เสวี่ยเอ๋อร์นั่งอยู่บนที่นั่ง ฟุบร้องไห้ฮือๆ อยู่บนโต๊ะ
เพื่อนๆ ในวัยนี้ส่วนมากต่างจิตใจดี ต่อให้มีคนที่รู้สึกหลานเสวี่ยเอ๋อร์สำออย แต่ก็ยังคอยปลอบเธอ
ความสุขและทุกข์ของมนุษย์ไม่ได้เชื่อมกัน
ด้านหลานเสวี่ยเอ๋อร์กำลังร้องไห้อย่างหนัก ส่วนซูเหอเวิ่นที่อยู่อีกด้านกำลังอวดอย่าวบ้าคลั่ง เขาพูดขึ้นเป็นระยะว่า ฮ่าๆ ๆ น้องสาวฉันเก่งไหม
เพื่อนคนหนึ่งของหลานเสวี่ยเอ๋อร์พูดขึ้นอย่างอดไม่ได้ “ซูเหอเวิ่น เงียบหน่อยไม่ได้หรือไง ไม่เห็นเหรอว่าเสวี่ยเอ๋อร์ร้องไห้ ยังจะเอาแต่พูดอีก”
รอยยิ้มของซูเหอเวิ่นชะงักลง สีหน้าของเขางุนงง “เธอร้องไห้แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน ตัวเองสอบได้ไม่ดีแล้วห้ามคนที่สอบได้ดีดีใจหรือไง”
“อ๋อ ถ้าวันไหนเธอโกรธ เราต้องคุกเข่าตะโกนว่าขอภ้ยท่านไทเฮากันทุกคนเลยไหม”
ประโยคนี้กวนสุดๆ
หลานเสวี่ยเอ๋อร์ทนไม่ได้ ร้องไห้ว้ากออกมาอีกครั้ง
เพื่อนๆ ที่กำลังปลอบเธออยู่รู้สึกหัวจะล้าน
เห้อ ร้องๆ ๆ น่ารำคาญจริงๆ
“ซูเหอเวิ่น นายก็พูดน้อยหน่อยเถอะ...”
“แต่ใดๆ ฉันรู้สึกว่าที่ซูเหอเวิ่นพูดก็ไม่ผิด สอบได้ที่สามร้องไห้ขนาดนี้ งั้นเราที่สอบได้เกินกว่านั้นต้องไปโดดตึกเลยไหม”
“พอแล้วๆ นายจะทำให้วุ่นวายอีกทำใม ก็เธออารมณ์ไม่ดี เราก็แค่ไม่พูดถึงเรื่องสอบไม่ได้หรือไง”
เพื่อนของหลานเสวี่ยเอ๋อร์ “นั่นสิ รู้ทั้งรู้ว่าเสวี่ยเอ๋อร์ร้องเพราะสอบไม่ได้ที่หนึ่ง ซูเหอเวิ่นยังจะตั้งใจอวดที่หนึ่งของตัวเอง พร้อมทั้งที่หนึ่งของน้องสาวอีก ถ้าไม่ใช่ตั้งใจแล้วหมายความว่ายังไง”
หากเป็นคนอื่น อาจจะพูดอธิบายสักประโยคสองประโยค
ซูเหอเวิ่นกลับหัวเราะเย็น “ทำไม ที่หนึ่งเป็นตำแหน่งเฉพาะของเธอหรือไง ไม่มีปัญญาได้ด้วยการสอบก็ร้องไห้จนได้ที่หนึ่งให้ได้ใช่ไหม”
“จิตใจเปราะบางขนาดนี้ รีบไสหัวกลับไปหาแม่เถอะ โรงเรียนไม่ใช่บ้านเธอ ฉันก็ไม่ใช่พ่อแม่เธอ ไม่ได้มีหน้าที่ต้องมาตามใจเธอ”
เหล่าเพื่อนๆ คิด เอ่อ สมกับเป็นเด็กเก่ง ด่าคนยังคล้องจองกันอีก
เพื่อนของหลานเสวี่ยเอ๋อร์เอ่ยโมโห “ทำไมนายเป็นคนแบบนี้กัน พวกนายได้ที่หนึ่งโดยการสอบจริงๆ หรือเปล่าคงรู้อยู่แก่ใจ เอะอะก็โดดเรียน น้องสาวนายไม่เคยมาเรียนด้วยซ้ำ ยังจะสอบได้ที่หนึ่งอีก พูดออกไปแล้วใครจะเชื่อ”
เมื่อประโยคนี้ถูกพูดออกมา ทุกคนต่างตะลึง
ขอไม่พูดถึงน้องสาวของซูเหอเวิ่น
แต่ซูเหอเวิ่นเป็นเด็กอัจฉริยะอย่างสมชื่อ ทุกคนขึ้นมาจากประถมหนึ่งเหมือนกัน มีครั้งไหนบ้างที่ซูเหอเวิ่นไม่ใช่ที่หนึ่ง
แต่มีหลายครั้งที่ซูเหอเวิ่นชอบขาดสอบและชอบหนีไปช่วงระหว่างสอบ หลานเสวี่ยเอ๋อร์จึงได้ที่หนึ่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...