ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1189

จิ่งซิ่วตกใจ นี่มันอะไรกัน?

นิติมาเช็คมาตรน้ำเหรอ นี่หลอกกันชัด!

เธอทำเสียงเชอะ "ไปซะ! ไม่งั้นเดี๋ยวพี่ชายฉันกลับมาอัดนายแน่!"

ซูจื่อซีขำพรวด จิ่งซิ่วดูเหมือนจะฉลาดแต่ก็ไม่เท่าไหร่

ถ้ามีคนที่มาเป็นไม่ดีจริง ๆ นี่บอกก็เท่ากับบอกคนอื่นว่าพี่ชายตัวเองไม่อยู่บ้านล่ะ?

ซู่เป่าน้องสาวเขาก็อายุเท่า ๆ กัน แต่เธอไม่เคยทำอะไรโง่ ๆ แบบนี้มาก่อน

"พี่ชายเธอให้ฉันมาเอาของบางอย่างให้" ซูจื่อซีพูดด้วยหน้าตาเรียบเฉย "แหวนสีแดงเข้มห้อยอยู่ที่คอเธอน่ะ"

จิ่งซิ่วตกใจ

เขารู้ได้ไง?

พี่ชายของเธอบอกว่าไม่มีใครรู้เรื่องแหวนวงนี้เลย เขาบอกให้เธอพกติดตัวไว้ ให้ซ่อนให้ดีและอย่าบอกใคร

แหวนของจิ่งซิ่วผูกไว้ด้วยเชือกสีดำ มันห้อยคอเธออยู่

นอกจากพี่ชายเธอก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้อีกแล้ว หรือว่าคนคนนี้จะเป็นเพื่อนพี่เธอจริง ๆ เหรอ?

หน้าตาเขาก็ดูคุ้น ๆ เธออาจจะเคยเห็นเขาอยู่กับพี่ชายของเธอ... แต่จำไม่ได้มั้ง?

ฝั่งนอกประตู

ซูเหอเวิ่นซึ่งแอบหลบอยู่ข้าง ๆ พึมพำกับตัวเอง "เธอจะยอมเปิดประตูให้จริงเหรอ?"

ในขณะนี้ซูเหอเวิ่นมีคำถามมากมายในใจ แต่ก่อนที่เขาจะได้ถาม ประตูก็เปิดออกและจิ่งซิ่วก็โผล่หัวเล็ก ๆ ของเธอออกมาอย่างระมัดระแวง ๆ

ซูจื่อซียืนนิ่ง เขาพูดเบา ๆ ว่า "ไม่ต้องกังวล เราไม่เข้าไปหรอก เธอแค่เอาแหวนส่งมาให้ฉันก็พอ"

จิ่งซิ่วถามซ้ำเพื่อความมั่นใจ "พี่ชายของฉันขอให้คุณมาจริง ๆ เหรอ?"

ซูจื่อซีพูดหน้านิ่ง "ใช่ ถ้าเธอมัวช้าอยู่อาจจะเกิดเรื่องกับพี่ชายของเธอก็ได้"

จิ่งซิ่วกังวลเล็กน้อย เธอไม่รู้ว่าหมายนี้มีความหมายยังไง พี่เธอบอกไว้แค่ว่าถ้าเกิดเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ให้ทิ้งแหวนไปซะ แล้วเขาจะรีบกลับมาทันที

หรือว่าที่เธอถูกชนเมื่อหลายวันก่อนแล้วมีรอยบาดที่หน้า... พี่ชายของเธอรู้แล้วเหรอ?

จิ่งซิ่วพูดด้วยความลังเลว่า "ก็ได้"

เธอถอดแหวนออกแล้วยื่นให้ซูจื่อซี

ซูจื่อซีรับมันมา เขาเหลือบมองเธอแล้วพูดว่า "นับจากนี้ไปก็หัดพึ่งตัวเองบ้าง อย่าเอาแต่รอให้คนอื่นเขามาคอยรับใช้อย่างเดียว"

จิ่งซิ่วไม่กล้าพูดอะไร เธอมองซูจื่อซีเดินจากไปจึงค่อยปิดประตู สายตาของเธอสับสน

ไม่ให้คนอื่นมาคอยรับใช้เหรอ? จะได้ยังไงล่ะ… ใครจะทำกับข้าวให้กิน ใครจะจัดบ้านกวาดบ้านให้ ใครจะซักผ้าพับผ้าให้เธอล่ะ…

จนกระทั่งลงมาข้างล่างตึก ซูเหอเวิ่นก็ยังรู้สึกเหมือนว่าพวกเขาสองพี่น้องเป็นพวกต้มตุ๋นอย่างนั้นแหละ

"พี่รอง พี่มั่นใจได้ไงว่าแหวนอยู่กับตัวเธอ แถมรู้ด้วยว่าแขวนอยู่ที่คอ?" ซูเหอเวิ่นสงสัย