ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 415

ตอนที่415วีรบุรุษหลงใหลสาวงามจนเสียความตั้งใจเสียชื่อเสียง

อินฉีมองนางท่าทางซื่อๆเขาไม่ได้คุกคามและเกิดโทสะเพราะนางกลับยิ่งเจ็บปวดแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเปลี่ยนไปอย่างนี้เขาไม่รู้มันเริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อใดเขากำลังสนใจทัศนะที่ฉลาดเกินคนของนาง

สายตาโจ่วเฉิงมองระหว่างสองคนนั้นลังเลกันเขากระแอมพูด“ในเมื่อฮูหยินที่เคารพแน่วแน่ไม่ลังเลเช่นนี้งั้นอยู่ก่อนเถิดถึงอย่างไรจะไปทำลายความรู้สึกสามีภรรยาเพราะคนนอกคนเดียวคงไม่ได้”

คำพูดของโจว่เฉิงทำให้อินฉีตกใจ“พวกข้า....ไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน”

“ห๋า?”โจว่เฉิงตกใจอ้าปากกว้างอัครเสนาบดีของราชสำนักทำเรื่องโง่เขลาเพราะผู้หญิงคนเดียวที่เขาคาดเอาไว้ตามเหตุตามผลคิดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นภรรยาของเขาและก่อนหน้านี้เขายังแอบดีใจถ้าพี่สาวที่เด็กอี้เซิงนั่นรู้จักเป็นภรรยาของอัครเสนาบดีประเทศเยว่หนาน

แต่ทว่า....เขานึกไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนั้นยังไม่ใช่ภรรยาของอินฉี?ทำเรื่องเช่นนี้เพื่อผู้หญิงคนเดียวและไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตัวเอง?ตอนนี้โจว่เฉิงเริ่มสงสัยคนตรงหน้านี้ว่าใช่อินฉีแห่งประเทศหนานเย่ว่หรือไม่?ใจอ่อนเยี่ยงนี้จะเป็นอัครเสนาบดีได้รึ?

อินฉีรู้แน่นอนว่าโจว่ฉินรู้สึกอย่างไรจึงแค่ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้“ทำให้ท่านหัวเราะเยาะเสียแล้ว”

“........”แม้โจว่เฉินเป็นแม่ทัพแค่ก็เป็นมนุษย์ทั่วไปหลังจากนั้นโบกมือทันทีพูดว่า“ไม่เป็นไรไม่เป็นไรตอนนี้ยังไม่ใช่ภรรยาของท่านเสนาบดีดูท่าทางเจ้านี่ในอนาคตได้เป็นอย่างแน่นอนเลยล่ะ!”

ได้ยินพูดเช่นนี้อินฉียิ้มทำอะไรไม่ถูกในใจกลับยิ่งเจ็บปวดยุ่งเหยิงตั้งแต่หลังจากเรื่องครั้งนั้นชั่วชีวิตนี้นางแต่งงานกับเขาไม่ได้ขนาดได้เห็นนางยิ้มก็เป็นสิ่งที่หรูล้ำค่าแล้วล่ะ

มองสีหน้าเขาเป็นเช่นนี้ใจโจว่เฉินยิ่งประหลาดใจดูท่าเป็นอย่างนี้เรื่องนี้ท่านอัครเสนาบดีอินใจร้อนตื่นตูมไปเองผู้หญิงคนนั้นแสดงอากัปกิริยาว่าไม่ต้องการให้ตามนางยังไม่ชัดเจนพออีกรึ?

โจว่เฉิงอดไม่ได้มองหลินซีนเยียนหลายครั้งที่แท้เป็นนางผู้หญิงที่งามสมบูรณ์แบบรูปร่างงามอ้อนแอ้นดีแต่น่าเสียดายหน้าตาดุดันมากไปเสียหน่อยผู้หญิงในครอบครัวต้องโง่หน่อยถึงจะดีเหมือนกับพวกผู้หญิงที่จวนเขาล้วนเป็นผู้หญิงงามโง่เขลาทั้งสิ้นกล้าชักสีหน้าไม่พอใจใส่เขาที่ไหนกันมีคนไหนบ้างไม่ประจบเอาใจเขา?

วีรบุรุษหลงสาวงามจนเสียความตั้งใจเสียชื่อเสียงอินฉีหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนี้เข้าแล้วเกรงว่าไม่นานก็ล่มจมโจว่เฉิงแอบส่ายหน้าแต่เดิมอยากจะหยุดความคิดที่จะไปมาหาสู่กับอินฉีเขาไม่อยากทำภารกิจรวมแผนที่อันยิ่งใหญ่กับคนที่ทำงานโดยใช้ความรู้สึกแสดงว่าเขาไม่ได้เจอกำลังช่วยแต่เจอคนพาถอยหลังต่างหาก

เวลานั้นอินฉียังไม่รู้แต่เป็นเพราะเรื่องนี้จึงเสียพันธมิตรสำคัญไปในกาลข้างหน้าสุดท้ายเขาจะแพ้ราบคาบ