ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม นิยาย บท 29

ตอนที่ 29 ตั้งใจหาเรื่อง

มู่น่อนน่อนแสร้งทำตัวทำโง่ ขี้เหร่แฝงอยู่ในตระกูลมู่เป็นเวลานานหลายปี จนคนในตระกูลมู่เชื่ออย่างสนิทใจในความเซ่อซ่าที่เธอแสดงออกมาจนชินชา

แต่ตระกูลเก่าแก่กว่าร้อยปีอย่างตระกูลมู่คนรับใช้แต่ละคน ก็มีแต่พวกฉลาดๆทั้งนั้น ไม่ต้องพูดถึงลูกพี่ลูกน้องอย่างเฉินถิงเซียวและเฉินเจียฉิน

และแน่นอนการที่เธอแกล้งโง่ ทำตัวเซ่อซ่าอาจหลอกทั้งสองคนไม่ได้ เธอจึงไม่ได้ตั้งใจแสดงละครมากนัก

ดังนั้น ทันทีที่เธอเดินออกจากประตูบ้านของตระกูลมู่เธอทำตัวปกติ

เฉินถิงเซียวหันหน้าไป แน่นอนว่าสีหน้าโล่งใจของเธอไม่สามารถหลบสายตาอันเฉียบแหลมของเขาได้

ดูเหมือนเธอไม่ค่อยอยากจะเข้าไปผัวพันกับ "เฉินเจียฉิน"สักเท่าไร

แม้ว่าเธอจะรู้ว่า สิ่งที่เกลียดคือลูกพี่ลูกน้องที่"เฉินเจียฉิน" ปั้นขึ้นมา แต่ในใจก็ยังรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอยู่ดี

อี๊ดดดดดด--

เสียงรถเบรกกะทันหัน ล้อรถถูไปกับพื้นถนน เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

มู่น่อนน่อนเหมือนถูกกระชากไปด้านหน้า วินาทีต่อมาก็เด้งกลับไปที่พนักพิงด้านหลังอย่างแรง

เธอระงับโทสะ หันหน้าไปมองที่ "เฉินเจียฉินอย่างอ่อนล้า": "คุณทำอะไรของคุณ?"

เฉินถิงเซียวพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน: "มือลื่น"

"คุณ ... " คำอธิบายที่ดูไม่จริงใจของเขา ทำให้มู่น่อนน่อนพูดไม่ออก

ในเมื่ออยู่กับคุณชายที่เธอไม่สามารถยั่วโมโหเขาได้ นอกจากอดทน จะพูดอะไรได้อีก?

เฉินถิงเซียวแหล่มองเห็นแววตาที่คับแค้นใจแต่ทำอะไรไม่ได้ของเธอ ในสายตาคู่นั้นก็สะท้อนความกระหยิ่มยิ้มย่องใจ

มู่น่อนน่อน รู้สึกว่าเธอและ "เฉินเจียฉิน" จะต้องชะตาไม่ต้องกันแน่ ๆ เจอเขาทีไร ไม่เคยเกิดเรื่องดี ๆเลยสักครั้ง ทำให้เธอแน่ใจมากยิ่งขึ้นว่า เธอควรจะอยู่ห่างๆเขาจะดีกว่า

...

รถหยุดตรงทางเข้าวิลล่าของ เฉินถิงเซียว

มู่น่อนน่อนพูด "ขอบคุณ" แบบขอไปที จากนั้นก็เปิดประตูลงจากรถเดินไปที่วิลล่า

เธอถามบอดี้การ์ดที่ยืนประจำการอยู่ที่ประตู: "คุณชายของพวกคุณอยู่ไหม?"

เธอกล้าที่จะกลับมาเหยียบที่บ้านของตระกูลมู่ เพราะเธอมั่นใจว่าสามารถออกไปได้อย่างปลอดภัย แต่ เฉินถิงเซียวตั้งใจให้ "เฉินเจียฉิน" ไปรับเธอ เธอก็ยังนึกขอบคุณเขาอยู่ในใจ

บอดี้การ์ดมองไปที่เฉินถิงเซียวที่เดินถือกุญแจรถตามหลังมา พูดโดยสีหน้าไม่จริงจังว่า: "คุณชายออกไปทำธุระข้างนอก ยังไม่กลับมา"

"อย่างนี้นี่เอง ... " มู่น่อนน่อนชะงักไปครู่หนึ่งและพูดว่า "ถ้าเขากลับมาแล้ว รบกวนช่วยบอกฉันด้วยนะคะ"

เธออยากจะขอบคุณเฉินถิงเซียวด้วยตนเอง

บอดี้การ์ดกล่าวอย่างสุภาพ: "ครับ"

เฉินถิงเซียวเดินเข้ามา จ้องไปที่หลังของมู่น่อนน่อน แต่กลับพูดกับบอดี้การ์ดว่า: "เธอพูดว่าอะไรนะ?"

"คุณนายน้อยถามว่าคุณชายอยู่ที่บ้านหรือเปล่าครับ ถ้าคุณชายกลับมาบ้านแล้ว ให้บอกเธอด้วย" บอดี้การ์ดบอกเขาอย่างซื่อ ๆ

...

มู่น่อนน่อนกลับมาที่ห้อง แล้วตรวจจดหมายขาเข้าจากอีเมลว่ามีใครส่งจดหมายนัดสัมภาษณ์งานมาบ้างหรือไม่

มีบริษัทเล็ก ๆ อยู่สองสามที่ ที่ส่งจดหมายนัดสัมภาษณ์งานมาให้เธอ

หลังจากที่เธอเรียนจบมหาวิทยาลัย เธอก็ไม่เคยแบมือขอเงินจากตระกูลมู่เธอเพิ่งจะเรียนจบในปีนี้เงินเดือนที่ได้ก็น้อยนิด พอที่จะเลี้ยงตัวเองรอดเท่านั้น

การที่เธอแต่งงานเข้าตระกูลเฉินทางตระกูลเฉินคงให้ผลประโยชน์กับตระกูลมู่ไม่น้อย แต่เงินสักแดงเดียวเธอก็ไม่เคยเห็น แต่เพราะการแต่งงานในครั้งนี้ ทำให้เธอต้องออกจากงาน ตอนนี้เงินขาดมือมาก ต้องรีบหางานทำโดยด่วน

อ่านข้อความคร่าวๆของบริษัทที่นัดสัมภาษณ์ เป็นบริษัทที่ไม่ใหญ่มาก แต่สำหรับนักศึกษาจบใหม่อย่างเธอแล้วก็เป็นทางเลือกที่ไม่เลวเลย เธอจึงตัดสินใจไปสัมภาษณ์งานทุกบริษัท

เมื่อปิดคอมพิวเตอร์เสร็จ เธอเดินออกจากห้อง แล้วหยุดที่ทางลงบันได มองไปที่ห้องรับแขกแวบหนึ่ง ก็ยังไม่เห็นใคร

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉัน....เป็นเจ้าสาวจอมปลอม