เด็กสองคนเดินเคียงข้างกันบนถนนในชนบท
มีชาวบ้านบางคนตื่นมาเข้าห้องน้ำตอนกลางคืนเห็นมาแต่ไกล ๆ ว่ามีเด็กสองคนเดินช้าอยู่บนถนนก็คิดว่าเห็นผี จึงตกใจจนฉี่ราดตั้งแต่ตรงหน้าต่างจนกลับเข้าไปห้อง...
ซู่เป่ามองซ้ายทีขวาที เธอจ้องซูจื่อซีด้วยสีหน้าจริงจัง
ซูจื่อซีถามด้วยความงุนงง "มีอะไรเหรอ?"
ซู่เป่าบอกว่า "พี่จื่อซี หนูรู้สึกว่าพี่เปลี่ยนไป แต่ก็เหมือนไม่ได้เปลี่ยนไป"
ซูจื่อซี "เอิ่ม..."
เขาก็รู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไป จู่ ๆ สมองก็ใสขึ้นมา สมองใสจนเขาปรับตัวไม่ทัน
ถ้ามีเวลาก็ต้องไปจับผีหน่อย ไม่งั้นจะรู้สึกว่า มีสกิลติดตัวแท้ ๆ แต่ไม่มีมอนเตอร์ให้ตี
ไม่สบายใจเลย
"อ๋อแล้วน้องไปเอาแมวดำตัวนี้มาจากไหน?" ซูจื่อซีมองแมวในอ้อมกอดของซู่เป่าด้วยความแปลกใจ
ซู่เป่าพยักหน้าเลิ่กลั่ก "อ๋อ หนูเก็บมาจากข้างถนนน่ะ!"
แมวดำ "..."
ซูจื่อซี "..."
คราวก่อนที่น้องไปในชนบทกับอาเล็กก็ไปเก็บเจ้าเสวียนหลิงกลับมา
คราวนี้มาในชนบทกับอาสี่ก็เก็บแมวดำกลับมาอีก
บวกกับเสี่ยวอู่ เจียงจวิน โส่วว่าง ปู่เต่า...
เหมือนว่าน้องสาวเขาจะมีวาสนากับสัตว์มากเลย
**
วันรุ่งขึ้น ซูลั่วและกู้ชีชีเหลืออีกฉากหนึ่งที่ต้องถ่ายทำให้เสร็จ แล้วพวกเขาก็กลับไปถ่ายที่สตูดิโอต่อแล้ว
ฉากนี้จะว่าไปก็ง่าย ๆ พล็อตละครน้ำเน่าซึ่งเป็นเรื่องราวของนางเอกที่ถูกน้องสาวที่เป็นลูกแม่เลี้ยงทำให้โดนถอนหมั้น จากนั้นก็ถูกแม่เลี้ยงส่งตัวไปอยู่บ้านในชนบท
พระเอกที่เป็นนายพลถูกยาวางยากำลังคิดวิธีถอนพิษอยู่ในบ้าน แล้วนางเอกก็บังเอิญจับผลัดจับผลูเข้าบ้านผิด มาเข้าบ้านพระเอก...
นางร้ายที่แอบซ่อนตัวอยู่ในความมืดอิจฉา จึงอยากทำให้นางเอกเสียโฉมแล้วเตรียมส่งตัวเองขึ้นเตียงพระเอกที่เป็นนายพล
ซู่เป่าถือบทละครไว้ในมือ เธออ่านไม่เข้าใจแต่ก็ตื่นตาตื่นใจมาก
"ทำไมต้องเขียนบทแบบนี้เหมือนกันหมดด้วย นิยายบนชั้นหนังสือของแม่ก็เขียนแบบนี้เหมือนกัน เขียนแบบอื่นบ้างไม่ได้เหรอ?"
ซู่เป่าถือบทละครไว้ในมือ แล้วถามซูลั่วนู้นนี้เยอะไปหมด "ทำไมนางเองทุกคนต้องไปผิดห้องด้วย~"
"ทำไมทั้งที่พระเอกเก่งขนาดนี้แต่ก็โดนวางยาได้ตลอดเลย~"
"ทำไมนางร้ายถึงต้องละทิ้งชีวิตที่ดีของตัวเอง แล้วคิดแต่จะทำร้ายนางเอกล่ะ~"
ซูลั่ว "..."
เขาก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน... แต่ว่าละครแบบนี้ขายดี
กู้ชีชีที่อยู่ข้าง ๆ ขำความช่างสงสัยของซู่เป่าจนแทบกลั้นขำไม่ไหว เธอพูดว่า "เธอไม่เข้าใจหรอก ตั้งแต่สมัยโบราณมาความรักอันลึกซึ้งก็เหนี่ยวรั้งใจคนไว้ไม่ได้ มีเพียงกลอุบายเท่านั้นที่สามารถชนะใจคนได้"
ซู่เป่า "ทำไม?"
กู้ชีชีคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วตอบว่า "น่าจะเป็นเพราะว่า..."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ตอนที่ 32-33 หายไปรึป่าวคะ...
ทำไมตอนที่1032และ1033 ของเราหายไป ของใครอ่านได้บ้างคะ...
🙇♀️ขอบคุณค่ะ..สนุกทุกตอน✨️👍...
ขอบคุณนะคะไรท์ รอซู่เป่ามา2-3วัน ได้อ่านมีความสุขมาก หลังจากเครียดกับงาน ได้หัวเราะงานแต่งลุงใหญ่ ขอบคุณจริงๆ...
ติดตามตลอดทุกวัน ตอนใหม่มาแล้ว ขอบคุณมากคับ...
รออยู่น่า ซู่เป่า...
คนเขียนสู้สู้✌️คนอ่านเป็นกำลังใจให้นร้า..ปูเสื่อรอเลย😊🍀...
คิดถึงอยู่นะคับ...
รอทุกวันเลยค่ะ คุณไอซ์...
จะอัพเมื่อไหร่คับ รออ่านอยู่นะคับ@^_^@...