ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 351

ตอนที่351แสงไฟส่องไปทั่วบริเวณ

ในมือผู้ติดตามสองคนของหวี๋นเทียนซีกำลังถือธนูยอดแหลมหัวธนูสะท้อนแสงสีเขียวทะเลระยิบระยับ มองดูก็คือยาพิษบริสุทธิ์และในมืออวิ๋นเทียนซีก็กำลังถือเข็มทิศหลังจากหลี่อวี๋นซ่านทิ้งท่านเซียวไปพวกอวิ๋นเทียนซีก็ติดตามร่องรอยท่านเซียวมาเพราะในมือเขามีเข็มทิศพอดิบพอดีพวกเขาจึงไม่หลงทางในกลางหมอกหนา

“อวิ๋นเทียนซี?”สีหน้าหลี่อวี๋นซ่านแปลกใจและไม่พอใจ“พวกเจ้าจะทำอะไร?”

อวิ๋นเทียนซีทำเสียงเย็นชาไม่พอใจ“ข้ามาทำอะไรหลานสายตรงตระกูลหลี่ถึงกับเดาไม่ออกเชียวหรือ?”

“ตระกูลหลิงเซียงหนานกับตระกูลหลี่ของข้าไม่ได้มีพันธสัญญาว่าไม่ให้ทำร้ายตระกูลฝ่ายตรงข้ามหรือไร?”ทำไมดูท่าเจ้าอยากจะทำลายพันธสัญญา?”หลี่อวี๋นซ่านยิ้มเย้ยในดวงตาไม่ให้ค่าแม้แต่น้อย

“พันธสัญญา?”อวิ๋นเทียนซีหัวเราะ“เจ้าลืมไปแล้วรึตอนอยู่ที่โรงเตี๊ยมเจ้าลงมือกับข้าก่อนแต่เจ้าเป็นหลานสายตรงของตระกูลหลี่ตระกูลหลิงเซียงหนานไม่ลงทัณฑ์ข้าเพราะเจ้าทว่า....ถ้าหากเป็นเรื่องแหล่งเกิดเกิงจีนล่ะก็ข้าว่าพวกเขาก็จัดการอย่างที่ข้าทำสุดท้ายเจ้าก็เป็นแค่หลานสายตรงตระกูลหลี่แต่ไม่ใช่หัวหน้าตระกูลหลี่ไม่ใช่รึ?”

เป็นไปอย่างที่คิดเบื้องหลังเกิงจีนยังมีความลับใหญ่กว่าที่กำลังซุกซ่อนเอาไว้มิฉะนั้นคงไม่ทำให้ตระกูลลับพวกนี้ฉีกหน้าแย่งชิงอย่างไม่เสียดาย ความมั่นใจในใจหลินซีนเยียนยิ่งเพิ่มขึ้นในขณะเดียวกันยิ่งอยากรู้อยากเห็นขึ้นมาแผนที่ลับทั้งหมดนั้นชี้ไปที่ใด

“พวกเจ้าไม่กี่คนเจ้าคิดว่าจะทำอะไรข้าได้?”หลี่อวี๋นซ่านยกมือมีเสียงปรบมืกข้างกายเขาก็มีผู้พิทักษ์ลับสองคนปรากฏตัวออกมา ผู้พิทักษ์ลับสองคนนี้ไม่สามารถตามเขาเข้าไปในถ้ำภูเขาได้ แต่ก็ยืนเฝ้าที่ปกถ้ำตลอดเมื่อเขาออกจากถ้ำภูเขาก้ติดตามมาอย่างลับๆ

แต่อวิ๋นเทียนซีดูเหมือนไม่ตกใจใบหน้ากลับหัวเราะไม่สะทกสะท้าน“เจ้าคิดว่าทำข้าเสียเปรียบไปครั้งหนึ่งยังให้โอกาสให้เจ้าอีกครั้งรึ?”

