ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 370

ตอนที่370นางเป็นผู้หญิงปกติคนหนึ่ง

นางกำนัลเห็นนางไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลยส่ายหน้าแล้วก็เดินขึ้นไปเคาะประตูแทนนางแล้วก็รีบไปถอยกลับไปอยู่ข้างหลังนางอย่างรวดเร็ว

หลินซีนเยียนทำปากเหวอให้ตายเถอะแบบนี้เท่ากับส่งให้ไปตายชัดๆ

ประตูบ้านถูกเปิดออกจากด้านในในช่วงขณะที่ประตูเปิดออกจากด้านในก็มีไอความร้อนโชยออกมาคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือผู้หญิงที่ใส่ชุดซีทรูบางๆคนหนึ่งชุดซีทรูมีแค่ชั้นเดียวนอกนั้นก็ไม่มีสิ่งใดปกปิดอีกเลย ดังนั้นเรือนร่างของนางก็เผยให้มองเห็นบ้างไม่เห็นบ้างรูปร่างแบบนี้เพียงพอที่จะทำให้ผู้ชายคนไหนๆก็เลือดสูบฉีดทั้งนั้น

ในใจของหลินซีนเยียนยิ่งกังวลดูเหมือนว่าสภาพในบ้านหลังนี้จะหนักหน่วงกว่าที่นางจินตนาการเอาไว้นางพยายามบังคับใจตนเองให้สงบไว้ไม่ว่ายังไงก็เป็นวิญญาณที่มาจากโลกปัจจุบันพวกต้องการทีละมากๆถึงจะไม่มีประสบการณ์ก็ไม่ใช่ว่าเคยเห็นในทีวีรึไง?

แต่ว่าในตอนที่นางย่างเท้าเข้าไปข้างในบ้านนั้นภาพตรงหน้าทำให้นางตกใจอย่างแรง!

ที่ที่เรียกว่าสระสุราบ่อเนื้อคงจะเป็นแบบนี้สินะ

ในบ้านเป็นบ่อน้ำพุร้อนบ่อหนึ่งบ่อน้ำพุร้อนกว้างประมาณ20เมตรล้อมรอบไปด้วยฉากกั้นลายดอกไม้บนฉากกั้นถูกปักสลักไปด้วยลายดอกไม้ต้นไม้และภูเขาแต่กลับไม่มีสิ่งใดบ่งบอกถึงบ้านของสตรีเลยความงดงามหรูหรานี้กับสภาพบรรยากาศจริงๆมันช่างขัดกันซะเหลือเกิน

ในบ่อน้ำพุร้อนหลิงห้าวอยู่ทิศตรงข้ามประจันหน้ากับประตูบ้านเขาเผยให้เห็นแผงอกเปลือยเปล่าแขนวางพาดไว้ที่ขอบสระด้านซ้ายและด้านขวาทั้งสองด้านมีผู้หญิงใส่ชุดซีทรูบางๆกำลังนวดไหล่ให้เขาอยู่ผู้หญิงสองคนนั้นคิดว่าก็คงแช่อยู่ในน้ำเหมือนกันชุดซีทรูบางๆที่สวมอยู่เปียกไปหมดมันยิ่งเผยให้เห็นเนื้อหนังและเรือนร่างชัดขึ้นไปอีก

ด้านหลังฉากกั้นข้างๆบ่อน้ำพุร้อนมีเสียงบรรเลงดนตรีดังออกมาน่าจะมีนักดนตรีอยู่ข้างหลังฉากกั้นบรรเลงเพลงในสระน้ำยังมีผู้หญิงอีกห้าหกคนที่สวมชุดลูกไม้บางๆเต้นไปตามจังหวะเพลง

คิดไม่ถึงเลยว่านายท่านตระกูลหลิงจะดื่มด่ำอะไรแบบนี้นี่สินะที่เรียกว่าความสุขของผู้ชายที่มีทั้งอำนาจและยศศักดิ์

หลินซีนเยียนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวออกมาหัวเราะแหยๆให้กับการใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยแล้วก็วุ่นวายเละเทะแบบนี้

"ทำไมแม่นางหลินไม่พอใจกับสิ่งแวดล้อมของที่นี่งั้นหรือ?"หลิงห้าวค่อยๆชะเง้อคออย่างช้าๆแล้วมองไปยังหลินซีนเยียนที่อยู่หน้าประตูพยายามทำท่าทางขี้เกียจอย่างสง่างาม

