ฉินก่วงหวังยังไม่ทันได้ตอบสนองกลับมา เขาก็ถูกซู่เป่าปล่อยหมัดใส่จนกระเด็น
เสียงตึงตังตัวเขาลอยออกไปจากในตำหนักเหยียนหลัว จากนั้นไปกระทบเข้ากับบันไดที่อยู่ด้านนอกเสียงดังตึง
ฉินก่วงหวังฉงนไปอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบตะเกียกตะกายขึ้นมา แล้วหันไปมองซู่เป่าในทันใด!
มือข้างหนึ่งของซู่เป่าไพล่อยู่ด้านหลัง ส่วนมืออีกข้างปัดชุดกระโปรง จากนั้นก็ยื่นนิ้วชี้ออกไปและส่ายนิ้ว “อ่อนแอจริง ๆ!”
ฉินก่วงหวัง “...”
ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่ยอมเชื่อ ว่าหมัดเมื่อครู่นั่นซู่เป่าเป็นคนปล่อยออกมา
“เป็นไปไม่ได้...ไม่มีทาง!”
นี่ไม่เป็นการอธิบายว่าซู่เป่าไม่เพียงมีขั้นที่สูงกว่าเขา แต่ยังสูงกว่ามากหรอกหรือ!
นี่ไม่เป็นการอธิบายว่าทั้งหมดที่เธอทำล้วนถูกต้อง การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ถูกต้อง การดำเนินการกฎใหม่ไม่ใช่ทำส่ง ๆ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ถูกต้องหรอกหรือ...
แต่เธอเพิ่งจะอายุแค่แปดขวบ เป็นเพียงแค่เด็กน้อยคนหนึ่ง เด็กน้อยคนหนึ่งจะทำเรื่องพวกนี้ได้ยังไงกัน?
“เป็นไปไม่ได้? งั้นครั้งนี้ลุงดูให้ดี ๆ ก็แล้วกันนะ!”
รอบนี้ซู่เป่าไม่ได้ใช้ “เคลื่อนย้ายพริบตา” ตอนนี้เธอใช้ค่ายกลส่งตัวอยู่ในขั้นที่เรียกได้ว่าชำนาญแล้ว สร้างค่ายกลส่งตัวในอากาศแล้วทำการเคลื่อนย้ายพริบตาได้อย่างง่ายดาย
เธอค่อย ๆ เดินไปตรงหน้าฉินก่วงหวัง ฉินก่วงหวังรีบเตรียมพร้อมเต็มตัว
เมื่อครู่เขายังไม่ทันได้เตรียมตัวก็เลยถูกเธอลอบโจมตีได้สำเร็จ ตอนนี้เขาเตรียมพร้อมแล้ว จะต้อง...
ปัง!
ซู่เป่าปล่อยหมัดไปบนตาของฉินก่วงหวังอีกครั้ง!
ทั้งสองฝั่งซ้ายขวาสมมาตรกัน ตอนนี้สมบูรณ์แบบแล้ว
ฉินก่วงหวังถอยหลังสองสามก้าวอย่างต่อเนื่อง เขางงเป็นไก่ตาแตกไปเลย
เห็น ๆ กันอยู่ว่าซู่เป่าลงมือช้าขนาดนี้ เขาเองก็เห็นแล้ว...แต่ไม่นึกเลยว่าจะยังถูกต่อยอย่างหนักอยู่อีก?!
เขา...เขาอ่อนแอขนาดนั้นจริง ๆ หรือ...!
ฉินก่วงหวังราวกับเจอฟ้าผ่า ไม่ว่ายังไงก็รับความจริงในเรื่องนี้ไม่ได้
ซู่เป่าเอ่ยขึ้นทั้งหัวเราอย่างเย็นชา “ฉินก่วงหวัง ตอนนี้ลุงยังสู้อาจารย์ของหนูไม่ได้ด้วยซ้ำ”
ในตอนนี้เองจี้ฉางก็เดินออกมา
เป็นถึงผู้พิพากษา แต่กลับอยู่ในขั้นยมบาลระดับปลาย
กำลังที่แท้จริงกระโดดขึ้นไปอยู่เหนือยมบาล ถ้าเทียบกับทุกคนฉินก่วงหวังอ่อนแอที่สุดแล้ว
“เป็นไปไม่ได้...เป็นไปไม่ได้!” ฉินก่วงหวังได้รับการโจมตีอย่างหนักหน่วง!
ก่อนหน้าตอนที่กฎใหม่ยังไม่ออกมาเขายังเป็นพี่ใหญ่อยู่เลย ตอนนี้นับเป็นอะไร?
แม้แต่ผู้พิพากษายังแข็งแกร่งกว่าเขาเสียอีก?!
จี้ฉางนั่งลงในตำแหน่งเบื้องหลังข้างบัลลังก์พญายม เขาเอ่ยขึ้นชืด ๆ ว่า “ยมบาลตัวน้อยเห็นแก่ที่ทุกท่านเป็นยมบาล จึงยังไว้หน้าให้...”
ฉินก่วงหวังอดกลั้นไม่ไหวแล้ว ยมบาลตัวน้อยเอ่ยเขาไม่ถือ ถึงอย่างไรก็เป็นผู้บัญชาการของยมบาลทั้งสิบ
แต่จี้ฉางนับเป็นอะไร?
ก็แค่ผู้พิพากษา ก่อนหน้านี้ยังเคยมาขอร้องเขาอยู่เลย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...
รอบนี้หายนานมาก รอตอนใหม่อยู่นะคับ...