ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 352

ตอนที่352ดินแดนมรณะ

อีกอย่างเหมือนความรู้สึกนางนึกได้จุดประสงค์ที่อวิ๋นเทียนซีสังหารเหล่าผู้อาวุโสในศาลาความลับสวรรค์ในตอนแรกบางทีผู้อาวุโสศาลาความลับแห่งสวรรค์ทุกสำนักแบ่งส่วนแผนที่เล็กๆไว้ก็เป็นไปได้หลังจากนั้นให้ลูกศิษย์ที่อยู่บ้านข้างนอกของแต่ละคนนำออกไปจากศาลาความลับแห่งสวรรค์และนายช่างที่ตายพวกนั้นก็ต่างเป็นลูกศิษย์ลับของเหล่าผู้อาวุโส

นึกถึงก่อนที่นายช่างใกล้ตายเขาก็ไม่เปิดเผยความลับนี้ออกมาที่หลินซีนเยียนทุกข์อัดอั้นตันใจก็คืออวิ๋นเทียนซีสังหารพวกเดียวกันอย่างไม่เสียดายชีวิตเพื่อชิ้นเศษแผนที่พวกนี้!แล้วยังค่าคนที่ไม่มีความผิดด้วย!ตอนนี้เวลาชีวิตของเซียวฝานเหลือไม่มากแล้วอู๋อี้ไปประเทศเป่ยหมิงตั้งไกลก็ไม่มีข่าวคราวแม้แต่น้อยทั้งหมดเป็นเพราะถูกพวกตระกูลลับนี่แย่งชิงชิ้นส่วนแผนที่!

มีคนบอกว่าสิ่งชั่วร้ายไม่ใช่เงินทองแต่เป็นใจคนหลินซีนเยียนไม่สนว่าความเลวร้ายคืออะไรนางแค่รู้ว่าทุกๆอย่างที่เกิดขึ้นไปแล้วหวนกลับไปไม่ได้แล้วฉะนั้นทุกอย่างมันไม่มีทางฟื้นคืนกลับมานางก็หวนกลับไปก็ไม่ได้แล้ว

“ชิ้นส่วนแผนที่?”หลี่อวี๋นซ่านขึ้นเสียงสูง

สีหน้าหลี่อวี๋นซ่านแสดงอาการแตกตื่นไม่หยุดสีหน้าเขามีความแน่วแน่ถึงที่สุดแววตาลึกซึ้งขึ้นมา“คิดไม่ถึงว่าพวกเจ้าก็มีชิ้นส่วนแผนที่ มิน่าล่ะ....พวกเจ้าตระกูลหลิงเซียงหนานถึงสามารถปีนขึ้นมาอยู่จุดที่สูงได้ ข้ายังแปลกใจเลยตระกูลหลิงเซียงหนานมองว่าตัวเองสูงส่งแม้แต่ตระกูลทั่วไปก็ไม่เห็นในสายตาก็ว่า เหตุใดถึงให้เจ้าเป็นเจ้าสำนักศาลาความลับแห่งสวรรค์คนเดียวจนกลายเป็นกำลังตระกูลหลิงเซียงหนานได้ ที่แท้เจ้าเอาชิ้นส่วนแผนที่ไปแลกเปลี่ยนนี่เอง อ้อใช่แล้วครั้งก่อนตอนที่ทุบตีเจ้าตระกูลหลิงเซียงหนานไม่ออกหน้าให้เจ้าข้าเลยคิดตอนนี้ศาลาความลับแห่งสวรรค์ยังไม่นับทุกคนว่าเป็นคนตระกูลหลิงเซียงหนานสินะทำไมตระกูลหลิงเซียงหนานให้เจ้าแลกเปลี่ยนชิ้นส่วนแผนที่ถึงจะให้เจ้าเข้าสำนัก?”

อวิ๋นเทียนซีไม่ได้คิดถึงตลอดที่ผ่านมาต้องการปิดบังความลับ คาดไม่ถึงว่าจะถูกสองคนนี้พูดออกมาได้เป็นรูปเป็นร่างถึงขนาดนี้ เขามุ่งวางแผนเรื่องราวมาหลายปีจากตอนสองคนนี้พูดออกมาเป็นไปตามที่ตัวเองคิดชัดเจน!

