ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1033

พญายม？

ผีแม่พระตะลึง เด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่ดูนุ่มนิ่มเชื่อฟังและดูไม่มีพิษมีภัยที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้เป็นพญายมงั้นเหรอ！

ณ ขณะนั้น จู่ๆ ผีแม่พระก็มีความคิดต่างๆ นาๆ ผลุบเข้ามาในหัว

เธอไม่อยากจะให้วิญญาณแตกสลาย เธออยากจะกลายเป็นผีขุนศึกเหมือนพวกผีหลายใจ

ถ้าพญายมรับเป็นลูกน้อง…ยังไงพญายมก็คงไม่ปล่อยให้ผีขุนศึกของตัวเองดับสูญแน่ๆ！

ถ้าเป็นแบบนี้ละก็เธอก็คงไม่ต้องออกไปหาคนมาสิงแล้ว เพราะถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คนเราใครมันจะไปสิงคนอื่นลง？

แต่กลับโดนผีขี้ขลาดบอกว่าเธอไม่คู่ควร！

“ฉันไม่คู่ควรตรงไหน？” ผีแม่พระแย้ง “ก่อนตายฉันทำความดีไปตั้งมากมายขนาดนั้นแต่กลับไม่ได้กุศลอะไร แถมตอนตายยังโดนเพื่อนบ้านมาฆ่าเพราะความแค้น”

เสี่ยวอู่ที่เดิมนอนอยู่ในอ้อมแขนของซู่เป่าก็เริ่มจะฟื้นตัว…

ถ้าไม่ใช่เพราะผีแม่พระมาสิงร่างมันก็คงไม่ต้องหมดพลังขนาดนี้ ซู่เป่าปิดผนึกปากของมันไว้ ไม่งั้นมันคงด่ากราดนานแล้ว

“เธอคู่ควร เธอคู่ควรที่สุดแล้ว！ คู่ควรกับขี้น่ะสิ คู่ควรกับขยะน่ะสิ คู่ควรกับคนกากน่ะสิ！”

ทุกคน “…”

บรรดาผี “…”

ผีแม่พระจ้องเขม็ง พอเห็นเสี่ยวอู่ก็ของขึ้นทันที ตอนอยู่กลางอากาศได้ยินมันอาละวาดอยู่นั่นแหละ！

“ถึงฉันจะเคยทำร้ายคน แต่ความดีมากมายก่อนตายที่ฉันเคยทำล่ะ อย่างน้อยก็สามารถพิสูจน์ว่าฉันมีคุณสมบัติหรือเปล่า？ ทำไมพวกเธอถึงได้มากำหนดชีวิตผีของฉันแบบนี้ล่ะ！”

ซู่เป่าพูดแทงใจดำ “นั่นไม่ใช่ความดีของป้า ป้าปล้นมันมาจากคนอื่นต่างหาก”

“แต่ป้าก็ไม่ได้ถือว่าเห็นแก่ตัวหรอก แต่เรียกว่าหน้าซื่อใจคดมากกว่า”

ผีแม่พระแก้ไข “ไม่ถูก ความหมายของหน้าซื่อใจคดคือเสแสร้งต่อหน้าทำเป็นคนดี แต่ลับหลังกลับจอมปลอมทำเรื่องชั่ว…แต่เรื่องที่ฉันช่วยเหลือผู้ประสบภัยนั้นฉันไม่ได้ทำเรื่องเลวจริงๆ นะ ฉันทำไปเพื่อบุญกุศลจริงๆ！”

ซู่เป่าพยักหน้า “ที่ป้าพูดก็ถูก…”

หน้าซื่อใจคดกับแม่พระจอมปลอมนั้นไม่เหมือนกัน เมื่อก่อนเธอก็เคยจับผีหน้าซื่อใจคดตัวหนึ่งอยู่เหมือนกัน แต่ต่อมาหลังมันตกลงไปที่ใต้พิภพก็โดนผีสาวผมขาวกินไปเสียแล้ว พอนึกดูดีๆ ก็จริงผีแม่พระกับผีหน้าซื่อใจคดมีความแตกต่างกันอยู่จริงๆ

ผีแม่พระดีใจรีบพูดขึ้นมาทันทีว่า “ใช่ไหมๆ？ แล้วฉันสามารถเป็นผีขุนศึกของท่านได้ไหม？”

ซู่เป่าส่ายหัว ส่วนเสี่ยวอู่ก็พูดแทรกขึ้นมาว่า “คิดกับผีนะสิ！ จุดจบก็คือฆ่าแม่พระ มาเร็วๆ มาลากตัวเธอไปฟัน！！”

ซู่เป่า “…”

ผีแม่พระรู้สึกว่าตัวเองถูกหลอกก็เลยหงุดหงิดขึ้นมาทันที “หมายความว่ายังไง？ ทำไมพวกเขาถึงเป็นได้ แล้วฉันเป็นไม่ได้！ เธอยังมีหน้ามาบอกว่าตัวเองเป็นพญายมอยู่อีกเหรอ เป็นพญายมแต่ไม่มีความยุติธรรมขนาดนี้น่ะเหรอ？”

ผีแม่พระที่สิ้นหวังมากก็กรีดร้องและกระโจนเข้าไปหาซู่เป่า

แค่การกระทำนี้อย่างเดียวเสี่ยวอู่ก็รู้แล้วว่าเธอตายแน่

เสี่ยวอู่ฉีกขาแล้ว “นั่ง” อยู่ในอ้อมแขนของซู่เป่าแล้วเบิกตากว้างรอดูว่าเธอจะตายยังไง

ตามที่คาดไว้ ผีแม่พระยังไม่ทันได้กระโจนเข้ามาอยู่ตรงหน้าและซู่เป่าก็ยังไม่ได้ลงมืออะไรเลย

แต่ซูจื่อซีและซูเหอเวิ่นก็พุ่งเข้ามาทันที！

ผีหลายใจ ผีขี้ขลาดและผีดวงซวย ผีขุนศึกสามตัวที่ตามซู่เป่ามาตั้งแต่แรกๆ ก็พุ่งเข้ามาอยู่ตรงหน้าของผีแม่พระเหมือนกัน！