ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 343

ตอนที่343หุบเขาจิตวิญญาณแห่งจันทรา

“หืม?”หลีนซีนเยียนชักสงสัยเขาหมายถึงศาลความลับแห่งสวรรค์หรือ?นางทนไม่ไหวก็มองไปที่พวกท่านเซียวทางด้านหลังความหมายของหลี่อวี๋นซ่านคือเขากำลังวางแผนมานานเพื่อทำการใหญ่หรือ?

เข้าใจความนัยที่หลี่อวี๋นซ่านสื่อระหว่างที่นางเห็นผงแป้งสีเงินในถุงเงินที่คาดรอบเอวท่านเซียว ผงแป้งนั่นเล็กมากอยู่ใต้แสงแทบจะมองไม่เห็นถ้าหลินซีนเยียนไม่เพ่งมองอย่างละเอียดก็อาจจะไม่ทันเห็นได้

ท่านเซียวเดินทางตลอดทางผงแป้งนี้หล่นไปตามทางนี่เขากำลังใช้นำทางชัดๆหลินซีนเยียนเดาได้ไม่ยากผงแป้งแบบนี้ใช้เป็นอุบายอื่นอย่างแน่นอน

นางค่อยๆหยุดมองในใจกลับเริ่มคิดมากแล้วนางลังเลสักพักทนไม่ไหวกระซิบข้างหูหลี่อวี๋นซ่าน“ข้ามีอะไรจะขอร้องอย่างหนึ่ง”

หลี่อวี๋นซ่านก้มตัวมองนางสายตาเยือกเย็นเหมือนจะพอเดาได้แต่ยังพูดเสียงต่ำ“เจ้าว่ามาสิ”

“ได้โปรดเจ้า.....อย่าทำร้ายคนบ้านเซียวเลย”หลินซีนเยียนพูดคำนี้อย่างหนักแน่น

เป็นไปอย่างที่คาดไว้ไม่พลาดจริงๆในใจหลี่อวี๋นซ่านหัวเราะเย็นชาบนใบหน้ากลับเหลือเพียงความเมินเฉยเท่านั้นผ่านไปนานเขาไม่พูดอะไรลมพายุทรายพัดตีหน้าเขาตัวเขาเองเป็นท่านชายคนหนึ่งลมพายุทรายปัดพัดบนใบหน้าของเขาเวลาเพียงครู่เดียวก็ทำให้ใบหน้าเขาแดงระเรื่อเล็กน้อย

หลินซีนเยียนรู้สึกติดขัดในลำคอเธอไม่ใช่แมรี่ซู[แมรี่ซูคือตัวละครหญิงที่สมบูรณ์แบบในทุกๆด้านเป็นคำที่ใช้ในวงการนิยายสื่อว่าตัวละครสวยทำอะไรก็ดูดี]จะแสร้งทำไร้เดียงไม่เข้าใจความคิดของหลี่อวี๋นซ่านก็คงไม่ได้เพราะความเข้าใจของเธอถูกต้องดังนั้นตอนที่เธอพูดคำขอร้องนี้ออกมาเธอรู้ว่าเขารับฟังใส่ใจแน่นอนแต่เธอก็พูดไปแล้ว

มีความรู้สึกบางอย่างที่เธอเข้าใจได้แต่ทั้งชีวิตนี้คงไม่มีทางให้คำตอบและตอนนี้สำหรับเธอเรื่องชีวิตของเซียวฝานเป็นเรื่องสำคัญมากที่สุด

“ได้”หลังจากผ่านไปนานหลี่อววี๋นซ่านทำได้แค่ตอบเสียงต่ำ

พายุทะเลทรายยิ่งแรงขึ้นอากาศท่ามกลางทะเลทรายก็พลิกเปลี่ยนแปรผันไม่แน่นอนก่อนหน้านี้ดวงอาทิตย์ยังร้อนระอุ ชั่วพริบตาเดียวท้องฟ้าก็มืดครึ้มไปทั่วพื้นที่

กลุ่มนักเดินทางเร่งเดินทางรวดเร็วมากอูฐที่มานับสิบตัวเข้าแถวกันเป็นระเบียบเรียบร้อยอยู่บนเนินทรายราวกับในมหาสมุทรกว้างใหญ่ไพศาลมีแสงดวงดาราเป็นจุดๆส่องสะท้อนมาแต่ฝุ่นละอองขนาดอันน้อยนิดอย่างพวกเขากลับก้าวเท้าไปข้างหน้าอย่างเด็ดเดี่ยวไม่หวั่นไหว

เมื่อท้องฟ้ามืดในที่สุดพวกเขามาถึงเขตพื้นที่หุบเขาหุบเขาก่อตัวขึ้นเหมือนเปลือกโลกเคลื่อนอย่างรุนแรงผาหินสูงชันผงาดโอ่อ่าอลังการนับพันปีมีบางพื้นที่เรียบเกลี้ยงเกลาราวกระจกกลางหุบเขามีแสงจันทร์สาดส่องกระจัดกระจายแสงจันทร์กระทบฝุ่นละอองที่กำลังกระโดดโลดเต้นกลายเป็นภาพงามราวสวรรค์วิมาน

หลินซีนเยียนนั่งอยู่บนหลังอูฐมองภาพตรงหน้าตะลึงจนพูดไม่ออกมิน่าล่ะคนถึงชอบมาเที่ยวในทะเลทรายกันที่แท้ในทะเลทรายของจริงทำให้คนอัศจรรย์ใจได้เสมอ

“ชอบหรือ?”หลี่อวี๋นซ่านมองหน้านางท่าทางเหมือนเด็กสาวกำลังหลงใหลมุมปากเปื้อนยิ้ม

หลินซีนเยียนพยักหน้า“สวยมาก”