ฉันนี่แหละ...คุณหนูพันล้าน เซิงเกอ! นิยาย บท 20

ได้ยินเสียงนี้ก็เลิกคิ้วด้วยจิตใต้สำนึก

เมื่อหันหลังไปมองก็เห็นดวงตาสีดำของเฟิงยู่เหนียนพอดี

“ที่นี่คือลานจอดรถของangle ไม่ทราบว่าคุณเฟิงมาทำไหม?”

เฟิงยู่เหนียนยกมุมปากขึ้นคล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้ม“มาคุยเรื่องงานกับประธานลู่ ทำไมเหรอ？มีกฎข้อไหนระบุว่าห้ามผมมาที่นี่？”

เซิงเกอได้ยินพลันอมยิ้ม

เหตุผลเข้าท่าดีแฮะ？

“เฟิงซื่อกรุ๊ปทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ส่วนที่นี่เป็นธุรกิจวงการบันเทิง มันต่างกันอย่างลิบลับ หรือว่าคุณเฟิงมาหาดาราโฆษณาบ้านของพวกคุณ?”

เธอใช้สายตาแดกดันจ้องเขา บรรยากาศไม่ดีเสียเลย

เฟิงยู่เหนียนคล้ายกับโดนแววตาของเธอแทง สีหน้ากลับมาเย็นชากะทันหัน เขาจับไหล่เธอแล้วดันไปด้านหลัง แผ่นหลังเธอแนบชิดติดรถในที่สุด จากนั้นก็จับข้อมือเธอไว้แน่น

“คุณจะทำอะไร?”

เขาหนีบสองเขาเซิงเกอไว้ เธอจึงขยับกายไม่ได้

ท่านี้ดูแปลกมาก……

อยู่ใกล้กันแบบนี้ ทั้งยังได้กลิ่นลมหายใจของอีกฝ่ายด้วย ใบหน้าเซิงเกอเริ่มแดงก่ำเล็กน้อย

เธอดิ้นไปพลาง จ้องเขม็งอีกฝ่ายไปพลาง

“เฟิงยู่เหนียนกินยาผิดซองหรือเปล่า?หรือว่าคุณบ้าไปแล้ว?”

เขาใช้สายตาดำสนิทคล้ายกับน้ำหมึกจ้องมองเธอ คล้ายกับมองเหยื่อที่ไม่เชื่อฟัง

“รถใหม่ของคุณหมายความว่าอะไร? สีเขียวด้วย? ได้ลู่ฮั๋วเป็นที่พึ่ง คุณได้ใจมากใช่ไหม? จงใจโจมตีผมใช่ไหม?”

สีเขียวแล้วอย่างไร？

มีการแบ่งแยกสีด้วยหรือเนี่ย

เธอลอบบ่นในใจ ทว่าไม่ได้พูดออกมา

“เพื่อเขาแล้ว คุณจึงรีบหย่ากับผม แต่เห็นทีเขาก็ไม่ได้ดีต่อคุณมากนัก” ดวงตาผู้ชายเปี่ยมไปด้วยความประชดประชัน

นี่มันอะไรกันเนี่ย？

เขามาเพราะคิดว่าเธอหย่าเพราะต้องการอยู่กับลู่ฮั๋ว จึงมาซักถามเป็นพิเศษ

ตลกชะมัดยาก？

เซิงเกอจ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ“คุณเฟิงเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า？พวกเราหย่ากันเพราะคุณไม่รักฉัน ส่วนฉันก็เหนื่อยจนไม่อยากทุ่มเทอยู่ฝ่ายเดียว มันไม่เกี่ยวกับคนอื่นเลย”

“แต่......”

เธอหยุดพูด ดวงตาเต็มไปด้วยความยั่วยุ“คุณลู่ ดีจริง ๆ ！นิสัยเขาดีกว่าคุณ โดดเด่นกว่าคุณ และหล่อกว่าคุณด้วยแม้แต่เส้นผมคุณก็สู้เขาไม่ได้”

ถ้อยคำพวกนี้เหมือนกับว่าเมื่อก่อนเขาเคยใช้พูดกับเธอ？

หน้าผากเฟิงยู่เหนียนปูดโปนจนเห็นเส้นเลือด ร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นอายอำมหิต ใช้แรงจับคางเธอขึ้นมา