ตอนที่482พื้นดินที่พลิกคว่ำ
ภายในอุโมงค์ที่มืดมิดทุกๆคนสามารถรับรู้ได้ถึงการมีตัวตนของกันและกันแต่มองไม่เห็นเงาของกันและกันแม้แต่เหล่าผู้อาวุโสที่ผ่านสนามรบมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนก็ยังยากที่จะไม่ตื่นเต้นไม่ได้
จุดคบไฟ"เสียงของหลินซีนเยียนยามปกติดังขึ้นทำให้ใจที่ตื่นเต้นของทุกคนคลายลงเล็กน้อย
แสงสว่างจากคบไฟที่ถูกจุดขึ้นทีละอันทีละอันทำให้ทุกคนถึงจะมองเห็นสภาพแวดล้อมที่อยู่ตรงหน้าอย่างชัดเจนนี่เป็นอุโมงค์ยาวแห่งหนึ่งสูงประมาณคนสองคนกว้างประมาณคนสี่คนล้อมรอบไปด้วยกำแพงหินเรียบๆสถานที่ที่จะใช้ประโยชน์ได้สักนิดก็ไม่มี
"เมื่อกี้....มันเกิดอะไรขึ้น?"มีผู้อาสุโสคนหนึ่งอดที่จะถามคำถามที่ทุกคนต่างก็คาใจออกมาไม่ได้พวกเขาจำได้แค่ว่าเมื่อกี้อยู่ในถ้ำจู่ๆคบไฟก็ดับลงอย่างกะทันหันหลังจากนั้นพวกเขาก็รู้สึกแค่ว่าร่างกายของตนเองตกลงไปข้างล่างเล็กน้อยตอนที่จุดคบไฟใหม่อีกครั้งก็มาอยู่ที่อุโมงค์นี้แล้ว
หรงเย่และหลี่อวี๋นซ่านต่างก็มองไปทางหลินซีนเยียนหรงเย่พูดขึ้นว่า:"ใช่แม่นางหลินเจ้ารีบบอกพวกข้ามาเถอะเรื่องแปลกๆที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันเช่นนี้ทำให้พวกข้าต่างก็ตกใจกันไม่น้อย"
แม้ว่าจะพูดเช่นนี้แต่ว่าดูจากใบหน้าของหรงเย่มองไม่ออกถึงร่องรอยความตกใจเลยสักน้อยยิ่งกว่านั้นนัยน์แววตาคู่นั้นของเขาฉายแววตื่นเต้นดีใจอย่างชัดเจนใช่ตื่นเต้นดีใจเพียงเวลาพริบตาก็กำจัดคนของตระกูลหลิงไปได้หมดเขาคิดถูกแล้วที่ฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่ตัวของหลินซีนเยียน
นี่มันก็ชัดเจนอยู่แล้วไม่ใช่หรือไง?พวกเราเข้ามาในกลไกของถ้ำแห่งนี้แล้ว"หลินซีนเยียนพูด
อืมแน่นอนว่าพวกข้ารู้ว่ามันคือกลไกก็แค่ทั้งหมดนี้ตกลงว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไรกันล่ะเจ้า....ค้นพบกลไกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"หลี่อวี๋นซ่านก็อดไม่ได้ที่จะถามเหมือนกัน
เผชิญหน้ากับหลี่อวี๋นซ่านท่าทางของหลินซีนเยียนก็อ่อนโยนขึ้นกว่าเดิมอย่างชัดเจนครั้งนี้นางถึงจะชี้ไปที่ด้านบนสุด"บนหัวของเราก็คือถ้ำที่เราอยู่เมื่อสักครู่ส่วนพวกเราร่วงลงมาที่ในนี้มันก็แค่เพราะว่าพื้นดินพลิกคว่ำก็เท่านั้นเอง"
พื้นดินพลิกคว่ำ?"มีคนอุทานตกใจออกมาราวกับรู้สึกว่าเหนือความคาดหมาย
แถมความจริงของเรื่องยังทำให้บางคนคาดคิดไม่ถึงอีกด้วยใครจะไปคิดได้ว่ากลไกของถ้ำแห่งนั้นจะอยู่ใต้เท้าของทุกคน
"ใช่พื้นดินพลิกคว่ำ"หลินซีนเยียนพยักหน้าแล้วก็พูดต่อว่า:"เพียงแต่ถึงแม้ว่าจะเป็นพื้นดินพลิกคว่ำแต่ข้างในก็ยังมีกลไกอีกมากถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าข้าค้นพบวิธีเปิดกลไกล่ะก็พวกเราทุกคนก็จะกลายเป็นกองเลือดแบบผู้อาวุโสตระกูลหลิงในพริบตา"
ใบหน้าของทุกคนเผยสีหน้างุงงงสงสัยออกมาหลินซีนเยียนชี้ไปที่ด้านข้างของอุโมงค์ทั้งสองฝั่งแล้วก็พื้นที่ด้านหน้าที่ยาวติดๆกันมา"พวกเจ้าดูตรงนั้น...."
"นั่นมัน..."หลี่อวี๋นซ่านกลืนน้ำลายลงคอไม่อยากจะเชื่อสายตาของตนเอง"ใบมีดคม?"
"ใบมีดหยักคบกริบซ้ำด้านบนยังเต็มไปด้วยน้ำยาละลายอีกด้วย"หลินซีนเยียนอธิบาย:"ก่อนหน้านั้นผู้อาวุโสตระกูลหลิงก็ถูกมีดคมกริบแทงตายตอนที่แผ่นดินพลิกคว่ำจากนั้นก็ละลายกลายเป็นเลือดน้ำยาละลายปกติแน่นอนว่าไม่สามารถละลายร่างทั้งหมดให้กลายเป็นเลือดได้ในพริบตาแต่ว่าที่พวกเราเห็นก็เป็นเพียงแค่ส่วนหนึ่งของผู้อาวุโสข้างบนที่ถูกละลายก็เท่านั้นพวกเจ้าดูที่ล่างเท้าสิ..."
ตามที่นางบอกทุกคนถึงพบว่าใต้เท้าของตนเองนั้นก็มีเลือดอยู่เหมือนกันมีบางคนในนั้นกลัวจนส่งเสียงร้องออกมาเพราะว่าแถวๆเท้าของเขายังมีซากส่วนที่ยังไม่ละลายหลงเหลืออยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...