ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1008

หมอผีพูดมั่นใจ ยืนยันครั้งแล้วครั้งเล่าว่าหงฉินที่ถูกต้มและนึ่งไม่เป็นไร เป็นผีต่างหากที่ถูกนึ่งออกมา

แม่ของหงฉินปาดน้ำตา สามีของหงฉินเองก็เดินไปมาอย่างรำคาญใจ

ไม่เพียบแค่ครั้งเดียวที่สมองบอกพวกเขา ให้รีบเปิดฝาเพื่อดูว่าหงฉินเป็นอย่างไรบ้าง

แต่พวกเขากลับไม่ยอมขยับ ลังเลและชะงักอยู่แบบนี้…

ในที่สุด ยี่สิบนาทีก็ผ่านไป

หมอผีโปรยยันต์ด้วยสีหน้าลึกลับ เผาไฟเพิ่มดังฟู่ จากนั้นตะโกน “เปิด!”

สามีของหงฉินรีบเปิดโอ่งไม้ออกในทันที วินาทีนั้น เสียงสูดหายใจเข้าลึกของคนรอบข้างดังขึ้น!

เหล่าชาวบ้านตื่นกลัวจนดวงตาเบิกโพล่ง และก้าวถอยหลังไม่หยุด

บางคนที่ขวัญอ่อนถึงกับร้องไห้ออกมา และอาเจียนออกมาเพราะกลิ่นของไอนึ่งที่โชยเข้ามา

สามีของหงฉินราวกับถูกฟ้าผ่า ขาของแม่หงฉินอ่อนยวบ และล้มลงกับพื้นดังตุบ!

เห็นเพียงวินาทีที่โอ่งไม้ถูกเปิดออก ผิวของหงฉินโป่งพองราวกับลูกบอล แต่ทันทีที่สัมผัสกับอากาศ ผิวของเธอก็อ่อนยวบลงไปอย่างเร็ว

ฉากนี้ไม่ต่างจากหมั่นโถวที่ทุกบ้านนึ่งเลยจริงๆ ที่แตกต่างกันคือ ในโอ่งไม้นี้เป็น…

“มะ…แม่เจ้า!”

ไม่รู้ว่าใครตะโกนเสียงดัง ชาวบ้านจึงกระจายตัวกันออกไป

มีคนโทรหาตำรวจ และมีคนโทรเรียกพยาบาล

จากความตื่นกลัวในตอนแรก สามีของหงฉินก็ได้สติแล้ว อุ้มหงฉินออกมาอย่างร้อนรน แต่ทุกอย่างกู่ไม่กลับแล้ว

“หงฉิน…หงฉิน!”

“ลูกสาว…ลูกสาวฉัน!”

ภายในลานโล่ง ดังเป็นเสียงร้องไห้จวนตายของสามีและแม่ของหงฉิน

หมอผีเห็นดังนี้จึงรีบเก็บของ กระทั่งค่าจ้างยังไม่เอา หันร่างหนีไปในทันที

ไม่ถึงสองนาที ลานในเรือนโล่งเตียนขึ้นมา มีชาวบ้านที่ขวัญแข็งมองจากทิศไกล พร้อมกับโทรออกอย่างร้อนรน

ไม่นานนักตำรวจและรถพยาบาลก็มา ชีวิตของหงฉินช่วยกลับมาไม่ได้ เธอถูกนึ่งทั้งเป็นจนตายแบบนี้

ตำรวจออกโรง ไล่ตามหลายหมู่บ้าน และจับหมอผีสองคนนั้นกลับมาได้ก่อนฟ้ามืด

ภายในลาน

หน้าของแม่และสามีหงฉินยังคงเลื่อนลอย พวกเขานั่งอยู่บนพื้นอย่างเหม่อๆ

กลางลานวางศพของหงฉินไว้ นับตั้งแต่ที่หมอประกาศว่าหงฉินนตาย หน้าเธอก็ถูกปิดด้วยผ้าขาวมาโดยตลอด

ทั้งคู่ไม่มีแม้กระทั่งความกล้าที่จะเปิดผ้าขาวมองหงฉินอีกครั้ง!

ตายได้อย่างไรกัน…เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่…ทำไมถึงตายได้ล่ะ!