ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 372

ตอนที่372 เมล็ดพันธุ์แห่งความอยากเอาชนะ

แผนที่แหล่งถ้ำเกิงจีน?"ใบหน้าของหลิงห้าวแสดงออกว่าไม่เชื่อ"เจ้าเนี่ยนะสามารถเอาแผนที่มาได้?"ขนาดเขาตระกูลหลิงพยายามสุดตัวจนถึงวันนี้ในมือมีแค่แผนที่ใบเดียวเท่านั้นนางผู้หญิงแค่คนเดียวกล้าพูดขึ้นมาได้ว่าจะหาให้เขาสองใบ?

หากว่าสามารถได้แผนที่สองใบมาจริงๆถ้างั้นตระกูลหลิงของเขาก็ยิ่งแข็งแกร่งมากขึ้น

"ข้าเคยบอกแล้วไงสายเลือดของข้าพิเศษมีแค่ข้าผู้ที่มีสายเลือดพิเศษถึงจะหาแผนที่พบไม่ใช่รึไง?คนอื่นอาจจะไม่มีสิทธิพูดประโยคนี้แต่ว่าข้าน่ะมีสิทธิ"หลินซีนเยียนยืดหลังตรงแต่ความคิดในสมองตีกันเละเทะไปหมด

สายเลือดพิเศษของนางถึงจะสามารถหาแผนที่พบถ้างั้นแผนที่ที่ถูกคนก่อนหน้าเอาไปก็เป็นผู้ที่มีสายเลือดพิเศษด้วยเหมือนกันงั้นหรอ?พวกคนที่มีสายเลือดพิเศษพวกนั้นจะมีความเกี่ยวข้องกับเรื่องราวในชีวิตของนางรึเปล่า?

ได้ข้ารับปากเจ้า"หลิงห้าวสุดท้ายก็ตัดสินใจออกมาในความคิดเขาใช้ผู้หญิงที่ไม่มีความสำคัญอะไรคนหนึ่งไปเอาแผนที่สองใบการค้าขายครั้งนี้ยังไงเขาก็ไม่เสียเปรียบ

หลินซีนเยียนพยักหน้าไฮไฟว์กับเขาถือว่าตกลงพนันตามนี้

แม้ว่าจะเป็นแบบนี้นางก็ไม่เลิกระแวงหลิงห้าวง่ายๆหรอกรอจนรถม้ามาถึงสถานที่ที่ไกลมากๆที่หนึ่งเขาถึงจะพลักหลิงห้าวแรงๆให้ตกรถม้าไปจากนั้นก็ให้เซียวฝานเร่งฝีเท้าม้าให้หนีไปเร็วขึ้น

หลิงห้าวตกลงมาถึงพื้นล้มลงอย่าน่าสงสารเศษดินทรายติดเต็มหน้าเต็มตัวเขาเปื้อนไปหมดแต่นัยน์ตาคู่นั้นของเขากลับเปล่งประกายชัดเจน

"นายท่านพวกข้าจะตามไปเดี๋ยวนี้"เฉินเทียนและคนอื่นๆรีบมาล้อมรอบๆเขาไว้สีหน้าเคร่งเครียดหลินซีนเยียนคือคนที่เขาพากลับมาถ้าหากว่าหลิงห้าวเกิดเป็นอะไรขึ้นมาด้วยน้ำมือของหลินซีนเยียนถ้างั้นชีวิตของเขาก็เกรงว่าจะรักษาไว้ไม่ได้แล้ว

"ไม่ต้องตามให้เวลานางซ่อนตัวหนึ่งคืนพรุ่งนี้เช้าใช้อิทธิพลทั้งหมดของเราตระกูลหลิงต่อให้ต้องขุดแผ่นดินลึกถึงสามศอกก็ต้องหานางกลับมาให้ข้าให้จงได้!"หลิงห้าวห้ามเฉินเทียนที่อยากจะตามไปไว้

เฉินเทียนไม่รู้ว่าหลิงห้าวคิดอะไรแต่ว่าขอแค่หลิงห้าวไม่ได้คิดจะลงโทษเขา เขาก็วางใจ

"ใช่แล้วเฉินเทียนหากว่าพรุ่งนี้หาตัวผู้หญิงคนนั้นพบแล้วได้สิ่งที่ข้าต้องการแล้วครั้งนี้ตัวข้าจะจำไว้ว่าติดรางวัลไว้ให้เจ้า"หลิงห้าวยิ้มอย่างมีชัยตบบ่าของเฉินเทียนแล้วสั่งการว่า"เอาล่ะกลับกันเถอะวุ่นวายมาทั้งคืนข้าเหนื่อยแล้ว"

ตั้งแต่ต้นทางจนสุดทางเฉินเทียนยังคงจมอยู่ในเมฆหมอกเขาไม่เคยคิดเลยคนธรรมดาๆแบบหลินซีนเยียนนางจะทำให้เขาได้เลื่อนตำแหน่งขึ้นในตระกูลหลิงได้ในใจของเฉินเทียนมีความสุขเปี่ยมล้นแล้วก็รู้สึกดีกับหลินซีนเยียนมากขึ้นด้วยถึงขนาดแอบคิดในใจลับๆว่าในขอบเขตที่จำกัดจะช่วยเหลือนางสักเล็กน้อย

วันที่สองพอฟ้าสว่างตำหนักของหลิงห้าวก็ครึกครื้นขึ้นมาขนาดหลิงห้าวที่นอนจนตะวันสายโด่งมาตลอดก็ยังตื่นแต่เช้าตรู่แถมยังนำคนจากตระกูลหลิงไปในเมืองตามหาด้วยตัวเองอีกด้วย

อิทธิพลของตระกูลหลิงนั้นกว้างขวางมากแม้แต่เมืองชายแดนก็มีคนของพวกเขาอยู่ขนาดทหารที่เฝ้ารักษาการณ์อยู่เมืองชายแดนแค่ได้ยินว่านายท่านหลิงจะตามหาคนก็รีบนำคนในเมืองออกไปช่วยอีกแรง