ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1034

แมวมีสัมผัสที่หกแรงมาก หรืออาจจะพูดได้ว่าเป็นความรู้สึกตามธรรมชาติของมันเลยก็ว่าได้

เสวียนหลิงสัมผัสได้ถึงอันตรายที่กำลังจะเกิดก่อนที่อู่ชางจะมาก็เลยวิ่งหนีหางจุกตูดไปก่อนแล้ว

เพราะฉะนั้นมันก็เลยไม่รู้เรื่องที่เสี่ยวอู่โดนสิงร่างและยิ่งไม่รู้ว่าตอนนี้ซู่เป่ากำลังตามหามันอยู่

เสวียนหลิงเดินออกจากบ้านตระกูลซูและเดินอยู่ในซอยเล็กๆ ที่เย็นสบายอย่างไร้จุดหมาย อาคารสูงของเมืองซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ มันแหงนหน้าขึ้นไปมองอาคารสูงที่อยู่ไกลๆ พลางได้ยินเสียงรถไหลผ่านไม่หยุดรวมถึงเสียงกดแตรที่ดังติ๊ดๆ

ที่นี่เป็นชุมชนเงียบสงบ มีทั้งอาคารสูงและบ้านพักตากอากาศ ถือว่าค่อนข้างเงียบเลยล่ะ

เสวียนหลิงนอนพาดซึมๆ อยู่บนกำแพงที่เต็มไปด้วยดอกไม้ และซ่อนตัวเองอยู่ในพุ่มดอกไม้

เห้อ มันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องหนี รู้แค่ว่ามีกำลังจะมีสิ่งที่น่ากลัวมากๆ มาเหมือนมีอะไรสะกดโดยธรรมชาติยังไงบอกไม่ถูก

“เอ๊ะ ตรงนั้นมีแมวอยู่ตัวหนึ่ง” จู่ๆ ก็มีเสียงลอยมา

เสวียนหลิงมองลงไปก็เห็นแค่เด็กชายสองคนในชุดนักเรียนที่กำลังเงยหน้ามองมาที่มัน

ดวงตาสีเหลืองอําพันของเสวียนหลิงแลดูเย็นชา ไม่ได้ตกใจทำอะไรไม่ถูกแล้วหนีไปเพราะถูกพบ แต่ก็ไม่ได้เข้าไปอ้อนให้มาเล่นด้วย

มันก็นั่งหยิ่งๆ อยู่อย่างนั้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

เด็กชายดื้อรั้นสองคนตะโกนไปที่เสวียนหลิงแล้วด่ากราด “เฮ้ย ไอ้แมวหน้าตาทุเรศ！”

“ฮ่าๆ นี่มันแมวจีนนี่ หน้าตาก็น่าเกลียด แถมยังดูโง่อีก”

“ดูนะ เดี๋ยวฉันจะแขว้งให้มันตกลงมา！”

เด็กชายสองคนพูดพลางลงมือทันที แล้วไปหยิบก้อนหินบนพื้นขึ้นมาจะแขว้งไปที่กําแพง

ฟิ้ววว

ก้อนหินเล็กๆ ขนาดเท่ากําปั้นถูกแขว้งขึ้นไป เสวียนหลิงเอียงหัวเล็กน้อยเพื่อหลบ เห็นแต่ก้อนหินที่บินผ่านหน้ามันไป ไม่โดนสักนิด

“เฮ้ย มันดันกล้าหลบเว้ย”

“ฮ่าๆๆ สนุกดี เตรียมเขวี้ยงอาวุธต่อ！”

เด็กชายสองคนหยิบก้อนหินคนละอันสองอันเขวี้ยงขึ้นไปเรื่อยๆ

แต่ที่แปลกก็คือดันไม่มีก้อนไหนเลยที่โดนแมวที่อยู่บนกำแพง แต่กลับตกลงไปในสวนเล็กๆ หลังรั้วหมด

เด็กที่เดิมทีก็แค่เล่นสนุกตอนนี้เริ่มจะโมโหแล้ว

หนึ่งในนั้นไปหยิบอิฐครึ่งก้อนเล็กๆ ขึ้นมาและพยายามอย่างเต็มแรงที่จะเขวี้ยงไปบนกำแพง！

เสวียนหลิงหรี่ตาเล็กน้อย คราวนี้มันยืนขึ้นและเมื่อเห็นว่าอิฐก้อนนั้นกำลังจะมาถึงตรงหน้า มันก็ยกอุ้งเท้าขึ้นแล้วกระโดดเบาๆ

อิฐบินเข้าไปในกำแพงและทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น！