ตอนอวิ่นเทียนซีพูดเขากุมเข็มทิศเดินมาด้านหน้าหลังจากนั้นล้วงไข่มุกออกมาจากกลางอกไข่มุกนั้นดูเหมือนไม่มีพลังทำลายล้างแต่อย่างใดแต่ยิ่งเป็นสิ่งของธรรมดาที่คนมองข้ามผลยิ่งทำให้คนไม่คาดถึง

สายตาหลินซีนเยียนมองไปที่ไข่มุกนั้นอดไม่ได้หายใจดังเฮือก“ระวังนั้นเป็นไข่มุกระเบิด!”ส่วนประกอบโครงสร้างไข่มุกพวกนี้ไม่ใช่ของเล่นที่นางกับหยุนเทียนชิงลองทำออกมาในตอนแรกหรือ?”นึกไม่ถึงว่าพวกศาลาความลับสวรรค์ฉวยโอกาสเอาปรียบ เอาของชั้นนี้มาผลิตเป็นงวดๆกลายเป็นอาวุธ

ของชิ้นนี้นางเป็นคนคิดค้นออกมานางย่อมรู้พลังทำลายล้างขอมันอยู่แล้วไข่มุกนั่นระเบิดใกล้ร่างกายคนผิวเนื้อก็กระจุยเลือดสาดคาที่

“โอ้ที่นี่มีคนรู้สรรพคุณเสียด้วย!อ้อใช่แล้วที่โรงเหล้าครั้งก่อนตอนทุบข้า เจ้าก็อยู่ข้างๆมาไม่เสียเวลาสินะวันนี้ข้าจะเอาคืนล้างแค้น!”อวิ๋นเทียนซีถลึงตาโตยกมือโยนไข่มุกเหล็กเข้ามาอย่างแรง

เขาเหมือนเขวี้ยงโยนตามใจตัวเองแต่เขาควบคุมทิศทางไข่มุกทุกเม็ดได้ละเอียดและงดงามนัก

“เป็นค่ายกล!”หลินซีนเยียนเคยเรียนมาผิวเผินรู้ค่ายกลของสิ่งนี้ทั้งสิ้นแต่เวลาศึกษาน้อยเกินไปค่ายกลสายนี้กลับกลายเป็นจุดอ่อนของนาง นางรู้ว่าอวิ๋นเทียนซีใช้ไข่มุกเหล็กตั้งค่ายกลแต่กลับคิดวิธีจัดวางไม่ออก

อย่างไรอวิ๋นเทียนซีเป็นเจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์การศึกษาค่ายกลและสร้างอาวุธและไม่ใช่แบบคนปกติทั่วไปดังนั้นไข่มุกเหล็กที่ดูแสนธรรมดาผ่านในมือเขาก็เป็นพลังที่แสนแปลกประหลาด

หลี่ห่ายตอบสนองเร็วมากไล่ให้อูฐเดินไปทางสถานที่คนตายแต่สุดท้ายยังก้าวช้าไปไข่มุกเหล็กนั่นระเบิดออกมาที่ข้างตัวเขาวิทยายุทธของเขาไม่เลวหลบหลังจู่โจมเกือบทั้งหมดได้แต่ผิวเนื้อบนแขนถูกเผา

หลินซีนเยียนป้องหลี่อวี๋นซ่านไว้ไม่กล้าผลีผลามโชคดีที่หลบจากเขตไข่มุกเหล็กระเบิดได้

“พวกเจ้าคิดว่าจะหลบได้รึ?”อวิ๋นเทียนซูหัวเราะออกมาเสียงดังในดวงใจเต็มไปด้วยความหนำใจ

เขาพูดมาเช่นนี้หลี่อวี๋นซ่านตอบโต้ขึ้นมาฉับพลันสีหน้าเปลี่ยนทันที“ในไข่มุกเหล็กของเจ้ามีพิษ!อวิ๋นเทียนซีเจ้ามันเลวต่ำช้ามากเกินไปแล้วเป็นถึงเจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์กิริยาที่เจ้าทำออกมาครั้งนี้ไม่กลัวคนหัวเราะเยาะฟันหัก!”

