ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1091

ในตอนที่เหล่าบรรดาผีกระโจนเข้ามา ซู่เป่าเป็นคนสุดท้ายที่เคลื่อนไหว

เวลาผ่านไปค่อนข้างนาน…เธอเชื่อฟังอย่างดีและซ่อนพู่กันชี้ชะตาไว้

พู่กันชี้ชะตาที่สามารถไปได้ทั่วทุกสารทิศ ก่อนที่เธอยังไม่มีฝีมือดีพอ ทุกครั้งที่โผล่มาก็จะเป็นวิกฤตครั้งใหญ่ของเธอเพราะจะถูกจ้อง

ที่เขาว่ากันว่ามีหยกอยู่กับตัวจึงมีความผิด หรือบางทีพญายมที่เดิมก็ดูไม่ได้หิวอำนาจอะไร แต่พอเห็นพู่กันชี้ชะตารวมถึงเธอที่ดูไม่ได้มีฝีมือก็เลยเกิดโลภหิวอำนาจขึ้นมาซะงั้น

แต่ครั้งนี้ เธอเอาแรงฮึดที่มีทั้งหมดออกมา

“ฆ่า！” ถึงจะพูดด้วยเสียงใสๆ ของเด็กแต่กลับเต็มไปด้วยความเย็นชา

ซู่เป่ากระโดดขึ้นแล้วพยายามอย่างเต็มเหนี่ยวในการเล็งพู่กันชี้ชะตาไปที่ตูซื่อหวังกลางอากาศ！

พู่กันชี้ชะตานำเอาพลังของซู่เป่าที่ถ่ายทอดมาตรงไปที่หัวของตูซื่อหวัง！

ตูซื่อหวังถึงกับอึ้ง แม้แต่ตอนนี้ เขาก็ยังไม่กล้าดูถูกพู่กันชี้ชะตาเลย！

เขารีบผลักไสเหล่าราชาผี ผีขุนศึกและผีร้ายที่มาเกาะเป็นเห็บหมัดแล้วถอยหลังชูกระบี่ยาวของเขาขึ้นมาเพื่อต้านทาน！

ปัง！

พู่กันชี้ชะตาผ่านกระบี่ยาวไปและปักคาอยู่ที่หัวของตูซื่อหวัง！

ตูซื่อหวังถึงกับปลิวจนไปชนก้อนหินขนาดใหญ่และกระอักเลือดออกมา

ผีชุดแต่งงานแดง น้าขี้เหร่และกระดิ่งน้อยร้องไชโย “เข้าแล้ว！ เข้าแล้วๆ！”

จี้ฉางและอาเจียรีบไล่ตามไปข้างหน้า พู่กันชี้ชะตาและอาเจียที่ถูกฟันจนแบ่งเป็นสองท่อนราวกับผีสิงทะลุเข้าไปที่หน้าท้องของตูซื่อหวัง！

ซู่เป่าดีใจ

มู่กุยฝานหรี่ตา…

วินาทีต่อมากลับเห็นตูซื่อหวังลุกขึ้นมาท่ามกลางฝุ่นควัน！

เขาใช้สองมือจับพู่กันชี้ชะตาไว้ ส่วนใบหน้าก็เต็มไปด้วยเลือด ท่าทางน่ากลัวมาก

ปรากฏหลังพู่กันชี้ชะตาปักเข้าที่หน้าผากของตูซื่อหวังปุ๊บ พลังหยินทั้งหมดในตัวของตูซื่อหวังถูกบีบบังคับให้ต้านไว้

และนี่ก็คือสาเหตุที่จี้ฉางและอาเจียสามารถทะลุเจาะผ่านหน้าท้องของเขาได้！

ขณะนี้ตูซื่อหวังไม่เพียงแต่จะเต็มไปด้วยเลือดบนใบหน้า แต่ท้องของเขายังถูกเจาะเป็นรูขนาดใหญ่ด้วย พอผีขุนศึกตัวอื่นๆ เห็นท่าไม่ดี พวกเขาก็บินมาราวกับแมลงตอมไฟและพุ่งเข้าหาตูซื่อหวังอย่างเด็ดเดี่ยวและแผ่ซ่านไอพิฆาตบนตัวเพื่อพยายามหยุดการเคลื่อนไหวของตูซื่อหวัง

แต่ตูซื่อหวังก็ยังส่งเสียงดังมั่นหน้า และดึงพู่กันชี้ชะตาออกมาจากร่างที่สั่นเทาไปทั้งตัว！