แต่น่าเสียดายท่าทางแบบนี้พอตกอยู่ในสายตาของหลินซีนเยียนกลับให้ความรู้สึกว่าเสแสร้งไม่เป็นธรรมชาตินางคิดถึงโม่จื่อเฟิงขึ้นมาอย่างกะทันหันอย่างน้อยโม่จื่อเฟิงก็ไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามวางท่าทางทำอะไรก็สามารถทำให้คนแค่มองผ่านก็จมลงสู่ราศีความแข็งแกร่งของเขาได้

"คุยกับข้ายังกล้าเหม่ออีก?"หลิงห้าวเริ่มจะไม่พอใจแล้วโบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้ผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตูปิดประตูบ้านซะแล้วถึงจะออกคำสั่งกับหลินซีนเยียนอีกครั้ง"มานี่"

หลินซีนเยียนก้าวเท้าอย่างหนักอึ้งริมฝีปากห้อยก้าวขาแทบไม่ออกในบ่อน้ำพุร้อนนี้นางรับไม่ได้กับผู้หญิงที่ทำตัวยั่วยวนมันช่างทำให้มองไม่ถนัดซะเหลือเกินถ้าหากนางเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วจะเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นรึเปล่า?ถ้าหากว่าเห็นช้างน้อยเข้าจะทำยังไง?ได้เป็นตากุ้งยิงแน่!

แค่นี้ก็กลัวแล้วรึ?เรื่องสนุกยังไม่ทันเริ่มเลย"หลิงห้าวหัวเราะหึๆส่งสัญญาณทางสายตาไปให้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆผู้หญิงสองคนนั้นก็รีบขึ้นจากบ่อน้ำพุร้อนทันทีเดินตรงไปทางหลินซีนเยียนแล้วดึงหลินซีนเยียนให้ไปทางหลิงห้าวอย่างไม่มีการอธิบายใด

ผู้หญิงสองคนนี้ดูเหมือนจะอ่อนแอแต่กลับมีพื้นฐานวรยุทธหลินซีนเยียนถูกการจับกุมของสองคนนี้ขัดขืนอะไรไม่ได้เลยได้แต่ถูกลากมาจนถึงตรงหน้าของหลิงห้าว

นางรีบเบือนหน้าหนีทันทีไม่กล้าที่จะมองลงไปในสระน้ำแม้แต่นิดเดียว

เป็นเพราะสีหน้าของนางไม่เล่นด้วยเลยไปยั่วโทสะของหลิงห้าวเข้าหลิงห้าวใช้มือตบลงไปบนน้ำ น้ำสาดกระจายกระเด็นไปทั่วมีไม่กี่หยดกระเด็นไปโดนหน้าของหลินซีนเยียนทำให้นางตัวสั่นขึ้นมาอย่างชั่วไม่ได้

"เจ้ายิ่งไม่อยากมองข้ายิ่งจะให้เจ้ามอง!ข้าไม่เพียงแต่จะให้เจ้ามองข้าจะให้เจ้ามองอย่างละเอียดแล้วก็มาอ้อนวอนข้า!"หลิงห้าวโกรธจนใช้มือข้างหนึ่งดึงผู้หญิงที่กำลังเต้นรำอยู่และกดลงไปใต้ร่างของเขาแล้วหันไปสั่งกับผู้หญิงสองคนที่จับหลินซีนเยียนไว้อยู่"ให้นางมองซะ!"

"เจ้าค่ะ"ทั้งสองคนยืดมือออกจับคางของหลินซีนเยียนไว้แน่นแล้วหันหน้าของนางไปทางด้านในบ่อน้ำพุร้อน

แม่เจ้า!ช้างน้อย!

หลินซีนเยียนอยากจะร้องก็ร้องไม่ออกนางคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าความคิดของหลิงห้าวจะวิปริตแบบนี้ถึงกับชินให้คนมาดูชมเขาออกศึก!นางเคยแต่งงานมาแล้วก็จริงแต่ก็ไม่ได้ชื่นชอบคนอื่นที่ทำเรื่องแบบนี้เป็นงานอดิเรกหรอกนะ!

