ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1144

มู่กุยฝานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพร้อมกับกดโทรออก จากนั้นพูดว่า “ว่านเทา นายมานี่หน่อย เราจะไปสถาบันนิติเวช”

หว่านลี่กำมือแน่นพลางก้มหน้าลงเพื่อปิดบังความโดดเดี่ยวและความเศร้าโศกที่อยู่ในแววตา

เขาอ่อนโยนกับคนอื่นได้

แต่ทำไมถึงเย็นชาใส่เธอขนาดนี้ เย็นชาจนไร้ความปราณี...

ที่ต้องการทำให้มันชัดเจนก็เพื่ออยากแบ่งเส้นกับเธอให้ชัดเจนและไม่อยากยอมรับเธอใช่ไหมล่ะ...

ซู่เป่าพูดขณะอุ้มเสี่ยวสวินสวินว่า “คุณยายคะ หนูกับคุณพ่อจะออกไปข้างนอกนะคะ”

นายหญิงซูรีบออกมาจากในครัวพร้อมกับชุดกันเปื้อนทันที “จะไปไหน”

ซู่เป่าพูดเพียงว่า “ไปไม่นานก็กลับค่ะ กลับมาก่อนมื้อค่ำแน่นอนค่ะ”

นายหญิงซูพยักหน้า “ก็ได้... ระวังตัวด้วย”

คนรับใช้คนหนึ่งเดินเข้ามาเพื่ออุ้มเสี่ยวสวินสวิน เสี่ยวสวินสวินมีน้ำตาคลอเบ้า โบกสะบัดมือเล็กๆ และมองดูพี่สาวจากไปอย่างไม่เต็มใจ

มู่กุยฝานหันมายักคิ้วใส่เขาก่อนจะขึ้นรถ

จากนั้นเสี่ยวสวินสวินก็ร้องไห้ดั่งลั่น

คนรับใช้รีบกล่อมทันที “โอ๋ๆ เดี๋ยวพี่สาวก็กลับมาแล้วค่ะ”

“โอ๋ โอ๋ ไม่ร้องน๊าๆ...”

เสี่ยวสวินสวินร้องไห้อุแว้ๆ

---------------------------------

การตรวจพิสูจน์ความเป็นพ่อลูกเร่งด่วนสุดๆ และหว่านลี่ก็ถูก “บังคับ” ให้เห็นทุกขั้นตอน

ที่พูดว่าถูกบังคับก็เพราะเธอต้องการแอบหนี

“หัวหน้า ผลออกมาแล้วครับ” รายงานเพิ่งส่งมา แต่ว่านเทารีบส่งต่อให้มู่กุยฝานทันทีโดยไม่รอช้า

ซู่เป่าเขย่งเท้าและยืดคอยาว

เมื่อเห็นดังนั้นมู่กุยฝานจึงนั่งลงแล้วโอบเธอเข้าไว้ในอ้อมกอด จากนั้นเปิดรายงานผลตรวจดีเอ็นเอต่อสายตาของหว่านลี่

บนหน้าสุดท้ายมีข้อความตัวหนาทึบที่สะดุดตาระบุไว้อย่างชัดเจนว่า

(จากผลการตรวจวิเคราะห์ DNA โดยใช้เทคนิคการแบ่งแยกชนิดทางพันธุกรรม ยกเว้นครรภ์แฝด ญาติใกล้ชิดและไม่มีปัจจัยแทรกซ้อน ไม่รับรองความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่างตัวอย่าง1 และตัวอย่าง2...)

ซู่เป่ารู้สึกมึนงงและสับสน “ไม่รับรองความสัมพันธ์ทางสายเลือดระหว่างตัวอย่างหนึ่งและสอง...”

หมายความว่าไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดน่ะสิ

พูดตรงๆ ว่าคุณพ่อไม่ใช่พ่อของเธอดีกว่าไหม

มู่กุยฝานยื่นรายงานให้เธอด้วยสีหน้าเรียบเฉยพร้อมพูดว่า “เธอยังอยากจะพูดอะไรอีกไหม”

หว่านลี่หน้าซีดเผือด

ถึงแม้ยมโลกจะแตกต่างจากโลกมนุษย์...

“ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้” หว่านลี่จ้องมองมู่กุยฝานด้วยดวงตาแดงก่ำ “ทำไมพวกเจ้าต้องโหดร้ายกับข้าถึงเพียงนี้...”

“ถ้าไม่เปิดโปงความจริง จะมีผลกระทบอะไรกับพวกเจ้าเหรอ”

“พวกเจ้าไม่ได้สูญเสียอะไรเลย และข้าก็ไม่ได้ทำอะไรที่เกินเลย ข้าก็ถูกหลอกเช่นกัน ข้าก็เป็นเหยื่อเช่นกัน...”

“ทำไมพวกเจ้าถึง ทำไมถึง...”

ทำไมถึงปล่อยให้เธอมีความฝันบ้างไม่ได้เลย

เธอก็บอกแล้วไงว่าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับจักรพรรดิอีก

เธอพูดขนาดนี้แล้ว ทำไมยังต้องทำลายความเชื่อของเธออีก

ทำไมต้องทำลายเธอด้วย

ทำไมถึงโหดร้ายและใจแคบขนาดนี้

หว่านลี่ปิดหน้าพลางร้องไห้ “ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้ ท่านพ่อ ทำไมถึงทำกับข้าเช่นนี้...”

แม้เธอจะปฏิเสธ แม้ผลตรวจดีเอ็นเอจะอยู่ตรงหน้า แต่เขาก็เป็นพ่อของเธอมาสามพันปีแล้ว

เขาคือคนสำคัญที่สุดสำหรับเธอ

เธอไม่ได้ขอให้เขาแบ่งความอ่อนโยนและความเอาใจใส่ที่มีต่อน้องสาวมาให้เธอ ขอเพียงแค่เก็บความคิดถึงและความศรัทธาไว้ในใจเท่านั้นไม่ได้เชียวหรือ

น้ำตาของหว่านลี่ไหลรินเมื่อเห็นมู่กุยฝานอุ้มซู่เป่าไว้ในอ้อมอก เธอรู้สึกถึงความสิ้นหวังและโศกเศร้า เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมซู่เป่าถึงยอมรับเธอไม่ได้