ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1089

ใบหน้ามู่กุยฝานเริ่มอึมครึม

พวกผีหลายใจรวมถึงจี้ฉางที่เดิมกำลังผ่อนคลายอยู่นั้นก็รีบตื่นตัวขึ้นมาทันที

จี้ฉางถามอย่างเย็นชาว่า “ตูซื่อหวัง เจ้าจะทำอะไร！”

ในใจของตูซื่อหวังรับไม่ได้กับท่าทางแบบนี้ของจี้ฉาง

เป็นแค่ผู้พิพากษาต๊อกต๋อย แต่ไม่ยำเกร็งเขาเลย ถ้าเป็นไปได้ล่ะก็ เขาก็แทบจะรอไม่ไหวที่จะฆ่าจีฉางให้ตายก่อน

แต่ตอนนี้มีจักรพรรดิแห่งเฟิงตูอยู่ข้างๆ ด้วย…

ตูซื่อหวังนึกถึงคำพูดที่จ้วนหลุนหวังเคยพูดไว้ แววตาของเขาก็แอบสั่นเล็กน้อย

เหอะๆ จะเป็นจักรพรรดิแห่งเฟิงตูจริงๆ หรือเปล่าก็ยังไม่แน่เลย

ตูซื่อหวังไขว้มือไว้ที่หลังแล้วทำสีหน้าคร่ำเคร่งพร้อมเอ่ยว่า “ข้าเคยบอกหรือว่าจะทำอะไร？ เมื่อกี้แค่รู้สึกว่าพญายมกลับเข้าสู่ตำแหน่งแล้วก็เลยจะมาดูเสียหน่อย！”

“การกลับคืนสู่ตำแหน่งของพญายมเป็นเรื่องสําคัญอย่างยิ่งในโลกใต้พิภพของข้า ข้าก็ย่อมต้องมาเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีข้อผิดพลาดอะไรยังไงเล่า！”

สีหน้าซู่เป่าเต็มไปด้วยความประหลาดใจบวกกับ “นับถือ” “ว้าว…”

ตูซื่อหวัง “？”

ซู่เป่าชี้ไปที่ตูซื่อหวังแล้วหันไปพูดกับซูจิ่นอวี้ว่า “แม่！ แม่เห็นหรือยัง？ ทำไมเขาถึงได้หน้าด้านขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมผิวหน้าของเขาถึงได้ดีขนาดนี้เพราะเขาบำรุงแบบนี้นี่เอง ขนาดขนสักเส้นยังไม่ขึ้นเลย”

ซูจิ่นอวี้ก็ทำท่าทางประหลาดใจเหมือนกัน “ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ หนังหน้าหนาขนาดนี้ ผิวหน้าก็ไม่น่าจะบอบบางนะ และก็ไม่น่าจะเป็นผิวผสมด้วย ใบหน้าก็ยังขาวกว่าลุงของฉันที่ตายมานานหลายสิบปีอีกด้วย ก็ว่าทำไมถึงผิวดีขนาดนี้！ ถ้าอยู่ในโลกมนุษย์ต้องเป็นบิวตี้บล็อกเกอร์สกินแคร์ดูแลผิวที่ได้รับความนิยมแน่ๆ เลย”

ทั้งมู่กุยฝานและจี้ฉางต่างก็ยกมุมปาก

ตูซื่อหวังโมโหจนเกือบจะหงายหลังไปแล้ว คำพูดที่ผู้ชายเกลียดที่สุดสองแม่ลูกนี้ก็ได้พูดไปหมดแล้ว！

ยังจะมาบิวตี้บล็อกเกอร์อีก แถมยังมาบอกว่าชายแท้แบบเขาทำตัวเหมือนผู้หญิงอีก？

ความหมายก็คือ【ยังจะตามมาอีก เหมือนสาวๆ ไม่มีผิด ไม่จบไม่สิ้นเสียที？！】

พอเข้าใจปุ๊บ สีหน้าของตูซื่อหวังยิ่งน่าเกลียดกว่าเดิม

ได้ ก็ได้！ สองแม่ลูกคู่นี้ด่าคนได้อ้อมค้อมจริงๆ ผู้หญิงก็ทำได้แค่นี้แหละ นอกจากด่าคนเก่งแล้วพวกเธอจะทําอะไรได้อีก？

ไม่มีน้ำใจลูกผู้ชายและไม่มีวิสัยทัศน์

ผู้หญิงแบบนี้เหมาะสมกับตำแหน่งพญายมขุมสิบหรือไง

เขาไม่มีทางยอม！

ตูซื่อหวังจ้องไปที่มู่กุยฝานด้วยสายตาเคียดแค้นถึงกับมองข้ามซูจิ่นอวี้และซู่เป่าไป เพราะคิดว่าผู้หญิงสองคนนี้ไม่สามารถทําเรื่องใหญ่อะไรได้หรอก

ตูซื่อหวังก้มหน้ากุมมือสองข้างไว้แล้วพูดด้วยรอยยิ้มปลอมๆ ว่า “เมื่อกี้ข้าล่วงเกินท่านจักรพรรดิไป พอดีรีบร้อนออกไปก็เลยไม่ทันได้เอ่ยกับท่านจักรพรรดิว่า…”

มู่กุยฝานไม่สนใจว่าเขาจะพูดอะไรต่อก็ส่ายมือทันที “ไม่จำเป็นต้องน้อมทักทายหรอก”

ตูซื่อหวัง “…”