ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 411

ตอนที่411ออกมาให้หมดเถอะ

เจ้าของบ้านยาวิเศษยิ้มออกมาอย่างกะทันหันชายวัยกลางคนคนหนึ่งยิ้มออกมาอย่างเปิดเผย"ใช่หากว่ายานี่ใช้เพื่อช่วยชีวิตลูกสาวของข้าข้าก็คงจะมอบให้เจ้าไม่ได้แม้ว่า...จะเอาชีวิตข้าก็ตาม"

หลีฮวนที่ซ่อนอยู่ในมุมมืดเพราะว่าได้ยินประโยคนี้ของเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษเข้าน้ำตาก็รื้อขึ้นมานางรู้ว่าพ่อของนางรักและห่วงใยนางตั้งแต่ยังเด็กๆแต่ว่านางไม่เคยคิดเลยว่าพ่อของนางจะทำเพื่อนางได้ถึงขั้นนี้

อินฉีและหลินซีนเยียนทั้งสามคนก็มาถึงด้านนอกแล้วได้ความช่วยเหลือจากคนขับรถทั้งสามคนก็ขึ้นไปอยู่บนหลังคาของห้องข้างๆอยู่ข้างบนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดภายในบ้านอยู่ไกลๆ

ฟังถึงตรงนี้หลินซีนเยียนก็คิ้วขมวดแน่นบนใบหน้าเผยให้เห็นสีหน้ากังวลใจนางรู้สึกกระวนใจนิดหน่อยถ้าหากว่าเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษยอมตายแต่ก็ไม่ยอมมอบยาวิเศษนั้นให้จริงๆถ้างั้นอี้เซิงก็ไม่มีทางช่วยแล้วงั้นหรอ?

สายตาของทุกคนล้วนจ้องมองไปที่ตัวของชายที่ปิดบังใบหน้าคนนั้นราวกับสีหน้าท่าทางของเขาตัดสินเรื่องที่จะเกิดขึ้นไปหมดแล้ว

ก็เห็นชายที่ปิดบังใบหน้าพอฟังคำพูดของเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษจบก็ยิ่งหัวเราะเยาะเข้าไปอีกเขาก้าวไปข้างหน้าควักมีดสั้นออกมาจากอกเสื้อตอนที่เจ้าของร้านบ้านยาวิเศษยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆมีดสั้นเล่มนั้นก็ปักเข้าที่ขาของเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษ"ตลอดชีวิตนี้ข้าเกลียดคนอื่นมาข่มขู่ข้าที่สุด!เจ้าช่วยชีวิตเด็กคนนั้นได้จะดีที่สุดหากว่าช่วยไม่ได้อย่างมากก็แค่ให้นายจ้างลูกจ้างร้อยกว่าคนจากบ้านยาวิเศษตายตามเจ้าไป"

"เจ้าเจ้า!"เจ้าของร้านบ้านยาวิเศษคิดไม่ถึงเลยว่าชายที่ปิดบังใบหน้าคนนี้จะมีอำนาจมากมายเพียงนี้ซ้ำยังไม่ใช้เหตุผลเจรจายิ่งเรื่องที่ทำให้เขาคิดไม่ถึงก็คือชายที่ปิดบังใบหน้าคนนี้พยายามช่วยเด็กหนุ่มคนนั้นอย่างสุดความสามารถแต่ว่าไม่ใช่เด็กหนุ่มคนนั้นก็ไม่ได้ความสัมพันธ์ของชายที่ปิดบังใบหน้าและเด็กหนุ่มคนนั้นทำให้เขายิ่งสงสัยช่วงเวลานี้เลยยังไม่รู้ว่าควรจะทำเช่นไรถึงจะดี

ตอนที่เจ้าของร้านบ้านยาวิเศษกำลังลังเลอยู่นั้นชายที่ปิดบังใบหน้ายกมือขึ้นและแทงลงมีดสั้นเล่มนั้นแทงเข้าที่ขาอีกข้างของเขา"เจ้าจะพิจารณาอย่างช้าๆก็ได้เจ้าพิจารณาพักหนึ่งข้าก็แทงเจ้ารอบหนึ่งข้าก็อยากจะเห็นร่างกายนี้ของเจ้าจะทนได้สักกี่มีดข้าไม่มีเวลามาไร้สาระกับเจ้าที่นี่หรอกนะ"

อยากจะเจอกับลูกสาวข้า!"เจ้าของร้านบ้านยาวิเศษถูกแทงสองรอบแต่ว่าก็ยังคงกัดฟันไม่ยอมเปิดปากเลือดที่ไหลออกมาจากขาทั้งสองข้างของเขาย้อมดินที่อยู่บนพื้นจนกลายเป็นสีแดงทำให้ในอากาศมีกลิ่นคาวเลือดลอยคลุ้ง

ชายที่ปิดบังใบหน้าหัวเราะหึออกมาแล้วก็แทงเข้าที่ไหล่ขวาของเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษกลั้นความเจ็บปวดไว้ไม่อยู่เผลอร้องออกมาแต่ก็ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะยอมแต่อย่างใดทั้งสองคนก็ยังคงไม่มีใครยอมใครชายที่ปิดหน้าก็ไม่ได้ออมมือเลยส่วนเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษก็เป็นชายที่เข้มแข็งไม่มีทีท่าว่าจะยอมเลยแม้แต่น้อย

ผ่านไปไม่นานบนร่างกายของเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษก็โดนแทงไปแล้วสิบกว่ามีดหากว่าไม่ใช่เพราะชายที่ปิดหน้าคนนั้นตั้งใจเลี่ยงจุดตายบนร่างเขาเกรงว่าตอนนี้เขาก็คงไปพบยมบาลแล้วล่ะแต่ว่าถ้าเป็นแบบนี้เขาที่เลือดออกทั้งตัวถ้าหากบาดแผลยังไม่ได้รับการรักษาถ้างั้นก็คงอันตรายถึงชีวิตแล้วจริงๆ

มองดูเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษที่กำลังหายใจรวยรินหลินซีนเยียนที่อยู่ไกลๆหลีฮวนที่อยู่ในมุมมืดแล้วก็ชายที่มีหนวดเคราที่แบกอี้เซิงไว้ต่างตื่นเต้นอย่างไม่รู้ตัว

มีอยู่หลายครั้งที่หลินซีนเยียนอยากจะออกไปแต่ก็พยายามห้ามตัวเองให้สงบใจและหยุดการกระทำไว้แม้ว่านางจะสามารถหยุดยั้งชายที่ปิดหน้าไม่ให้บังคับเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษได้แต่ว่านางจะสามารถทำให้เจ้าของร้านบ้านยาวิเศษยอมมอบยาวิเศษอันนั้นอย่างเต็มใจได้หรือ?นางทำไม่ได้เพราะงั้นนางมีคุณธรรมพอ

นางทนได้แต่ชายที่มีหนวดเคราคนนั้นทนไม่ได้เห็นชายที่มีหนวดเคราคนนั้นวางอี้เซิงที่มีสีหน้าซีดเซียวลงข้างๆอย่างระมัดระวังแล้วถึงจะเดินไปทางเจ้าของร้านบ้านยาวิเศษ