ทันใดนั้นเขาก็เหมือนคนคลั่งและกวาดผีที่พุ่งเข้ามาให้ปลิวออกไปทั้งหมดอย่างแรง

“ฮ่าๆ…ฮ่าๆๆๆ！ พู่กันชี้ชะตา…พู่กันชี้ชะตาเป็นของข้าแล้ว！”

สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความคลั่งไคล้ มือทั้งสองข้างจับพู่กันชี้ชะตาไว้แน่น！

พู่กันชี้ชะตามีเจ้าของมาก่อนแล้ว ไม่มีทางยอมรับตูซื่อหวังได้ง่ายๆ หรอก

มันกำลังดิ้นรนอย่างหนัก

มู่กุยฝานเอ่ยเบาๆ “ซู่เป่า！”

ไม่จำเป็นต้องพูดมากมายอะไร ซู่เป่าเข้าใจตั้งแต่แรกแล้ว “หนูรู้ค่ะ！”

เธอควบคุมพู่กันชี้ชะตาและงัดเอาแรงฮึดของเธอดึงพู่กันชี้ชะตากลับมาที่ตัวเอง！

ดูแล้วเหมือนกับว่าเธอรีบร้อนที่จะเอาพู่กันชี้ชะตากลับมาไวๆ

แววตาตูซื่อหวังแฝงไปด้วยความเยาะเย้ย

ถึงเธอจะช่วยอะไรไม่ได้มาก เพราะเป็นแค่ผีน้อย แต่อย่างน้อยมีแรงช่วยนิดหน่อยก็ยังดี！

น้าขี้เหร่และผีชุดแต่งงานแดงก็ตามมาช่วยด้วย เหล่าบรรดามาช่วยกันดึงซู่เป่าไว้ ส่วนซู่เป่าก็พยายามดึงพู่กันชี้ชะตาและสัญญาว่าจะต้องเอาพู่กันชี้ชะตากลับมาให้ได้

บวกกับพลังเหนือธรรมชาติของตัวพู่กันชี้ชะตาเอง ราวกับกำลังเล่นชักกะเย่ออยู่อย่างนั้นแหละ ตูซื่อหวังถูกดึงเข้ามาทีละเล็กทีละน้อยจนใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

เวลานี้เอง มู่กุยฝานที่เก็บแรงมาตลอดก็ลุกขึ้นมาภายใต้การช่วยเหลือของซูจิ่นอวี้！

ในมือมู่กุยฝานถือยันต์สีเลือดไว้และพุ่งเข้าไปแปะที่หน้าของตูซื่อหวัง！

ตูซื่อหวังหงุดหงิดมากและพูดด้วยความโมโหว่า “ดิ้นรนเพื่อรอด！ เจ้าคิดว่าของแค่นี้จะสามารถปราบข้าได้งั้นหรือ？！”

ถึงแม้พลังหยินทั้งหมดของเขาจะถูกเอาใช้กับการดึงพู่กันชี้ชะตา แต่สำหรับเขาแล้วมู่กุยฝานก็เป็นแค่คนธรรมดาๆ อยากจะมาแปะยันต์ที่หน้าเขาเหรอ งั้นก็ต้องขออนุญาตเขาก่อนสิว่าจะอนุญาตหรือเปล่า！

ตูซื่อหวังทําหน้าชั่วร้าย จากนั้นก็ปัดยันต์สีเลือดนั้นออกด้วยมือเดียว แต่วินาทีต่อมาเขาก็เห็นของอะไรดำๆ กำลังเล็งมาที่เขา

ปัง！

เสียงปืนดังขึ้น

ตูซื่อหวังถึงกับช็อก

ในสายตาของเขานั้นก็ไม่ได้กังวลอะไรกับความเร็วของมู่กุยฝานจริงๆ แต่ความเร็วของกระสุนนี่ไม่ธรรมดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งหากใกล้ขนาดนี้ กระสุนสามารถยิงเข้าไปในหัวของเขาได้โดยตรงหนึ่งนัดจน “หัวระเบิด”。

ตูซื่อหวัง “？？？”

พกปืนได้ด้วย？！

เขาคงไม่ได้คิดว่าอาวุธในโลกมนุษย์จะสามารถฆ่าเขาได้จริงๆ หรอกใช่ไหม？ ก็เขาไม่ได้เป็นมนุษย์นี่！

จากนั้นกลับเห็นมู่กุยฝานกำลังยิ้มแสยะแปลกๆ…