ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 408

ตอนที่408ความจริงที่สกปรก

คนบางคนที่ยังหนุ่มยังแน่นสามารถขึ้นไปนั่งบนตำแหน่งสูงๆได้ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล

เทียบกับคนแบยอินฉีและโม่จื่อเฟิงแล้วหลินซีนเยียนรู้สึกว่าตัวเองเหมือนเห็นผู้มีมันสมองที่เก่งกาจตอนที่คนอื่นตอบคำถามอย่างยากลำบากคนสมองโง่ๆแบบตนแม้แต่หัวข้อก็ยังไม่เข้าใจนางยังจำตอนที่อยู่หอได้พวกนางที่เป็นนักผลิตอาวุธที่เก่งกาจกำลังดูรายการวาไรตี้กันอยู่ให้ความรู้สึกแบบงงค้าง

แต่ความรู้สึกนี้คิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่นางข้ามมิติมาอีกโลกหนึ่งจะยังรู้สึกถึงมันอีกครั้ง

เป็นอะไรไปคิดอะไรอยู่?"อินฉีเห็นนางเหม่อลอยเลยถามอย่างสุภาพอ่อนโยน

หลินซีนเยียนเม้มปากส่ายหน้าแล้วตอบว่า"ไม่มีอะไร"นางเป็นอะไรไปทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับคนคนนั้นแล้วทำไมถึงมักจะนึกถึงเขาขึ้นมาอีก?หรือว่าจะลืมความไร้หัวใจของเขาไปง่ายๆแบบนี้น่ะหรอ?ยังมีเรื่องการตายของเซียวฝานอีก....

หลุมอันนี้บางทีชีวิตนี้นางอาจจะก้าวข้ามผ่านมันไปแล้วก็ได้

อินฉีตบบ่าของนางให้เข้าไปข้างในก่อน

เป็นไปตามที่เขาคิดไว้ทหารพวกนั้นคงจะทำเรื่องปล่อยเช่าบ้านมาแล้วไม่น้อยดังนั้นภายในห้องถึงได้ถูกจัดเตรียมไว้อย่างครบถ้วนแม้แต่โต๊ะก็เช็ดสะอาดเรียบร้อยแล้ว

อินฉีควักตะบันไฟออกมาจุดเทียนในห้องให้สว่างเดินตรวจสอบห้องอย่างละเอียดรอบหนึ่งจากนั้นก็ถอดฉางเพ้าลงบนเตียงแล้วถึงจะพูดขึ้น:"ผ้าปูที่นอนน่าจะยังไม่ได้ซักแขกคนก่อนหน้าคงจะใช้ไปแล้วเจ้าใช้พักผ่อนแก้ขัดไปก่อนนะข้าจะให้คนไปสืบหาว่าเจ้าของบ้านยาวิเศษถูกนำตัวไปไว้ที่ไหน"

สายตาของหลินซีนเยียนตกลงไปอยู่ที่ฉางเพ้าที่วางอยู่บนเตียงคิ้วขมวดเข้าหากันโดยไม่รู้ตัวนางไม่ได้พูดอะไรแล้วก็ไม่ได้ไปนั่งบนเตียงแต่นั่งตัวตรงลงบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างโต๊ะแล้วพยักหน้าให้เขา

มือของอินฉีรู้สึกด้านชาเล็กน้อยหยิบฉางเพ้ากลับคืนมาแววตาหม่นหมองไปครู่หนึ่งเขาไปสั่งงานคนขับรถสองสามประโยคคนขับรถคนนั้นก็หมุนตัวเดินออกไป

ทั้งสองคนก็นั่งเงียบอยู่ในห้องใครก็ต่างไม่พูดไม่จาเพียงแค่อินฉีเผลอมองไปทางหลินซีนเยียนอย่างไม่รู้ตัวเป็นบางครั้งบางคราว

หลินซีนเยียนไม่ใช่ไม่รู้สึกถึงสายตาของเขาก็แค่ในใจยังคงมีความแค้นอยู่อีกอย่างแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆแค่นี้จะทำให้ลบออกไปได้งั้นหรอ?

คนขับรถกลับมาไวมากเขาเข้ามาในบ้านมองไปทางอินฉีก่อนรออินฉีพยักหน้าแล้วเขาถึงจะยืนพูดต่อหน้าหลินซีนเยียนว่า"บ้านหลังนี้มีทหารรักษาการณ์อยู่สี่คนกับแม่หญิงอีกสิบกว่าคนเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษถูกขังอยู่ในห้องห้องหนึ่งของหอตะวันออกมีทหารสามคนเฝ้าอยู่ที่นั่นคุณหนูบ้านยาวิเศษที่เข้ามาก่อนพวกเราหาตำแหน่งหอตะวันออกเจอแล้วแต่ว่าทหารสามนายเฝ้าไว้อย่างแน่นหนาพวกนางยังหาโอกาสลงมือไม่ได้"

คนขับรถคนนั้นมองหลินซีนเยียนแวบหนึ่งราวกับยังมีเรื่องบางอย่างจะพูดต่อแต่ก็เกรงว่ามีหลินซีนเยียนอยู่ด้วยก็เลยลังเล

"ไม่เป็นไรพูดมาเถอะ"อินฉีพูดออกมาอย่างแน่ใจคนขับรถคนนั้นถึงกัดฟันแล้วพูดออกมา

"สถานการณ์ของแม่หญิงสิบกว่าคนไม่ค่อยดีเท่าไหร่..."ตอนที่คนขับรถพูดออกมาแก้มก็ค่อยๆแดงออกมาเล็กน้อยกระแอมออกมาก่อนจะก้มหน้าพูด:"ทหารรักษาการณ์ไม่กี่คนพวกนั้นไม่ใช่แค่ให้เช่าห้องธรรมดาๆแล้วยัง...ยังเอาแม่หญิงพวกนั้นมาทำการค้าด้วย"