ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 340

ตอนที่340น้องสาวตัวน้อยและพี่ชายที่ชอบ

เดินทะลุระเบียงยาวที่สร้างจากไม้ไผ่คนเดินตามมาถึงห้องรับแขกในเรือนไม้ไผ่แล้วเพราะว่าโครงสร้างของต้นไผ่ห้องรับแขกไม่ใหญ่เท่าเรือนทั่วๆไปสองฟากมีเก้าอี้สานไม้ไผ่เกือบสิบตัวตรงกลางมีกระถางธูปสำริดในไม้จันทน์ในกระถางธูปสีสดงดงามควันขาวลอยโชยขึ้นมาทำให้คนรู้สึกราวกับภาพเซ่นไหว้ศาลเจ้า

บนที่นั่งเจ้าบ้านมีชายวัยกลางคนคนหนึ่งกล้ามเนื้อของเขามองก็รู้ว่าเป็นคนฝึกวิทยายุทธมานานเขาไว้เครายาวราวครึ่งไม้บรรทัดเคราดกดำทำให้ตัวเขาดูภูมิฐานยิ่งขึ้นที่นั่งอยู่ทางด้านซ้ายของเขายังมีฟูเยินรูปร่างหน้าตาดูเป็นคนมีภูมิความรู้ทั้งสองคนเห็นคนมาจากทางประตูผู้เริ่มพูดก่อนไม่ใช่ผู้ชายแต่เป็นฟูเยินคนนั้น

“ซ่านเอ๋อมาแล้วไม่เจอหลายปีรูปร่างหน้าตายิ่งหล่อเหลา”ฟูเยินทักทายหลี่อวี๋นซ่านหน้าตาดูรักเอ็นดู

หลี่อวี๋นซ่านเดินไปข้างหน้าคารวะชายวัยกลางคนและฟูเยิน“คารวะท่านอาท่านอาสะใภ้ขอรับ”

“อื้มอาเจ้าเอาแต่พูดถึงเจ้ามานานแล้วมาครั้งนี้อยู่หลายวันหน่อยเถิดฉวนเอ๋อน้องสาวเจ้าด้วยพอได้ยินว่าเจ้ามาตอนนี้ยังแต่งตัวอยู่ในห้องล่ะบอกว่ามาเจอเจ้าต้องอยู่ในสภาพที่งามที่สุด”ฟูเยินคนนั้นพูดหยอกล้อทำให้ใบหน้าหลี่อวี๋นซ่านมีความรู้สึกอึดอัดมากขึ้น

โดยเฉพาะตอนที่ฟูเยินคนนั้นพูดสายตาสังเกตไปที่คนด้านหลังหลี่อวี๋นซ่านเหมือนกับกำลังมองหาอะไรสักอย่างทำให้หลินซีนเยียนรู้สึกเหมือนแววตาหลี่จื่อจ้าวตอนที่พึ่งเข้าไปถึงานบ้านตระกูลหลี่เมื่อหลายวันก่อน

พวกเขาทนไม่ไหวต้องสังเกตคนที่หลี่อวี๋นซ่านพามาด้วยแต่.....พวกเขากำลังมองใครกันแน่ล่ะ?

หลินซีนเยียนสงสัยในใจยิ่งประหม่ามากขึ้น

หลี่อวี๋นซ่านและชายวันกลางคนคนนั้นทักทายกันไม่กี่คำถึงจะเริ่มแนะนำคนที่เดินทางมาด้วยเมื่อถึงคราวแนะนำหลินซีนเยียนเขาพูดอย่างเป็นทางการ“นี่ก็คือหลินฟงที่ข้าเคยพูดถึงขอรับฝีมือล้ำเลิศนักของที่อาสะใภ้ต้องการครั้งนี้คงต้องพึ่งนางมาทำให้เสร็จหลินฟงเจ้ามาคารวะท่านอาหลี่ห่ายและท่านอาสะใภ้หลัวฉินสิ”

หลินซีนเยียนเดินมาด้านหน้ายกมือคารวะต่อคนทั้งสองสองคนนั้นไม่มี่แววจะมองตากันใบหน้ายิ้มจางๆแต่เป็นรอยยิ้มที่ได้มาจากใจจริงทำให้หลินซีนเยียนไม่ค่อยชอบนัก

ทุกคนแบ่งที่นั่งกันคนละฟากในเวลาแวปเดียวมีคนยกชาร้อนเข้ามาหลังจากสนทนที่แท้ครั้งนี้คือตอนที่หลัวฉินออกไปวันก่อนถูกคนจะลอบสังหารหลี่ห่ายจึงอยากให้คนทำอาวุธติดตัวให้กับนางหลัวฉินยังมีพื้นฐานวิทยายุทธอยู่บ้างแม้จะไม่เก่งมากแต่สามารถใช้อาวุธได้ครึ่งหนึ่งอย่างไม่มีปัญหา

เนื่องจากหลี่อวี๋นซ่านเป็นผู้ออกหน้าประสานงานให้นายช่างสองสามคนปรึกษากันในห้องรับแขกเพราะความถนัดในการทำอาวุธของแต่ละคนไม่เหมือนกันดังนั้นสุดท้ายคนพวกนั้นคิดว่าควรทำของใครของมันหลังจากนั้นค่อยส่งให้หลัวฉินคัดเลือกชิ้นที่ชอบ

วิธีนี้หลัวฉินพอใจมากแต่เดิมคิดจะเอาชิ้นเดียวนี่ทุกคนทำคนละหนึ่งชิ้นนางเลือกชิ้นที่ดีที่สุดและส่วนที่เหลือยังสามารถให้ลูกชายลูกสาวตัวเองใช้ได้จะไม่ยินดีได้อย่างไร?