ตอนที่336ตระกูลหลิงเซียงหนาน
แค่ได้ยินเสียงหนึ่งในองครักษ์ตะโกนคนที่เหลือก็เคลื่อนตัวเข้าไปจะทำร้ายหลี่อวี๋นซ่าน
เมื่อหลินซีนเยียนกังวลจนเหงื่อตกเพราะหลี่อวี๋นซ่านเหตุการณ์ที่ทำให้นางตกตะลึงปรากฏออกมาแล้วเห็นเพียงพวกองครักษ์ตะโกนให้กระจายตัวแยกออกจากกันไปทั้งสี่ทิศพุ่งถึงข้างตัวหลี่อวี๋นซ่านจะลงมือกับเขาอีกทั้งจังหวะที่ถอยหลังหมัดองครักษ์สองคนในกลุ่มมีเลือดสดๆหยดลงมา
หลายคนไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ร่างหลี่อวี๋นซ่านยืนตรงแล้วพูดเสียงเย็นชา“ข้าถูกคนรังแกถึงขนาดนี้แล้วพวกเจ้ายังไม่ออกมาอีกรึ?”
หลินซีนเยียนมองไปรอบๆอย่างรู้สึกสงสัยข้างกายหลี่อวิ๋นซ่านมีผู้พิทักษ์ลับอยู่อย่างนั้นหรือ?แต่ดูเหมือนไม่น่าแปลกใจเขาเป็นหนึ่งลูกท่านหลานเธอของตระกูลขุนนางลึกลับจะมีผู้พิทักษ์ลับหลายคนข้างกายก็คงปกติแต่เห็นหลี่อวี๋นซ่านใช้วิธีนี้ดูเหมือนในวันปกติคนอยู่ในพื้นที่ลับจะเข้ามาข้องเกี่ยวเรื่องของเขาไม่ได้มีแค่เมื่อเขาพบกับอันตรายถึงจะออกมาช่วยชีวิตได้
ในตอนนั้นหลินซีนเยียนไม่รู้ที่นางคาดคะเนนั้นใกล้เคียงที่แท้หลี่อวี๋นซ่านถือเป็นลูกหลานของตระกูลที่เดินทางไปต่างถิ่นมีประสบการณ์อย่างโชกโชนรอบตัวไม่มีคนปกป้องเพราะสำหรับตระกูลแม้แต่ตัวเองคนเดียวยังไม่สามารถปกป้องได้ก็ไม่มีคุณสมบัติสืบทอดมรดาของตระกูลแต่ครั้งก่อนหลี่อวี๋นซ่านถูกโม่จื่อเฟิงทุบตีบาดเจ็บถ้าไม่ใช่เกราะกระจกนั่นเขาคงเป็นคนตายไปแล้ว
ด้วยอิทธิพลของตระกูลไม่ยอมให้เขาใช้ผู้พิทักษ์ลับแต่พ่อของเขาเป็นหัวหน้าตระกูลหลี่คนปัจจุบันดังนั้นจึงแอบส่งผู้พิทักษ์ลับของตัวเองสองสามคนให้อยู่กับหลี่อวี๋นซ่านเรื่องนี้ภายหลังหลินซีนเยียนได้ฟังจากปากหลี่อวี๋นซ่านแล้ว
ตอนที่หลี่อวี๋นซ่านพูดจบเป็นไปตามที่คาดคิดรอบตัวเขาก็ปรากฏคนชุดดำสามคนในเวลาชั่วพริบตาเดียวคนชุดดำสามคนนี้มีฝีมือชั้นสูงกว่าองครักษ์ของอวิ๋เทียนซีอย่างเห็นได้ชัดเพราะพลังที่ทั้งสามคนสำแดงออกมาทั้งเลือดเย็นทั้งเหี้ยมโหดดวงตาทั้งคู่นั้นทั้งเด็ดเดี่ยวและกระหายเลือด
“เจ้าเป็นใครกันแน่?”อวิ๋นเทียนสี่เห็นผู้พิทักษ์ลับหลายคนในเวลาชั่วพริบตาเดียวก็รู้ว่าวันนี้เกรงว่าตัวเองจะไม่ระวังตัวเข้าเสียแล้วต้องรู้แน่ว่าเขาเป็นเจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์ยังไม่สามารถมีผู้พิทักษ์ลับไว้ครอบครองอย่างนี้ได้แต่เด็กหนุ่มคนนี้กลับมีอยู่ข้างกาย
มีผู้พิทักษ์ลับพวกนี้ใช่ว่าทุกคนจะมีไว้ครอบครองได้เพราะการเลี้ยงฝึกผู้พิทักษ์ลับไว้เป็นเรื่องฝืนธรรมชาติอย่างยิ่งจำเป็นต้องคัดเลือกเด็กอายุต่ำกว่าสามขวบมาฝึกฝนอย่างเข้มงวดโหดเหี้ยมไม่เพียงแต่ฝึกวิทยายุทธแห่งขุนเขาแต่ยังต้องมีนิสัยอดทนอดกลั้นเพราะทั้งชีวิตของผู้พิทักษ์ลับคนหนึ่งต้องอยู่ในสถานที่อันมืดมิดไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างซื่อตรงและเปิดเผยได้คามทรมานในจิตใจยากลำบากกว่าฝึกฝนวรยุทธมากนัก
ดังนั้นการเลี้ยงผู้พิทักษ์ลับคนหนึ่งจะต้องทุ่มเทกำลังและสติปัญญาหลายสิบปีปกติมีเพียงคนในราชวงศ์และกูลขุนนางลับบางพวกถึงสามารถเลี้ยงผู้พิทักษ์ลับไว้ให้เชื่องได้สำนักทั่วไปสามารถมีเพียงแค่องครักษ์ฝีมือดีสักหน่อยเท่านั้นเอง
“ข้าเป็นใครมันก็ไม่ใช่กงการอะไรของเจ้า!”เสียงหลี่อวี๋นซ่านไม่พอใจเดินตรงไปด้านหลังคำพูดของเขาทำให้หลินซีนเยียนระบายความโกรธออกมาไม่น้อยในทันที
เจ้าสำนักที่บัญชาการศาลาความลับแห่งสวรรค์มีนามเรียกขานว่าตาเฒ่าลามกโสมมหลินซีนเยียนอยากยกนิ้วโป้งชมเขาสักทีจริงๆ
อวิ๋นเทียนสี่โกรธไม่เบาเห็นพวกองครักษ์ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกผู้พิทักษ์ลับอย่างชัดเจนแล้วจึงกัดฟันล้วงอาวุธขนาดใหญ่ออกมาจากหน้าอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...