“พวกเจ้ารู้แล้วยังไง?ยังไงวันนี้พวกเจ้าก็หนีไม่พ้น!”อวิ๋นเทียนซีโกรธพาลสีหน้ายิ่งดุร้าย

ตอนนี้คนติดตามของอวิ๋นเทียนซีเดินมาถึงด้านหน้าหลินซีนเยียนแล้วหนึ่งในนั้นหันกลับไปถามอวิ๋นเทียนซี“นายท่านฆ่าพวกเขาเลยหรือไม่ขอรับ?”

“ไว้ชีวิตคนตระกูลหลี่ไว้ก่อน อย่างไรค่ายกลด้านในต้องให้พวกเขาไปทำลาย ส่วนนายช่างคนนี้ฆ่าไปก่อนเถิดเอาไปก็ยุ่งยาก”อวิ๋นเทียนซีสั่งเสียงเย็นชา

หลินซีนเยียนตกใจสีหน้าไม่ลนลานแค่กังวลในใจจนทนไม่ไหว เมื่อคนๆหนึ่งมีความห่วงพะว้าพะวังกลับเปลี่ยนทำตัวไม่ถูกเสียแล้ว เมื่อนึกถึงวี่จิ่งตัวน้อยและฟู่จื่อโม่ นางจะตายไม่ได้

ฉะนั้นเมื่อผู้ติดตามเอาธนูเล็งไปที่นาง นางชักมีดสั้นออกมาจากรองเท้าโดยไม่ต้องคิด มีดไม่ได้ชี้ไปทางคนติดตามผู้นั้นแต่จ่อบนคอหลี่อวี๋นซ่าน!

นางไม่มีวิทยายุทธไม่มีทางให้เลือกมากนักและคนอื่นๆต่างสู้สุดใจ เพียงแค่ให้คนๆหนึ่งตายหลี่อวี๋นซ่านเพียงผู้เดียวนางรู้เขาหนีไปไม่ได้!“พวกเจ้าอย่าเข้ามานะ!พวกเจ้าไม่ปล่อยข้าไป ข้าจะฆ่าเขาซะ!”

ผู้ติดตามทั้งสองคนหยุดฝีเท้าหันไปมองทางอวิ๋นเทียนซีอวิ๋นเทียนซีย่นหัวคิ้วลังเลสักพักถึงพูด“งั้นไว้ชีวิตเขาก่อนเถิด”หลังพูดจบเขาชี้ไปทางหลี่อวี๋นซ่านอีก“ให้เขานำทางก่อน”

หลี่อวี๋นซ่านถูกขู่หลี่ห่ายก็ไม่กล้าทำผลีผลามแค่ถูกผู้ติดตามทั้งสองคนพยุงเดินไปด้านหน้าฝีเท้าของเขาเริ่มเลื่อนลอยเหมือนเป็นปฏิกิริยาหลังถูกยาพิษ

หลินซีนเยียนประคองหลี่อวี๋นซ่านเดินตามหลังหลี่ห่ายดูลาดเลาด้านหลังอย่างรอบคอบระมัดระวังแต่ตำแหน่งที่กลุ่มคนมองไม่เห็นก็ล้วงขวดลายครามเล็กๆออกมาจากกลางอกเทยากเม็ดออกมาสองเม็ด เม็ดหนึ่งให้หลี่อวี๋นซ่านเม็ดหนึ่งใส่เข้าปากนางรู้สึกขอบคุณความรอบคอบเห็นการณ์ไกลของท่านหมอโจวก่อนโดนทางได้ให้ยาแก้พิษที่สามารถแก้พิษทั่วไปให้นาง

หลี่อวี๋นซ่านไม่ลังเลแม้แต่น้อยราวกับเขาไม่เคยสงสัยที่หลินซีนเยียนจะฆ่าตัวเองจึงหยิบยาเม็ดกินเข้าไปอย่างเงียบๆ