ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 484

ตอนที่484การใช้คำพูดหลอกคนขั้นสูงสุด

"เอาล่ะในเมื่อแบ่งคนเรียบร้อยแล้วพวกเราก็จะไม่ชักช้าเสียเวลาอีกแม่นางหลินเจ้าพูดมาสิเดี๋ยวอีกสักพักตอนที่อยู่ในน้ำพวกเราควรทำเช่นไร?"ตอนนี้หรงเย่ไม่ค่อยวางใจสิ่งที่อยู่ในสระน้ำเย็นเท่าไหร่ดังนั้นเขาเลยไม่มีเวลามาสนใจคนที่ดำน้ำไม่ได้

หลี่อวี๋นซ่านก็หันไปมองทางหลินซีนเยียนราวกับกำลังรอการตัดสินใจจากนางและแล้วหลินซีนเยียนก็พูดอย่างนิ่งสงบว่า:"จริงๆแล้วง่ายมากก็แค่พวกเราจะลงไปในน้ำพร้อมกันไม่ได้ต้องผ่านไปทีละคนทีละคน"

"โอ้?"หรงเย่ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเสียเท่าไหร่"ง่ายเช่นนี้เชียว"

หลินซีนเยียนพยักหน้า"จากประสบการณ์ครั้งที่แล้วของพวกเราปลาพวกนี้จะหวงเขตแดนมากก็เหมือนกับฝูงหมาป่าหากว่าเจ้าผ่านไปคนเดียวขอแค่ไม่ได้รับบาดเจ็บก็จะไม่ดึงดูดให้ฝูงปลากินเนื้อเข้ามาโจมตีหรอกแต่ว่าหากพวกเราทุกคนลงไปในน้ำพร้อมๆกันเช่นนั้นฝูงปลาก็จะรวมฝูงกันเข้ามาโจมตี"

ทฤษฎีนี้หลินซีนเยียนแต่งมั่วๆพูดออกมางั้นๆแต่ว่าพอนางพูดออกมากลับดูมีเหตุผลขึ้นมาบวกกับตั้งแต่ออกเดินทางมาจนถึงตอนนี้ทุกครั้งที่เจออันตรายนางก็จัดการได้เป็นอย่างดีแล้วก็ดูเหมือนว่านางจะช่วยชีวิตทุกคนจากอันตรายอยู่หลายครั้ง มาถึงตอนนี้ทุกคนก็เริ่มเชื่อใจนางขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัวแล้วล่ะ

การสร้างความเชื่อใจขึ้นมาไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ว่าพอเชื่อใจขึ้นมาแล้วเรื่องโกหกมั่วๆเรื่องเดียวก็ไม่ถูกจับได้ง่ายๆหรอกนี่แหละคือผลลัพธ์ที่หลินซีนเยียนต้องการ

"ตกลงในเมื่อแม่นางหลินพูดเช่นนี้แล้วถ้างั้นพวกเราก็ไปทีละคนละกันแต่ว่ายังไงก็แค่ปลาไม่กี่ตัวจะทำร้ายยอดฝีมือเช่นพวกเราได้งั้นหรือ?"ในขบวนมีผู้อาวุโสฝีมือเป็นเลิศใจกล้าคนหนึ่งยืนขึ้นพูดอย่างกล้าหาญแน่นอนว่าจะต้องเป็นผู้อาวุโสแห่งตระกูลหรงแน่คนของตระกูลหลี่ถ้าไม่มีคำสั่งจากหลี่ห่ายและหลี่อวี๋นซ่านต่างก็ไม่กล้าทำอะไรตามอำเภอใจ

หรงเย่พยักหน้ามองดูผู้อาวุโสคนนั้นแวบหนึ่งแล้วพูดชมเชย:"เช่นนั้นก็ดีงั้นเริ่มจากผู้อาวุโสสวี๋ก่อนละกัน จริงสิในเมื่อเป็นคนนำเผื่อเกิดเหตุอะไรไม่คาดฝันข้ามีชุดเกราะอยู่เจ้าเอาไปใส่ซะสิ"

ตอนที่หรงเย่พูดก็เดินมาด้านข้างผู้อาวุโสสวี๋ด้วยหยิบชุดเกราะบางๆตัวหนึ่งออกมาจากในห่อผ้าข้างเอวแล้วก็หันหลังให้ทุกคนใช้ภาษาปากพูดกับผู้อาวุโสสวี๋อย่างระมัดระวัง เพราะว่าเป็นภาษาปากเลยไม่มีเสียงดังนั้นทุกคนเลยเห็นแค่ทั้งสองคนแลกเปลี่ยนของกันเท่านั้นแต่ไม่รู้ว่าในเวลาเพียงแปปเดียวหรงเย่ได้แลกเปลี่ยนไปแล้วหลายเรื่อง

ผู้อาวุโสสวี๋พยักหน้าอย่างไม่เหลือร่องรอยจากนั้นก็สวมชุดเกราะแล้วลงน้ำไป

เสียงจ๋อมเบาๆดังขึ้นผืนน้ำก็เงียบสงบดังเดิม

ใครก็ไม่ทันได้สังเกตในตอนที่ผ้อาวุโสสวี๋ลงน้ำไปมุมปากของหลินซีนเยียนก็กระตุกยิ้มออกมาเล็กน้อยจริงๆแล้วนางรู้ว่าที่จิ้งจอกเฒ่าแบบหรงเย่เชื่อคำพูดนางง่ายๆยังมีอีกเหตุผลหนึ่งเพราะว่าหรงเย่ลงมือกับตระกูลหลิงไปแล้ว

สายตามองดูผ่านสระน้ำเย็นนี้ไปก็จะเป็นแหล่งสมบัติสุดท้ายแล้วหากเขาไม่ลงมือกับตระกูลหลี่ตอนนี้ถ้างั้นก็จะไม่มีโอกาสแล้วดูจากอำนาจด้านการต่อสู้แล้วตระกูลหลิงก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลหรงเสียเท่าไหร่ดังนั้นเลือกที่จะลงมือลับๆช่วงเวลานี้ถือว่าฉลาดที่สุดในการลดความเสียหายของอีกฝ่าย

นางรู้แผนการของหรงเย่ผ่านสระน้ำเย็นไปทีละคนแบบนี้รอคนของตระกูลหรงขึ้นไปบนฝั่งเสร็จแล้วคนของตระกูลหลี่ขึ้นมาหนึ่งคนพวกเขาก็สามารถจัดการได้หนึ่งคนถ้าเป็นแบบนี้ก็จะสามารถจัดการฝังคนของตระกูลหลี่ให้ตายอยู่ที่นี่ได้อย่างสบายๆ

นางคำนวณแน่ชัดแล้วถึงจิ้งจอกเจ้าเล่ห์หรงเย่ถึงเสนอแผนการนี้ขึ้นมาส่วนหรงเย่สุดท้ายก็เห็นด้วยอย่างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

แต่น่าเสียดาย....