ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 337

ตอนที่337ตระกูลหรงเซียงซี

“ตระกูลหลิงเซียงหนาน?”หลินซีนเยียนขมวดคิ้วนางไม่เคยได้ยินจริงๆหลังจากนั้นกลับไปมองทางหลี่อวี๋นซ่านโดยไม่รู้ตัว

ตอนที่อวิ๋นเทียนสี่เอ่ยชื่อนี้ออกมาสีหน้าหลี่อวี๋นซ่านท่าไม่ดีแล้วแววตาของเขาเหม่อลอยหน้ายิ่งเผยความลังเลมากขึ้น

มองสีหน้าเขาอวิ๋นเทียนสี่ราวกับมั่นใจอะไรสักอย่างยิ้มพูด“ข้ารู้ในที่สุดข้าก็เดาไม่ผิด!ในนี้เป็นเขตอำนาจของตระกูลหลี่ข้าถึงมั่นใจว่าเจ้าเป็นคนของตระกูลหลี่!คนตระกูลหลี่ฆ่าข้าไม่ได้นี่เป็นพันธะสัญญาของทั้งสองตระกูล!”

คำพูดที่อวิ๋นเทียนสี่พูดหลินซีนเยียนไม่เข้าใจนักแต่คำพูดที่หลี่อวี๋นซ่านพูดต่อมากลับทำให้นางเดาออกแล้ว

“ตระกูลหลี่กับตระกูลหลิงเซี่ยงซีมีพันธะสัญญาต่อกันไม่สามารถฆ่าผู้ใดในตระกูลแม้แต่คนเดียวแต่.....เจ้าบอกว่าเจ้าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานแล้วหลักฐานล่ะ?”หลี่อวี๋นซ่านมองจากด้านบนลงไปทางอวิ๋นเทียนสี่ที่อยู่ด้านล่าง

“หลังของข้ามีรอยสักตระกูลหลิงเซี่ยงหนานอีกทั้งเจ้าเป็นคนตระกูลหลี่เจ้าน่าจะรู้ในสายเลือดตระกูลหลิงเซี่ยงหนานมีรสชาติที่มีเอกลักษณ์รึว่า.....เจ้าจะเอาเลือดข้าไปดื่ม?”อวิ๋นเทียนสี่ยื่นข้อมมือตัวเองออกมาเหมือนสื่อว่าให้หลี่อวี๋นซ่านเอาเลือดไป

เอาเลือดเขาไปดื่ม?ประโยคนี้ฟังอย่างไรก็ทำให้คนรู้สึกแปลกใจมากท่าทางอวิ๋นเทียนสี่ไม่ได้อำเล่นแม้แต่น้อยอีกทั้งหลี่อวี๋นซ่านก็ไม่ได้มีท่าทีจะหยอกเล่นเช่นกัน

“เจ้ามันเป็นคนน่ารังเกียจนักยังจะให้ข้าดื่มเลือดอีกรึ?”เสียงหลี่อวี๋นซ่านเย็นชาไม่พอใจไม่พอใจมากจนถอยหลังไปก้าวหนึ่งแต่กลับให้ผู้พิทักษ์ลับเปิดเสื้อด้านหลังของอวิ๋นเทียนสี่เป็นไปตามนั้นจริงหลังอวิ๋นเทียนสี่มีรอยสักรูปสัตว์ประหลาด

หลินซีนเยียนกำลังฟังสนทนาระหว่างสองคนนั้นอย่างแปลกใจในใจยิ่งมีความสงสัยมากขึ้นนางทราบการมีอยู่ของสองตระกูลลับจากปากโม่จื่อเฟิงเพียงแต่นึกไม่ถึงว่าสุดท้ายอวิ๋นเทียนสี่เป็นคนของอีกตระกูลหนึ่งแค่นั้นเองดูท่าอำนาจของตระกูลลับพวกนี้ไม่ธรรมดาสุดท้ายแม้แต่สถานที่ผลิตอาวุธหนึ่งเดียวในแผ่นดินอย่างศาลาความลับแห่งสวรรค์ล้วนอยู่ในอำนาจของตระกูลลับ

“ดูสิตอนนี้เจ้าเชื่อว่าข้าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานรึยัง”หน้าอวิ๋นเทียนสี่เผยยิ้มดูเหมือนหลี่อวี๋นซ่านตัดสินใจไม่ทำให้เขาลำบากแล้ว

เพียงแต่......

หลี่อวี๋นซ่านกลับไม่เดินเข้าไปเอาเท้าเหยียบลงไปบนหลังเขาพูดอย่างเย็นชา“รู้แล้วยังไงข้าไม่ฆ่าเจ้าแต่ก็ปล่อยเจ้าไม่ได้ท่านชายเหอเปิ่นแย่งชิงสตรีต้องชดใช้ทุกอย่างที่เจ้าทำ!”

“ข้าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานเจ้าทำอย่างนี้ไม่ได้......”

อวิ๋นเทียนสี่พูดไม่ทันจบหลี่อวี๋นซ่านเพิ่มแรงเท้าทำให้เขาคำพูดเขาถูกแทนที่ด้วยเสียงตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างรุนแรงระหว่างห้องมีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้นๆ

“เหตุใดเจ้า.....เหตุใดเจ้าลงมือกับคนตระกูลหลิงเซียงหนานได้ตระกูลข้ารู้เรื่องนี้จบไม่สวยแน่!”อวิ๋นเทียนสี่ร้องโอดครวญไปตะโกนไป