ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 337

ตอนที่337ตระกูลหรงเซียงซี

“ตระกูลหลิงเซียงหนาน?”หลินซีนเยียนขมวดคิ้วนางไม่เคยได้ยินจริงๆหลังจากนั้นกลับไปมองทางหลี่อวี๋นซ่านโดยไม่รู้ตัว

ตอนที่อวิ๋นเทียนสี่เอ่ยชื่อนี้ออกมาสีหน้าหลี่อวี๋นซ่านท่าไม่ดีแล้วแววตาของเขาเหม่อลอยหน้ายิ่งเผยความลังเลมากขึ้น

มองสีหน้าเขาอวิ๋นเทียนสี่ราวกับมั่นใจอะไรสักอย่างยิ้มพูด“ข้ารู้ในที่สุดข้าก็เดาไม่ผิด!ในนี้เป็นเขตอำนาจของตระกูลหลี่ข้าถึงมั่นใจว่าเจ้าเป็นคนของตระกูลหลี่!คนตระกูลหลี่ฆ่าข้าไม่ได้นี่เป็นพันธะสัญญาของทั้งสองตระกูล!”

คำพูดที่อวิ๋นเทียนสี่พูดหลินซีนเยียนไม่เข้าใจนักแต่คำพูดที่หลี่อวี๋นซ่านพูดต่อมากลับทำให้นางเดาออกแล้ว

“ตระกูลหลี่กับตระกูลหลิงเซี่ยงซีมีพันธะสัญญาต่อกันไม่สามารถฆ่าผู้ใดในตระกูลแม้แต่คนเดียวแต่.....เจ้าบอกว่าเจ้าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานแล้วหลักฐานล่ะ?”หลี่อวี๋นซ่านมองจากด้านบนลงไปทางอวิ๋นเทียนสี่ที่อยู่ด้านล่าง

“หลังของข้ามีรอยสักตระกูลหลิงเซี่ยงหนานอีกทั้งเจ้าเป็นคนตระกูลหลี่เจ้าน่าจะรู้ในสายเลือดตระกูลหลิงเซี่ยงหนานมีรสชาติที่มีเอกลักษณ์รึว่า.....เจ้าจะเอาเลือดข้าไปดื่ม?”อวิ๋นเทียนสี่ยื่นข้อมมือตัวเองออกมาเหมือนสื่อว่าให้หลี่อวี๋นซ่านเอาเลือดไป

เอาเลือดเขาไปดื่ม?ประโยคนี้ฟังอย่างไรก็ทำให้คนรู้สึกแปลกใจมากท่าทางอวิ๋นเทียนสี่ไม่ได้อำเล่นแม้แต่น้อยอีกทั้งหลี่อวี๋นซ่านก็ไม่ได้มีท่าทีจะหยอกเล่นเช่นกัน

“เจ้ามันเป็นคนน่ารังเกียจนักยังจะให้ข้าดื่มเลือดอีกรึ?”เสียงหลี่อวี๋นซ่านเย็นชาไม่พอใจไม่พอใจมากจนถอยหลังไปก้าวหนึ่งแต่กลับให้ผู้พิทักษ์ลับเปิดเสื้อด้านหลังของอวิ๋นเทียนสี่เป็นไปตามนั้นจริงหลังอวิ๋นเทียนสี่มีรอยสักรูปสัตว์ประหลาด

หลินซีนเยียนกำลังฟังสนทนาระหว่างสองคนนั้นอย่างแปลกใจในใจยิ่งมีความสงสัยมากขึ้นนางทราบการมีอยู่ของสองตระกูลลับจากปากโม่จื่อเฟิงเพียงแต่นึกไม่ถึงว่าสุดท้ายอวิ๋นเทียนสี่เป็นคนของอีกตระกูลหนึ่งแค่นั้นเองดูท่าอำนาจของตระกูลลับพวกนี้ไม่ธรรมดาสุดท้ายแม้แต่สถานที่ผลิตอาวุธหนึ่งเดียวในแผ่นดินอย่างศาลาความลับแห่งสวรรค์ล้วนอยู่ในอำนาจของตระกูลลับ

“ดูสิตอนนี้เจ้าเชื่อว่าข้าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานรึยัง”หน้าอวิ๋นเทียนสี่เผยยิ้มดูเหมือนหลี่อวี๋นซ่านตัดสินใจไม่ทำให้เขาลำบากแล้ว

เพียงแต่......

