์ไม่ได้เปิดเผยมาก่อนพิษของเซียวฝานยังไม่ได้คลี่คลายมาก่อนนางจะบุ่มบ่ามไม่ได้
“เจ้า.......”หลี่อวี๋นซ่านสะอึกสะอื้นแวบหนึ่งหน้าหลินซีนเยียนที่โกรธโศกเศร้ากก็ตกใจจนใจเต้นในเวลานั้นเขาอยากโอบกอดนางไว้ในอ้อมแขน
หลินซีนเยียนมีสติกลับมาพยายามยิ้ม“ไม่เป็นไร”
ไม่เป็นไร?นางเป็นอย่างนี้เรียกว่าไม่เป็นไร?
หลี่อวี๋นซ่านถอนหายใจขมวดคิ้วพูด“ในเมื่อเกลียดเขาขนาดนั้นอย่างไรให้เขาชดใช้อะไรบ้างคงจะดี”
หลินซีนเยียนเปลี่ยนสีหน้ามองทางหลีอวี๋นซ่าน“เจ้ามีความคิดดีๆไหมล่ะ?”
“ไม่ถึงกับว่าเป็นความคิดที่ดีแต่ยังไงที่นี่เป็นเขตอิทธิพลของพวกเรา”ตอนหลี่อวี๋นซ่านพูดในดวงตาทั้งสองข้างแฝงแววตาคิดร้าย
“แต่ว่า.......”หลินซีนเยียนยังรู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะอย่างไรเสียนางไม่อยากลากหลี่อวี๋นซ่านมาทำเรื่องไม่ดี
หลี่อวี๋นซ่านกลับไม่เปิดโอกาสให้นางพูดหลังจากนั้นหันไปสั่งกับเหล่าหลิวว่า“เฮ้เจ้าไปหารถม้ามาสองคันให้รอที่ประตูด้านหลังโรงเตี๊ยมหลังครึ่งชั่วโมงจงมารับพวกข้า”
เหล่าหลิวงงสักพักถึงชี้ไปที่จมูกตัวเองถาม“ท่านเรียกข้ารึ?”
“ใช่เจ้านั่นแหละ”หลี่อวี๋นซานมองค้อนเริ่มไม่ทน
ในใจเหล่าหลิวรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรมทำได้แค่พูดอย่างขุ่นมัว“แม้จำชื่อข้าไม่ได้เรียกข้าว่าเหล่าหลิวก็ได้นี่นา”
“ข้ากับเจ้าไม่ได้เกี่ยวข้องกันข้าจะจำชื่อเจ้าไปด้วยเหตุใดกัน?”หลี่อวี๋นซ่านคิดว่าคำพูดของเหล่าหลิวช่างน่าขันก็แค่ช่างฝีมือคนหนึ่งเท่านั้นเองเขาจำเป็นต้องจำได้?
“......”เหล่าหลิวรู้สึกร้องไม่ออกทำได้แค่แอบเสียใจหลังจากนั้นเดินไปเตรียมรถม้าเงียบๆ
รอเหล่าหลิวเดินไปหลี่อวี๋นซานจับมือหลินซีนเยียนเดินไปข้างนอกเห็นเขาเดินไปทางห้องหมายเลขแรกระหว่างนั้นหลินซีนเยียนยังไม่ตอบโต้ถามอย่างกังวล“หลี่อวี๋นซ่านเจ้าจะทำอะไรพวกเราจะเข้าไปเลยรึไง?”
หลี่อวี๋นซ่านหยุดฝีเท้าหันมาถามสงสัย“งั้นเจ้าคิดว่าพวกเราควรทำอย่างไร?”
“กะอีแค่สั่งสอนพวกเขาเท่านั้นเองหาเหตุผลก็พอแล้วยังจำเป็นต้องวางแผนอะไรอีกไม่ได้จะฆ่าพวกเขา?ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาฆ่าพวกเขายังไงเสียบนแผ่นดินศาลาความลับแห่งสวรรค์แห่งนี้นับว่ายังมีกำลังอำนาจอยู่อย่างน้อยๆสถานะของข้าในตอนนี้จะตีพวกเขาไปคงไม่มีปัญหาแต่ถ้าต้องการฆ่าพวกเขายังจำเป็นต้องกำจัดอุปสรรคนิดหน่อยแต่เจ้าไม่ต้องห่วงเพียงแค่รอให้ข้าเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่ไม่ต้องพูดถึงศาลาความลับแห่งสวรรค์แห่งเดียวแม้แต่จะทำลายศาลาความลับแห่งสวรรค์ข้าก็สามารถช่วยเจ้าได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...