ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 367

ตอนที่367นายใหญ่ตระกูลหลิง

”หลินซีนเยียนยิ้มบางๆ"หากว่าข้าเป็นผู้หญิงธรรมดาๆก็คงไม่ทำให้นายใหญ่ตระกูลพวกเจ้าสนใจหรอกไม่ใช่รึไง?"

เฉินเทียนพยักหน้า"ก็จริงแต่เจ้านี่ก็ทายถูกแล้วล่ะกลุ่มคนหมานที่อาศัยอยู่ช่องว่างระหว่างประเทศหนานเยว่กับประเทศเป่ยหมิงมาจากประเทศหมานนี้จริงๆอย่างที่เจ้ารู้พวกเราตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกปกติแล้วจะไม่เข้าร่วมเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของราชวงศ์หวางแต่ว่าในทุกๆตระกูลของราชวงศ์หวางจะมีคนของพวกเราตระกูลที่ตัดขาดจากโลกภายนอกอยู่แน่นอนเนื่องจากตำแหน่งในตระกูลของข้าไม่สูงนักดังนั้นความลับหลายๆอย่างข้าเองก็ไม่ค่อยแน่ชัดรู้เพียงแค่คร่าวๆเท่านั้น"

ข้าอยากฟังรายละเอียด"หลินซีนเยียนดึงบังเหียนแน่นให้ไปยืนเคียงข้างเซียวฝานหลังจากพักรักษาตัวไปเกือบครึ่งเดือนร่างกายของทั้งสองก็ฟื้นตัวขึ้นมามากแล้ววันนี้สามารถขี่ม้าได้โดยลำพังแล้ว

ข้าก็ได้ยินมาจากพี่น้องไม่กี่คนในตระกูลตอนที่ดื่มเหล้ากันพูดขึ้นมาเล่าว่ายี่สิบปีก่อนในตอนที่ราชวงศ์ตระกูลหมานสู้รบกันการสู้รบหลักๆเกิดขึ้นระหว่างลูกชายคนโตและลูกชายคนที่สองของฮ่องเต้พระมารดาของเจ้าชายคนโตป่วยหนักเจ้าชายคนที่สองก็เลยคุมทหารส่วนใหญ่ของราชวงศ์ดังนั้นก่อนที่ฮ่องเต้จะสวรรคตเจ้าชายคนโตกับเจ้าชายคนที่สองก็เริ่มต่อสู้กันสุดท้ายเจ้าชายคนโตไม่รู้ว่าใช้อะไรมาแลกกับความช่วยเหลือของพวกเราตระกูลหลิงในการสู้รบครั้งสุดท้ายเจ้าชายคนโตก็ได้รับชัยชนะไปเจ้าชายคนที่สองก็ถูกตามฆ่าโดนไล่ต้อนไปจนถึงช่องว่างระหว่างประเทศหนานเยว่กับประเทศเป่ยหมิง"

ราชวงศ์เป็นสถานที่ที่ไม่มีคำว่าญาติพี่น้องแม้แต่นิดเดียวพ่อกับลูกพี่กับน้องสุดท้ายก็หนีไม่พ้นการสู้รบเพื่อผลประโยชน์

แล้วเจ้าชายคนโตทำไมถึงไม่ฆ่าเจ้าชายคนที่สองให้สิ้นซากไปซะล่ะ?แค่ไล่ไปถึงชายแดนก็พอแล้วงั้นหรอ?"หลินซีนเยียนไม่คิดว่าเจ้าชายคนโตที่สามารถชนะการต่อสู้ที่ดุเดือดนี้ได้จะปล่อยวางในตอนสุดท้ายตรรกะถอนรากถอนโคนหากว่าเจ้าชายไม่เข้าใจล่ะก็ถ้างั้นเจียงซานก็ไม่สงบแล้วล่ะ