หลี่อวี๋นซ่านกลับไม่เดินเข้าไปเอาเท้าเหยียบลงไปบนหลังเขาพูดอย่างเย็นชา“รู้แล้วยังไงข้าไม่ฆ่าเจ้าแต่ก็ปล่อยเจ้าไม่ได้ท่านชายเหอเปิ่นแย่งชิงสตรีต้องชดใช้ทุกอย่างที่เจ้าทำ!”

“ข้าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานเจ้าทำอย่างนี้ไม่ได้......”

อวิ๋นเทียนสี่พูดไม่ทันจบหลี่อวี๋นซ่านเพิ่มแรงเท้าทำให้เขาคำพูดเขาถูกแทนที่ด้วยเสียงตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรงระหว่างห้องมีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นๆ

“เหตุใดเจ้า.....เหตุใดเจ้าลงมือกับคนตระกูลหลิงเซียงหนานได้ตระกูลข้ารู้เรื่องนี้จบไม่สวยแน่!”อวิ๋นเทียนสี่ร้องโอดครวญไปตะโกนไป

หลี่อวี๋นซ่านไม่สนใจคำขู่ของเขาแต่กลับนั่งยองๆลงมองเขาถูกตีจนสภาพหน้าบวมช้ำอย่างสนอกสนใจ“พอแล้วเจ้าเก็บแรงไว้สักหน่อยเถอะหาเรื่องข้าเองแม้หัวหน้าตระกูลหลิงเซี่งหนานของพวกเจ้ามาก็จะมีสภาพเช่นนี้เหมือนกันเจ้าจะเชื่อหรือไม่ถ้าเจ้าไปรายงานตระกูลของเจ้าบอกว่าข้าหลี่อวี๋นซ่านเป็นคนลงมือทุบตีเจ้าพวกเขาไม่เพียงไม่ช่วยเหลือเจ้าแต่ยังเอามือเท้าของเจ้าส่งมาขอโทษขอโพยข้าด้วย?”

“หลี่...หลี่อวี๋นซ่าน?เจ้าบอกว่าเจ้าคือหลี่อวี๋นซ่าน?”อวิ๋นเทียนสี่พึ่งจะรู้ตัวตนของเขาจากปากตัวเขาเองในช่วงเวลาสั้นๆเขาเบิ่งตาโตความยโสโอหังก่อนหน้านี้หายไปในชั่วพริบตา

“ใช่ข้าเองฉะนั้นเจ้าบอกว่าข้าทุบตีเจ้าตระกูลเจ้าจะโกรธจนแตกแยกกันเพราะข้ารึ?”หลี่อวี๋นซ่านโบกมือให้ผู้พิทัก์ลับสองสามคนลงมือต่อ

รอจนอวิ๋นเทียนสี่ถูกทุบตีแทบจะสิ้นแรงพวกผู้พิทักษ์ลับถึงจะหยุดลง

หลี่อวี๋นซ่านกวาดสายตามองอวิ๋นเทียนสี่ที่อยู่บนพื้นอย่างเมินเฉยหันกลับไปพูดกับหลินซีนเยียน“ไปกันเถอะข้ารู้ว่าเจ้ามีปัญหามากมายจะถามแต่รอให้ออกไปค่อยคุยกันได้หรือไม่?ไม่ช้าคนของตระกูหลินเซี่ยงซีจะมาแล้วข้าขี้เกียจเห็นคนเอะอะวุ่นวายพวกนั้น”

หลินซีนเยียนสับสนพึ่งจะดึงสติกลับมาจากความตื่นตระหนกนางคาดไม่ถึงจริงๆสำหรับนางศาลาความลับแห่งสวรรรค์สูงส่งเกินเอื้อมสุดท้ายเขาถูกหลี่อวี๋นซ่านทุบตีจนกลายเป็นไอ้หน้าโง่บุ่มบ่ามสะเพร่าขนาดนี้คนๆนั้นไม่ธรรมดาเป็นแน่และเป็นเจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์คนมีชื่อเสียงเรียงนามไปทั่วทุกประเทศ!

นางเดินตามไปอย่างสับสนงุนงงความคิดสับสนยุ่งเหยิงจนตื้อไปตลอดทางนึกถึงความจริงก็พอเข้าใจแต่ยิ่งเข้าใจในใจกลับยิ่งรู้สึกสงสัยมากขึ้น

หลังจากทั้งสองคนมาถึงประตูหลังโรงเตี๊ยมเหล่าหลิวรีบนำรถม้ามารับพวกเขาขึ้น

หลี่อวี๋นซ่านขึ้นรถม้าก่อนหลังจากนั้นดึงแขนหลินซียนเยียนให้นางขึ้นรถม้าด้วย

ปิดประตูรถม้าหลินซีนเยียนรอไม่ไหวถาม“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ตระกูลหลิงเซี่ยงหนานคืออะไรตระกูลหลอนของพวกเจ้าเป็นอะไรกันแน่?”

