ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1135

อู่ชางตบจิ่งจั้นเข้าไปโดยตรง

แสงสลัวในความมืดมิดที่เคลื่อนตัวเร็วประหนึ่งฟ้าแลบ หลังจากนั้นมีรอยเลือดสามเส้นปรากฏบนใบหน้าของจิ่งจั้น

จิ่งจั้นจ้องมองเสวียนหลิงตลอดไม่วางตา แต่มันก็ไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหนเลย ตอนนี้เขารู้แล้วว่าที่แท้ก็ไม่ใช่ฝีมือของมัน!

จิ่งจั้นถอยออกไปด้วยความผวา ในที่สุดก็สังเกตเห็นดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องเขม็งไปที่เขาในความมืด

เขาอาศัยไฟถนนที่เบาบางมองเข้าไป เห็นชัดเจนแล้ว เป็นแมวดำตัวหนึ่ง!

แมวสองตัว?

“หลบไป!” แววตาของจิ่งจั้นเต็มไปจิตสังหาร “ฉันไม่อยากข้าสัตว์อย่างพวกแก พวกแกควรทำให้รู้ความกว่านี้นะ”

เสวียนหลิง “?”

คนที่ทำตัวไม่รู้ความน่ะใครกันแน่?

ดูไม่ออกหรือไง เห็นศพแมวดำเป็นเรื่องล้อเล่นงั้นหรือ

จิ่งจั้นเมินเฉย แมวที่รู้จักดูบ้านช่องนั้นเป็นแมวแสนรู้ จะฆ่าทิ้งก็เสียดาย

เขาที่เมินเฉยถึงสองครั้ง หากเป็นแมวของคนอื่นก็คงจะถูกฆ่าไปแล้ว...

แต่นี่ดันเป็นแมวของเธอ...

จิ่งจั้นเม้มริมฝีปาก และมองไปยังกระจกวิเศษที่อยู่ในห้องอีกครั้ง

แล้วก็เห็นแสงแห่งความมืดส่องผ่านกระจกวิเศษเข้าพอดี ข้างในไม่ใช่เงาสะท้อนของห้อง แต่เป็นแสงสว่างที่พร่ามัว...

จิ่งจั้นยื่นมือไปอีกครั้ง และคว้ามือจับประตู!

แววตาของอู่ชางเย็นยะเยือก

ช่างมัน ได้กินปลาแห้งของตระกูลซู ช่วยตระกูลซูดูบ้านแค่นี้ไม่ใช่เรื่องหนักหนาอะไร...

เมื่อเขากำลังจะขยับต่อ ก็เห็นเสวียนหลิงยกอุ้งเท้าขึ้นเบา ๆ และกดไปบนกริ่งสัญญาณเตือนภัย

ปิ้ว ปิ้ว ปิ้ว

เสียงสัญญาณเตือนดังขึ้น

ไม่ไกลจากคฤหาสน์ ทันใดนั้นก็มีเสียงทุ้มจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยตะโกนขึ้นมา

จิ่งจั้น “...”

อู่ชาง “...”

เมื่อเห็นว่าตัวเองโดนเปิดเผยตัว จิ่งจั้นก็ไม่ลังเลอีกต่อไป บิดมือจับประตูโดยไม่ละล้าละลัง แล้วบุกเข้าไป!

เขาต้องการจะจัดการทุกอย่างให้เสร็จแบบสายฟ้าแลบ เขาไม่ต้องการยุ่มย่ามกับความปลอดภัยของตระกูลซู เขาเพียงต้องการเดินทางไปยังยมโลก ถึงตอนนั้นพวกเขาคงจับเขาไม่ทันแล้ว...

จากนั้นเขาก็บุกเข้าไปในห้องได้สำเร็จ แต่กลับถูกแมวสองตัวนี้หยุดเอาไว้ รอบนี้เจ้าแมวดำไม่มีมารยาทเลย

แสงสองดวงส่องทะลุวาบผ่านประหนึ่งสายฟ้า รูม่านตาของจิ้งจั่นหดตัวลงทันควัน เขารีบถอยกลับอย่างรวดเร็ว!

จากนั้นเขาก็ตระหนักด้วยความผวาได้ว่าแมวสองตัวของซู่เป่านั้นไม่ธรรมดาแน่ จริงๆแล้ว...มีพลังเหนือกว่าเขาที่เป็นระดับผู้ฝึกหัดอีกใช่ไหม? !

ในเวลานี้ กระจกวิเศษที่อยู่ไม่ไกลก็ส่องแสงวาบ ปรากฏตัวอักษรใหญ่ขึ้นมา

‘โง่’

ก่อนที่จิ่งจั้นจะตอบสนอง เขาพบว่าไฟทั้งหมดในบ้านถูกเปิดขึ้นทันที ไม่เพียงแต่สมาชิกในตระกูลซูเท่านั้นที่ปรากฏตัวขึ้น ยังมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและแม้แต่ตำรวจด้วยมาเสริมด้วย

ของกลางถูกยึดทันที

“ลักทรัพย์ สามปี” ซูอีเฉินกล่าวเบาๆ

ตำรวจ "เอาตัวไป!"

แววตาของจิ้งจั่นเย็นชา คนธรรมดาเหล่านี้ยังไม่มีความสามารถมากพอ ยังอยากจะจับเขาอีกเหรอ

เขารีบวิ่งไปหากระจกวิเศษทันที ตอนนี้ฉันจะจำเกี่ยวกับการขโมยของของซู่เป่าได้ที่ไหน...

คว้ามาแค่กระจกวิเศษ แล้วรีบหันกลับออกไป!

ตำรวจไล่ตามเขาทันที แต่จู่ๆ เขาก็ตัวแข็งทื่อโดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น จิ่งจั้นเอื้อมมืออย่างรวดเร็ว ภายในระยะเวลาไม่ถึงห้าวินาทีก็กระโดดออกนอกระเบียงไป และกระโดดลงไปชั้นสอง