หลังจากไข่มุกเหล็กระเบิดพิษก็ล่องลอยเข้าไปในอากาศแต่เวลาชั่วพริบตาเดียวพวกหลินซีนเยียนทั้งสามคนรู้สึกมือเท้าเริ่มอ่อนแรง

“เลวทรามต่ำช้า?”อวิ๋นเทียนซีฮึมฮำไม่พอใจ“เอาความเป็นความตายมาเทียบกับความสำเร็จแล้วความเลวมันจะไปมีความหมายอะไร?ครั้งก่อนข้าเสียเปรียบเจ้าที่โรงเตี๊ยมไม่ได้ใช้ฝีมือสักนิดเดียว ความแค้นนี้จะกลับมาชำระอย่างไรดี?อ้อเจ้าอย่าลืมล่ะข้าคนนี้ไม่มีอะไรแค่ชอบผูกพยาบาทแค่นั้นแหละ ตระกูลข้าไม่ยอมมออกหน้าให้ข้า ข้าก็มาเองเสียเลยอีกอย่างเจ้าเป็นลูกหลานสายตรงของตระกูลหลี่ไม่แน่อาจจะมีของที่ข้าต้องการอยู่บนตัวเจ้า ถ้าข้าหาของสิ่งนั้นเจอแม้ฆ่าเจ้าไปแล้วไม่แน่ตระกูลข้าอาจจะชื่นชมว่าข้าทำได้ดีนะ”

“เจ้าจะทำอะไร?”หลี่อวี่นซ่านขมวดคิ้วแน่นถามอย่างเย็นชา

อวิ๋นเทียนซีส่ายหน้า”บอกเจ้าให้เจ้าเอาของที่ซ่อนออกมา?ไม่ข้าพวกเจ้าแล้วข้าจะเอาด้านในตั้งแต่หัวยันหางมาหั่นแล่เป็นชิ้นๆของที่ตัวพวกเจ้าข้าไม่เสียดายแน่ๆ

อวิ๋นเทียนซีสื่อแววตามุ่งไปที่คนด้านข้างคนติดตามที่กำลังถือธนูสองคนเข้ามาใกล้อย่างระมัดระวัง

“ข้ารู้แล้วว่าพวกเจ้าต้องการอะไร”หลินซีนเยียนพูดออกมากะทันหันทำให้หลี่อวี๋นซ่านและอวิ๋นเทียนซีอึ้งงงชั่วคราวนางไม่สนใจที่พวกเขาสงสัยพูดต่อไป“เจ้าไม่อยากได้ชิ้นส่วนแผนที่รึ?ตอนนี้คิดให้ละเอียดถี่ถ้วนนายช่างที่ถูกฆ่าในโรงงานอาวุธพวกนั้นเหมือนจะมีจุดพิเศษร่วมกันพวกเขาต่างเคยเรียนศึกษาที่ศาลาความลับแห่งสวรรค์หรือตัวตนเดิมเป็นคนของศาลาความลับแห่งสวรรค์?”

นางคิดขึ้นได้กะทันหันนางพึ่งพบว่าแผนภาพที่เห็นบนผิวที่บ้านเซียวฝานครั้งนั้นกับชิ้นส่วนแผนที่ที่พวกนางได้ตอนอยู่กลางถ้ำภูเขามันช่างเหมือนกันเสียเหลือเกิน!

ได้ยินนางพูดเช่นนี้หน้าอวิ๋นเทียนซีดุร้ายขึ้นมาทันทีกัดฟันพูด“เจ้าเดาออกได้มากนัก....”

“ข้าคิดว่าน่าจะปิดบังเรื่องชิ้นส่วนแผนที่ที่ยังขาดไปเพื่อเจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์คนต่อไปจึงนำแผนที่มาแบ่งเป็นส่วนเล็กๆสักบนตัวลูกศิษย์ลับที่แยกตัวกัน พวกเขาทุกคนมีแค่ชิ้นส่วนแผนที่เล็กๆฉะนั้นจึงไม่สามารถรู้ได้ว่ามันคืออะไรแต่ก็สามารถเก็บความลับเรื่องแผนที่ขาดต่อไปได้อย่างสมบูรณ์”

ตอนที่หลินซีนเยียนพูดในสมองมีแต่ภาพศพคนพวกนั้นที่ถูกฆ่าตาย ตอนแรกนางยังรู้สึกสงสัยว่าเหตุใดฆาตกรฆ่าคนแล้วยังต้องการจะทำลายศพตอนนี้มองกลับกันแค่เพื่อวัตถุประสงค์ที่จะซ่อนมือสังหารไว้ภายใต้ผิวของพวกเขาเท่านั้นเอง