“ข้าก็รู้ว่าเจ้าจะต้องถามอื้มเรื่องพวกนี้ไม่ควรบอกกับคนนอกแต่เจ้าไม่ใช่คนนอกเจ้าคือภรรยาที่หลี่อวี๋นซ้านอย่างข้าจะแต่งงานด้วยฉะนั้นจะบอกเจ้าก็คงไม่เป็นไร”

หลี่อวี๋นซ่านถอนหายใจพูดต่อ“ตระกูลหลิงเซียงหนานเป็นตระกูลลับตระกูลหนึ่งมีการเคลื่อนไหวหลักอยู่หลายประเทศทางตอนเหนือของประเทศเป่ยหมิงและตระกูลหลี่ของพวกข้าก็พลุกพล่านอยู่ในพื้นที่เขตแดนติดต่อกันหลายประเทศลงไปทางใต้ยังมีตระกูลหรงเซียงซีบนผืนแผ่นดินกว้างใหญ่ศาลแห่งนี้สามตระกูลนี้ที่มีกำลังอำนาจมากที่สุดถึงขนาดสามารถเปลี่ยนบัลลังก์ของประเทศหนึ่งได้เลยแต่ในสามตระกูลนี้กำลังตระกูลหรงเซียงซียิ่งแข็งแกร่งมากขึ้นมีความทะเยอทะยานจะครอบงำทั้งแผ่นดินเลยทีเดียวเพื่อคานอำนาจตระกูลเว่ยหรงตระกูลหลี่ของพวกข้าจึงทำพันธะสัญญาร่วมกับตระกูลหลิงเซียงหนาน”

ฟังเขาพูดขนาดนี้หลินซีนเยียนถึงจะเข้าใจสถานการณ์เรื่องราวในอดีตได้ชัดเจนนางอดนึกถึงคำพูดที่โม่จื่อเฟิงเคยบอกกับนางเขาบอกว่าหลี่อวี๋นซ่านน่าจะเป็นศัตรูของครอบครัวตระกูลเขานั่นก็แสดงว่าตระกูลของโม่จื่อเฟิงน่าจะเป็นตระกูลหรงเซียงหนานที่หลี่อวี๋นซ่านบอกแล้ว

“ดูจากตอนนี้เจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์นั้นแม้ภายนอกดูจะเป็นคนที่คุมหางเสือมีอำนาจมากที่สุดของศาลาความลับแห่งสวรรค์แต่ในเบื้องหลังมีตระกูลหลิงเซียงหนานกุมไว้ทั้งหมดถ้าเจ้ากับศาลาความลับแห่งสวรรค์มีความแค้นการไม่ทำอะไรบุ่มบ่ามนับว่าถูกต้องแล้วเพราะเหมือนมีคนคุมหางเสืออย่างนี้โดยทั่วไปตำแหน่งของตระกูลหลิงเซียงหนานก็หาได้ต่ำต้อยตระกูลลับทั้งหมดร่วมมือกันต่างก็ฝักใฝ่เข้าหาตระกูลตัวเองให้มากที่สุดนั่นแหละแค่คนประเภทนี้ตายสักคนพวกเขาจะแก้แค้นจนห้วงสุดท้ายของชีวิต!พวกเขาจะข้าทุกๆคนที่อยู่รอบตัวเจ้าพ่อแม่เพื่อนเกรงว่าเพื่อนบ้างเจ้าก็อาจจะไม่ละเว้น!”

สีหน้าหลินซีนเยียนเริ่มซีด“ความหมายของเจ้าคือข้ายังฆ่าอวิ๋นเทียนสี่นั้นไม่ได้?ถ้าข้าฆ่าเขาก็จะสร้างความแค้นให้ทั้งตระกูลหลิงเซียงหนานใช่หรือไม่?”

เธอทำเป็นไม่สนตัวเองได้แต่ฟูจื่อโม่ล่ะเขาวางแผนอย่างลำบากมาหลายปีขนาดนี้ยังไม่หลุดพ้นการควบคุมของตระกูลตัวเองเธอสร้างปัญหาใหญ่ให้เขาดึงดูดตระกูลหลิงเซียงหนานหรือเปล่า?