เฉินเทียนพยักหน้ามองหลินซีนเยียนด้วยแววตาชื่นชม"ไม่ผิดหรอกเจ้าชายคนโตคนนั้นก็คือฮ่องเต้ของประเทศหมานในปัจจุบันหลังจากความเปลี่ยนแปลงในวังครั้งนั้นเขาก็รีบฆ่าพี่น้องทุกคนทิ้งแล้วจะปล่อยเจ้าชายคนที่สองที่สู้รบกับเขาจนถึงที่สุดไปได้อย่างไรดังนั้นเขาจึงส่งคนไปตามฆ่าเจ้าชายคนที่สองอยู่ตลอดแต่ว่าเจ้าชายคนที่สองก็ถือว่าเก่งพอตัวอุตส่าห์รอดจากการตามฆ่ามาได้เรื่อยๆหลายปีจนเมื่อ9ปีก่อนพวกเขาก็ถูกต้อนจนจนมุมจึงถูกฆ่าทิ้งทั้งหมด"

9ปีก่อน?

อี้เซิงตอนนี้อายุ8ขวบงั้นก็แสดงว่าอี้เซิงก็เป็นสายเลือดที่เหลืออยู่ของกลุ่มคนหมานที่ใกล้จะถูกฆ่างั้นหรอ?ถ้าเป็นแบบนี้อี้เซิงก็ถือเป็นคนที่มีสายเลือดของเจ้าชายคนที่สองคนหนึ่งบางทีคงจะเป็นองครักษ์ข้างกายของเจ้าชายองค์ที่สองสักคนไม่หักห้ามใจตนเองที่ไม่มีทายาทดังนั้นก็เลยทำเรื่องแบบนั้นจากนั้นก็มีอีเซิ้งออกมา

นี่เป็นสมมุติคร่าวๆที่นางหวังให้เป็นตามนี้มีแค่แบบนี้นางถึงจะรู้สึกว่าไม่ทำให้อี้เซิงน่าสงสารไปมากกว่านี้อย่างน้อยเขาก็ไม่ได้เกิดออกมาจากความเกลียดชัง

"แต่ว่าฟังจากพี่น้องที่ดีของข้าบอกมาว่าก่อนที่พวกคนของเจ้าชายคนที่สองจะตายต่างก็ทิ้งสายเลือดของตัวเองเอาไว้แต่ก็ไม่รู้ว่าสายเลือดพวกนั้นอยู่ที่ไหนว่ากันว่าฮ่องเต้ประเทศหมานองค์ปัจจุบันก็ส่งคนไปตามฆ่าเด็กพวกนั้นอยู่หากว่าเด็กพวกนั้นมีอยู่จริงๆน่ะนะ"เฉินเทียนพูดเสริม

ที่แท้...พอฟังถึงตรงนี้หลินซีนเยียนก็นำมาเทียบกับการคาดเดาของตนเองอี้เซิงที่แท้ก็เพราะพวกคนหมานพวกนั้นเพื่อที่จะทิ้งสายเลือดของตนเองเอาไว้ก็เลยเกิดออกมาดังนั้นคนหมานพวกนั้นก็อาจจะไม่ได้น่ากลัวเข่นฆ่าผู้คนอย่างที่ข่าวลือเขาว่ากัน?บางทีที่พวกเขาแต่ละคนไปยังหมู่บ้านต่างๆก็แค่เพื่อที่จะทิ้งสายเลือดของตนเองเอาไว้เท่านั้นก็ได้?

นางอยากจะเอาข่าวดีนี้บอกกับอี้เซิงแต่ว่าก็ไม่รู้ว่าจนถึงวันนี้อี้เซิงติดตามอาจารย์ของเขาไปท่องเที่ยวถึงที่ไหนแล้วนางมองไปที่เมืองนี้สุดสายตาที่นี่เป็นบ้านเกิดของอี้เซิงสินะ?เด็กน้อยที่ไม่มีพื้นเพสักวันจะได้กลับมาใช้สกุลเดิมของตนเองมั้ยนะ?

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต