ซูจิ่งอวี้ที่ดูเรื่องราวในชาติอดีต อุทานออกมาอย่างอดไม่ได้
“บ้าเอ้ย...”
ที่แท้ภาพนี้เธอเป็นคนมอบให้อีกฝ่ายกับมือเลย
ผีหลายใจส่ายหน้า “เห้อ คนที่ป้องกันยากที่สุดบนโลกนี้คือคนจิตใจคับแคบ ต่อให้เสแสร้งได้สมบูรณ์แบบมากเพียงไหนสักวันหนึ่งก็ต้องเผยช่องโหว่”
“และน่ากลัวที่สุดคือผู้ที่ผูกมิตรกับเราด้วยความจริงใจในตอนแรก สุดท้ายมาทรยศเรา”
เหมือนท่านจี้เมื่อนั้น ใครจะคิดว่าอาจารย์และเพื่อนสนิทที่เขาเชื่อใจมากที่สุดจะเป็นผู้ผลักเขาสู่หุบเหวลึก...เขาจะเตรียมการไว้ได้อย่างไร
หลังห่าวเยว่ได้ภาพไป จากนั้นก็เป็นภาพจักรพรรดิพาบุตรสาวพยายามที่จะฝ่าผ่านพันธะ ทำลายกฎสามแดนเพื่อหลุดพ้นจากการควบคุม
บุตรสาวท่านจักพรรดิสิ้นชีวา วิญญาณสลาย ท่านจักรพรรดิยอมรับมิได้ จึงเกิดบ้าคลั่งขึ้นมา
เพื่อเก็บรักษาวิญญาณของบุตรสาว เขาปิดบังฟ้าดินยมโลก ทรยศกฎที่ตนเคยสร้าง ทำลายกฎแห่งวิถีทั้งตัวของตนเพื่อเก็บวิญญาณของบุตรสาวไว้
และเพราะสิ่งนี้ เขาสลบไป จึงมีเรื่อง “คืนเริงรมณ์” ที่ห้าวเยว่ว่าขึ้นมา
ซู่เป่าเบิกตาโพล่ง และตั้งใจมองอย่างละเอียด
“เธอโกหกจริงด้วย” ซู่เป่าชี้ไปที่กระจก “คุณพ่อนอนพิการอยู่ จะไปมีลูกกับเธอได้อย่างไร”
มุมปากของมู่กุยฝานและจี้ฉางกระตุกพร้อมกัน
ซูจิ่งอวี้รีบกุมปากของซู่เป่าเอาไว้ “แค่กๆ เด็กๆ อย่าพูดมั่วสิ เด็กๆ มักไม่ถือสาน่ะ”
ซู่เป่า “อื้อๆๆ”
สายตาคมคายของผีขี้ขลาดกลับส่งไปบนตัวของผีหลายใจ ราวกับกำลังพูดว่า ดูสิ ปกติเธอเป็นแบบอย่างอะไรให้เด็กๆ กัน
ผีหลายใจจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “ดูต่อดีกว่า...บ้าเอ้ย ผู้หญิงคนนี้หน้าด้านจริงๆ เธอกล้าถอดเสื้อของท่านมู่งั้นเหรอ”
เดิมทีเธอแค่อยากเปลี่ยนเรื่อง แต่เมื่อเห็นห่าวเยว่ได้มือ ผีหลายใจโมโหขึ้นมาในทันที
ผีชุดแต่งงานก็กล่าวอย่างโกรธเคือง “ถุย ข้าดูถูกนางมาก”
โชคดีที่แม้ท่านจักรพรรดิจะสลบ แต่ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถแตะต้องได้
ห่าวเยว่เพิ่งวางมือที่เข็มขัดบนเอวเขา วินาทีต่อมาเห็นเพียงลำแสงสาดส่อง ดีดตัวเธอกระเด็นออกไปไกล
จักรพรรดิ “ดับมอด” วิญญาญบุตรสาวจักรพรรดิวิญญาณสลาย วังจักรพรรดิวุ่นวายขึ้นมาทันขวัญ ศิษย์ในวังจักรพรรดิถูกแสงมืดลึกลับสังหาร วังจักรพรรดิล่มจม มิรู้ว่าผู้ใดบุกเข้ามาในวังจักรพรรดิ
ห่าวเยว่เองก็ไม่ทันคิดมาก ท่านจักรพรรดิกลายเป็นเช่นนี้ ผู้คนโลภะมากมาย ใครไม่อยากได้เลือดเนื้อและกฎแห่งวิถีของท่านจักรพรรดิบ้างเล่า
เธอกดกลไกอย่างรีบร้อน ซ่อนท่านจักรพรรดิไว้ ตนเองกลับถูกคนที่บุกเข้ามาจับตัว และเรื่องราวต่อจากนี้...
“เด็กๆ ห้ามดู”
มู่กุยฝานยกมือข้างหนึ่งบังกระจกวิเศษไว้ สีหน้าของเขากลับมืดครึ้มลง
“คุณพ่อ คนนั้นคือใครเหรอคะ” ซู่เป่าฉงน
มู่กุยฝานส่ายหน้าและมิได้พูดสิ่งใด ซู่เป่าจึงไม่ได้ถามต่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...