ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1149

ซูจิ่งอวี้ที่ดูเรื่องราวในชาติอดีต อุทานออกมาอย่างอดไม่ได้

“บ้าเอ้ย...”

ที่แท้ภาพนี้เธอเป็นคนมอบให้อีกฝ่ายกับมือเลย

ผีหลายใจส่ายหน้า “เห้อ คนที่ป้องกันยากที่สุดบนโลกนี้คือคนจิตใจคับแคบ ต่อให้เสแสร้งได้สมบูรณ์แบบมากเพียงไหนสักวันหนึ่งก็ต้องเผยช่องโหว่”

“และน่ากลัวที่สุดคือผู้ที่ผูกมิตรกับเราด้วยความจริงใจในตอนแรก สุดท้ายมาทรยศเรา”

เหมือนท่านจี้เมื่อนั้น ใครจะคิดว่าอาจารย์และเพื่อนสนิทที่เขาเชื่อใจมากที่สุดจะเป็นผู้ผลักเขาสู่หุบเหวลึก...เขาจะเตรียมการไว้ได้อย่างไร

หลังห่าวเยว่ได้ภาพไป จากนั้นก็เป็นภาพจักรพรรดิพาบุตรสาวพยายามที่จะฝ่าผ่านพันธะ ทำลายกฎสามแดนเพื่อหลุดพ้นจากการควบคุม

บุตรสาวท่านจักพรรดิสิ้นชีวา วิญญาณสลาย ท่านจักรพรรดิยอมรับมิได้ จึงเกิดบ้าคลั่งขึ้นมา

เพื่อเก็บรักษาวิญญาณของบุตรสาว เขาปิดบังฟ้าดินยมโลก ทรยศกฎที่ตนเคยสร้าง ทำลายกฎแห่งวิถีทั้งตัวของตนเพื่อเก็บวิญญาณของบุตรสาวไว้

และเพราะสิ่งนี้ เขาสลบไป จึงมีเรื่อง “คืนเริงรมณ์” ที่ห้าวเยว่ว่าขึ้นมา

ซู่เป่าเบิกตาโพล่ง และตั้งใจมองอย่างละเอียด

“เธอโกหกจริงด้วย” ซู่เป่าชี้ไปที่กระจก “คุณพ่อนอนพิการอยู่ จะไปมีลูกกับเธอได้อย่างไร”

มุมปากของมู่กุยฝานและจี้ฉางกระตุกพร้อมกัน

ซูจิ่งอวี้รีบกุมปากของซู่เป่าเอาไว้ “แค่กๆ เด็กๆ อย่าพูดมั่วสิ เด็กๆ มักไม่ถือสาน่ะ”

ซู่เป่า “อื้อๆๆ”

สายตาคมคายของผีขี้ขลาดกลับส่งไปบนตัวของผีหลายใจ ราวกับกำลังพูดว่า ดูสิ ปกติเธอเป็นแบบอย่างอะไรให้เด็กๆ กัน

ผีหลายใจจึงรีบเปลี่ยนเรื่อง “ดูต่อดีกว่า...บ้าเอ้ย ผู้หญิงคนนี้หน้าด้านจริงๆ เธอกล้าถอดเสื้อของท่านมู่งั้นเหรอ”

เดิมทีเธอแค่อยากเปลี่ยนเรื่อง แต่เมื่อเห็นห่าวเยว่ได้มือ ผีหลายใจโมโหขึ้นมาในทันที

ผีชุดแต่งงานก็กล่าวอย่างโกรธเคือง “ถุย ข้าดูถูกนางมาก”

โชคดีที่แม้ท่านจักรพรรดิจะสลบ แต่ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถแตะต้องได้

ห่าวเยว่เพิ่งวางมือที่เข็มขัดบนเอวเขา วินาทีต่อมาเห็นเพียงลำแสงสาดส่อง ดีดตัวเธอกระเด็นออกไปไกล

