ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1147

คฤหาสน์ตระกูลซูใหญ่มาก ปกติที่นี่จะสงบและเงียบงัน

แต่วันนี้กลับคึกครื้นมาก ถึงเวลากลางดึกแล้ว ผู้คนปริบปรอยที่เดินผ่านคฤหาสน์ยังคงได้ยินเสียงหัวเราะหยอกเล่นริบหรี่จากภายในคฤหาสน์

คุณปู่คนหนึ่งที่เดินเล่นเอ่ยอุทาน ”ตระกูลซูคนเยอะแล้วดีจริงๆ เลย คึกคักสุดๆ ไม่เงียบเหงาอย่างบ้านเรา…”

ผู้เฒ่าอีกคนที่เดินเคียงคู่พยักหน้า “ใช่ อีกอย่างพวกเขาไม่แยกครอบครัว แต่กลับปรองดองกันอย่างมาก…“

ผู้คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ต่างฐานะไม่ธรรมดา

โดยส่วนมากมักจะแยกครอบครัว และเหลือเพียงครอบครัวที่กุมอำนาจอยู่ในคฤหาสน์ใหญ่กับคนชรา

เหลือครอบครัวหนึ่งอยู่กับคนแก่นั้นถือว่ารักษาน้ำใจแล้ว หลายๆ ครั้งมักมีแค่คนแก่เท่านั้นที่อยู่ที่คฤหาสน์คนเดียว ลูกชายที่บริษัทปากบอกอยู่บ้าน แต่ย่อมต้องมีโฉนดบ้านของตนหลายหลัง เมื่อเวลายุ่งๆ แล้วก็น้อยมากที่จะกลับบ้าน

ตระกูลซูไม่เหมือนกัน นอกจากจะไม่แยกครอบครัว ยังไม่เกิดการเล่นเหลี่ยม ทะเลาะ แย่งชิงกันเพราะมรดกอีก

เมื่อคนเยอะ คนสืบทอดก็เยอะ พอเด็กๆ เยอะย่อมต้องคึกคักเป็นธรรมดา

“เมื่อเดือนที่แล้วตระกูลซูก็เพิ่งเพิ่มสมาชิกใหม่” นัยน์ตาของผู้เฒ่าเต็มไปด้วยความอิจฉา “ได้ยินว่าคนที่สี่ของตระกูลซูก็จะแต่งงานแล้ว ปรึกษาคุยเรื่องพิธีแต่งกับตระกูลกู้อยู่”

หลังแต่งงาน หลานชายหลานสาวจะไกลอีกหรือ

ถึงเวลานั้นตระกูลซูมีเด็กเพิ่ม คงเรียกได้ว่าคึกครื้นของจริงแล้ว ต่อให้ผู้ใหญ่จะยุ่ง หรือไปทำงาน แต่ในบ้านมีเด็กๆ หลายคนหรืออาจจะหลายสิบคนอยู่ เป็นความรู้สึกที่ไม่เหมือนกันจริงๆ…

คนแก่อีกคนถอนหายใจ “ใช่สิ อิจฉาไม่ไหวเลย!”

เมื่อคนแก่ตัวลง สิ่งที่กลัวมากที่สุดก็คือความเดียวดาย

**

หลังกินข้าวเสร็จ ซูเหอเวิ่น หานหานและซูจื่อซีรวมตัวกันในห้องของซู่เป่า

“น้อง เรื่องนั้นน่ะ…ก็คือเรื่องลูกสาวอีกคนของอาเขย เป็นยังไงบ้าง” ซูเหอเวิ่นเอ่ยถามอย่างอดใจไม่ไหว

คิ้วของมู่กุยฝานกระตุก “พูดจาระวังหน่อย ฉันมีลูกสาวอีกคนหนึ่งตอนไหนกัน”

ซูเหอเวิ่นยกมือปิดปาก “อาเขยถือซะว่าผมไม่เคยพูดมาก่อนเถอะครับ!”

ซู่เป่าพูดตอบ “เรื่องนั้นไม่จริงเลยค่ะ วันนี้พวกเรากลับมาก็เพื่อตรวจดีเอ็นเอ…”

เธอเล่าเรื่องทั้งหมด รวมทั้งคำพูดส่วนหนึ่งของหว่านลี่หลังตรวจดีเอ็นเอไป

ซูเหอเวิ่นยิ้มเย้ยทีหนึ่ง “ทำซะเหมือนเราติดหนี้เธอเลย”

ต้องชัดเจนว่า ครั้งแรกที่เจอกัน ท่าทีของซู่เป่าเป็นมิตรกับเธอมาก

ซู่เป่ารู้สึกเธอเฝ้า ‘ประตู‘ ให้อาเขยถึงสามพันปี ดังนั้นซู่เป่าจึงพูดอธิบายกับเธอด้วยความเป็นมิตร ว่าซู่เป่านั้นเป็นบุตรสาวของจักรพรรดิแห่งเฟิงตู

ไม่คิดว่าประโยคนี้กลับทำหว่านลี่เกรี้ยวกราด จนดึงดูดไอสังหารเธอออกมา