ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 370

ตอนที่370นางเป็นผู้หญิงปกติคนหนึ่ง

นางกำนัลเห็นนางไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆเลยส่ายหน้าแล้วก็เดินขึ้นไปเคาะประตูแทนนางแล้วก็รีบไปถอยกลับไปอยู่ข้างหลังนางอย่างรวดเร็ว

หลินซีนเยียนทำปากเหวอให้ตายเถอะแบบนี้เท่ากับส่งให้ไปตายชัดๆ

ประตูบ้านถูกเปิดออกจากด้านในในช่วงขณะที่ประตูเปิดออกจากด้านในก็มีไอความร้อนโชยออกมาคนที่ยืนอยู่หน้าประตูคือผู้หญิงที่ใส่ชุดซีทรูบางๆคนหนึ่งชุดซีทรูมีแค่ชั้นเดียวนอกนั้นก็ไม่มีสิ่งใดปกปิดอีกเลย ดังนั้นเรือนร่างของนางก็เผยให้มองเห็นบ้างไม่เห็นบ้างรูปร่างแบบนี้เพียงพอที่จะทำให้ผู้ชายคนไหนๆก็เลือดสูบฉีดทั้งนั้น

ในใจของหลินซีนเยียนยิ่งกังวลดูเหมือนว่าสภาพในบ้านหลังนี้จะหนักหน่วงกว่าที่นางจินตนาการเอาไว้นางพยายามบังคับใจตนเองให้สงบไว้ไม่ว่ายังไงก็เป็นวิญญาณที่มาจากโลกปัจจุบันพวกต้องการทีละมากๆถึงจะไม่มีประสบการณ์ก็ไม่ใช่ว่าเคยเห็นในทีวีรึไง?

แต่ว่าในตอนที่นางย่างเท้าเข้าไปข้างในบ้านนั้นภาพตรงหน้าทำให้นางตกใจอย่างแรง!

ที่ที่เรียกว่าสระสุราบ่อเนื้อคงจะเป็นแบบนี้สินะ

ในบ้านเป็นบ่อน้ำพุร้อนบ่อหนึ่งบ่อน้ำพุร้อนกว้างประมาณ20เมตรล้อมรอบไปด้วยฉากกั้นลายดอกไม้บนฉากกั้นถูกปักสลักไปด้วยลายดอกไม้ต้นไม้และภูเขาแต่กลับไม่มีสิ่งใดบ่งบอกถึงบ้านของสตรีเลยความงดงามหรูหรานี้กับสภาพบรรยากาศจริงๆมันช่างขัดกันซะเหลือเกิน

ในบ่อน้ำพุร้อนหลิงห้าวอยู่ทิศตรงข้ามประจันหน้ากับประตูบ้านเขาเผยให้เห็นแผงอกเปลือยเปล่าแขนวางพาดไว้ที่ขอบสระด้านซ้ายและด้านขวาทั้งสองด้านมีผู้หญิงใส่ชุดซีทรูบางๆกำลังนวดไหล่ให้เขาอยู่ผู้หญิงสองคนนั้นคิดว่าก็คงแช่อยู่ในน้ำเหมือนกันชุดซีทรูบางๆที่สวมอยู่เปียกไปหมดมันยิ่งเผยให้เห็นเนื้อหนังและเรือนร่างชัดขึ้นไปอีก

ด้านหลังฉากกั้นข้างๆบ่อน้ำพุร้อนมีเสียงบรรเลงดนตรีดังออกมาน่าจะมีนักดนตรีอยู่ข้างหลังฉากกั้นบรรเลงเพลงในสระน้ำยังมีผู้หญิงอีกห้าหกคนที่สวมชุดลูกไม้บางๆเต้นไปตามจังหวะเพลง

คิดไม่ถึงเลยว่านายท่านตระกูลหลิงจะดื่มด่ำอะไรแบบนี้นี่สินะที่เรียกว่าความสุขของผู้ชายที่มีทั้งอำนาจและยศศักดิ์

หลินซีนเยียนอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวออกมาหัวเราะแหยๆให้กับการใช้ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยแล้วก็วุ่นวายเละเทะแบบนี้

"ทำไมแม่นางหลินไม่พอใจกับสิ่งแวดล้อมของที่นี่งั้นหรือ?"หลิงห้าวค่อยๆชะเง้อคออย่างช้าๆแล้วมองไปยังหลินซีนเยียนที่อยู่หน้าประตูพยายามทำท่าทางขี้เกียจอย่างสง่างาม

แต่น่าเสียดายท่าทางแบบนี้พอตกอยู่ในสายตาของหลินซีนเยียนกลับให้ความรู้สึกว่าเสแสร้งไม่เป็นธรรมชาตินางคิดถึงโม่จื่อเฟิงขึ้นมาอย่างกะทันหันอย่างน้อยโม่จื่อเฟิงก็ไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามวางท่าทางทำอะไรก็สามารถทำให้คนแค่มองผ่านก็จมลงสู่ราศีความแข็งแกร่งของเขาได้

"คุยกับข้ายังกล้าเหม่ออีก?"หลิงห้าวเริ่มจะไม่พอใจแล้วโบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้ผู้หญิงที่ยืนอยู่หน้าประตูปิดประตูบ้านซะแล้วถึงจะออกคำสั่งกับหลินซีนเยียนอีกครั้ง"มานี่"

หลินซีนเยียนก้าวเท้าอย่างหนักอึ้งริมฝีปากห้อยก้าวขาแทบไม่ออกในบ่อน้ำพุร้อนนี้นางรับไม่ได้กับผู้หญิงที่ทำตัวยั่วยวนมันช่างทำให้มองไม่ถนัดซะเหลือเกินถ้าหากนางเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วจะเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นรึเปล่า?ถ้าหากว่าเห็นช้างน้อยเข้าจะทำยังไง?ได้เป็นตากุ้งยิงแน่!

แค่นี้ก็กลัวแล้วรึ?เรื่องสนุกยังไม่ทันเริ่มเลย"หลิงห้าวหัวเราะหึๆส่งสัญญาณทางสายตาไปให้ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆผู้หญิงสองคนนั้นก็รีบขึ้นจากบ่อน้ำพุร้อนทันทีเดินตรงไปทางหลินซีนเยียนแล้วดึงหลินซีนเยียนให้ไปทางหลิงห้าวอย่างไม่มีการอธิบายใด

ผู้หญิงสองคนนี้ดูเหมือนจะอ่อนแอแต่กลับมีพื้นฐานวรยุทธหลินซีนเยียนถูกการจับกุมของสองคนนี้ขัดขืนอะไรไม่ได้เลยได้แต่ถูกลากมาจนถึงตรงหน้าของหลิงห้าว