นางอยากจะหลับตาผู้หญิงสองคนที่อยู่ข้างๆก็ราวกับรู้ทันใช้นิ้วเปิดเปลือกตาเธอค้างไว้ดังนั้นนางก็เลยต้องเบิกตาโพลงมองร่างกายขาวๆที่กำลังสร้างความวุ่นวายให้นางอยู่ตรงหน้าภาพด้านหน้านั้นมันบาดตานางซะเหลือเกินทำให้นางจำติดตาไปอีกหลายปี

เมื่อก่อนตอนที่อยู่หออยู่ด้วยกันกับเมทก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยศึกษาคลิปวีดิโอของอาจารย์ชางแต่ว่าการแสดงของคนจริงๆแบบนี้ให้ตายนางไม่เคยเจอมาก่อน!อีกอย่าง..นางไม่เข้าใจจริงๆว่าหลิงห้าวตกลงว่าคิดอะไรอยู่กันแน่?จะมีผู้หญิงคนไหนเจอสถานการณ์แบบนี้แล้วจะไปอ้อนวอนขอร้องเขา?ถ้าไม่ใช่ประสาท....

แต่น่าเสียดายความเป็นจริงมักจะทำให้คนหน้าแตกเสมอในตอนที่เหลียงซินเยียนยังไม่ได้มีปฏิกริริยาตอบสนองใดๆผู้หญิงอีกคนที่ก่อนหน้ากำลังเต้นรำอยู่นั้นก็ปีนป่ายเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าของหลิงห้าวด้วยตัวนางเองคุกเข่าลงในบ่อน้ำพุร้อนพูดออกมาอย่างเขินระทวยว่า"ท่านชายช่างองอาจผ่าเผยซะจริงๆได้โปรดมอบความรักให้กับข้าด้วย!"

"ประสาท!"หลินซีนเยียนอดไม่ได้ที่จะสบถออกมาเบาๆแต่ว่าเสียงนั้นเบามากๆไม่มีใครในน้ำพุร้อนนี้ได้ยินสักคน

ตอนที่ผู้หญิงคนนั้นพูดประโยคนี้ออกมาหลิวห้าวยิ่งได้ใจใหญ่แถมยังหันมามองหลินซีนเยียนแวบหนึ่งในสายตานั้นทำให้หลินซีนเยียนสั่นสะท้านไปทั้งตัว

จบหมดละชีวิตนาง หมดแรงแซะเลย

การแสดงที่ไม่ปกตินี้ในที่สุดตอนที่นางใกล้จะทนไม่ไหวอยากจะอ้วกออกมาเต็มทนก็จบลงหลิงห้าวรับเสื้อคลุมจากคนข้างๆแล้วใส่มันแบบลวกๆจากนั้นก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของหลินซีนเยียน

ผู้หญิงสองคนที่จับหลินซีนเยียนอยู่ถึงจะปล่อยมือแล้วถอยไปยืนข้างๆ

"คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะอดทนไหวมองตั้งนานแล้วแต่ก็ยังจ้องข้าไม่ยอมอ้อนวอนข้า"สีหน้าของหลิงห้าวสับสนวุ่นวายราวกับไม่ค่อยพอใจแต่กลับรู้สึกสนใจมากขึ้น

"ท่านชายหลิงหากให้ข้าพูดตามตรงท่านไปเอาความมั่นใจนี้มาจากไหนคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะชอบก้นขาวๆ?"อย่าน่าขยะแขยงไปมากกว่านี้เลยได้ป้ะ?คิดว่าผู้หญิงจะเหมือนผู้ชายที่เป็นสัตว์ที่ใช้ส่วนล่างของร่างกายคิดคิดว่าผู้หญิงก็จะเกิดอารมณ์กับพฤติกรรมวิปริตแบบนี้?

นางเป็นผู้หญิงปกติคนหนึ่งนางไม่ใช่พวกวิปริต!ไม่ได้ตบหน้าเขาสักฉาดก็เพราะว่านางอยู่ภายใต้ชายคาบ้านก็เท่านั้น

"ไม่ชอบหรอ?"หลิงห้าวหัวเราะหึออกมา"ปากไม่ตรงกับใจเอาซะเลยจนถึงทุกวันนี้ผู้หญิงที่มาหาข้าที่นี่เจ้าเป็นคนแรกเลยที่ไม่อ้อนวอนขอให้ข้ามอบความรักให้กับเจ้า"

"งั้นคงเป็นเพราะว่าผู้หญิงที่มาที่นี่ก่อนหน้านี้ล้วนไม่ปกติละมั้งไม่ก็คงจะเป็นแม่นางจากหอนางโลมซะทั้งหมด?"หลินซีนเยียนยักคิ้วพูดอย่างยิ้มๆว่า"ผู้หญิงพวกนั้นคงจะเต็มใจมาเองสินะ?เพื่อมาเอาใจท่าน?ล้วนแต่มีจุดประสงค์ของตนกันทั้งนั้น?"