จักรพรรดิ “ดับมอด” วิญญาญบุตรสาวจักรพรรดิวิญญาณสลาย วังจักรพรรดิวุ่นวายขึ้นมาทันขวัญ ศิษย์ในวังจักรพรรดิถูกแสงมืดลึกลับสังหาร วังจักรพรรดิล่มจม มิรู้ว่าผู้ใดบุกเข้ามาในวังจักรพรรดิ

ห่าวเยว่เองก็ไม่ทันคิดมาก ท่านจักรพรรดิกลายเป็นเช่นนี้ ผู้คนโลภะมากมาย ใครไม่อยากได้เลือดเนื้อและกฎแห่งวิถีของท่านจักรพรรดิบ้างเล่า

เธอกดกลไกอย่างรีบร้อน ซ่อนท่านจักรพรรดิไว้ ตนเองกลับถูกคนที่บุกเข้ามาจับตัว และเรื่องราวต่อจากนี้...

“เด็กๆ ห้ามดู”

มู่กุยฝานยกมือข้างหนึ่งบังกระจกวิเศษไว้ สีหน้าของเขากลับมืดครึ้มลง

“คุณพ่อ คนนั้นคือใครเหรอคะ” ซู่เป่าฉงน

มู่กุยฝานส่ายหน้าและมิได้พูดสิ่งใด ซู่เป่าจึงไม่ได้ถามต่อ

“ห่าวเยว่รรู้ว่าหลังวิญญาณสลายแล้วนั้นจะไม่สามารถกลับมาได้อีก หากมีคนที่ภาพลักษณ์เหมือนกันเป๊ะ นั่นบ่งบอกได้เพียงพวกเขาหน้าตาเหมือนกัน”

“นางรู้สึกว่า ที่ท่านจักรพรรดินำกลับมา ต้องไม่ใช่องค์หญิงคนเดิมของวังจักรพรรดิแน่ เป็นเพียงวิญญาณที่หน้าตาเหมือนกันก็เท่านั้น”

“ผู้อื่นสามารถแทนที่ตำแหน่งบุตรสาวของท่านจักรพรรดิแห่งเฟิงตูได้ ทำไมลูกสาวของเธอจะแทนไม่ได้บ้างล่ะ”

ดังนั้นหว่านลี่จึงค่อยๆ เติบโตภายใต้การล้างสมองแบบนี้

แน่นอนว่า จนถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตห่าวเยว่ เธอก็ไม่ได้เจอหน้าท่านจักรพรรดิ และหลังจากนั้นหว่านลี่ก็เฝ้าแทนเธอ...

ซูจิ่งอวี้สะบัดหัว “จริงๆ เลย เรื่องนี้ฟังซะฉันตะลึงไปหมด”

ว่ากันตามตรง ถ้าพูดแบบนี้ มู่กุยฝานติดหนี้ชีวิตห่าวเยว่ไว้ครั้งหนึ่งเหรอ

เพราะก่อนที่บุคคลลึกลับผู้นั้นจะบุกเข้ามา เธอเป็นคนกดปุ่มกลไก และซ่อนตัวมู่กุยฝานที่สลบอยู่ไว้

ซูจิ่งอวี้มองไปทางมู่กุยฝานและเอ่ยพูด “ชิ...คุณติดเธอไว้จริงๆ หนี้เสน่หาคุณน่ะ...”

ผีหลายใจขยับจมูก “เอ๊ะ ทำไมมีกลิ่นเปรี้ยวๆ ล่ะ ซู่เป่า คุณยายหนูดองแตงกวาหรือเปล่า”

ผีชุดแต่งงานเองก็แอบยิ้ม “ใช่แล้ว ข้าเองก็ได้กลิ่นเปรี้ยวๆ”

มู่กุยฝานก้มมองไปที่ซูจิ่งอวี้ และอ่ยพูดช้าๆ “หึงเหรอ”

ซูจิ่งอวี้ร้อนตัวขึ้นมาทันที “ใคร ใครหึงกัน”