ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1232

ซูเหอเหวินนั่งอยู่ข้างๆ ด้วยสีหน้านิ่งเฉยและหมดคำพูดมาก

ปลอมกว่านี้ได้อีกไหมไอ้น้องชาย

ซู่เป่าพูดไว้หน้าอย่างเช่นเคย “ว้าว พี่ชายจับผีได้ตั้งยี่สิบตัว เก่งมากจริงๆ”

เธอยกนิ้วโป้งพร้อมแสดงสีหน้าชื่นชม

ซูเหอเวิ่นพึงพอใจมาก

ซู่เป่าพูดอีกว่า “พื้นที่ในถุงหล่อแกมีขนาดใหญ่ประมาณเท่าบ้านเราเลย”

เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง แล้วชี้ไม้ชี้มือพลางพูดว่า “ถ้าเราอยากจะย้ายบ้าน ตัวบ้านรวมสวน และของในบ้านทั้งหมดนี้สามารถยัดใส่ในถุงนี้ได้หมดเลย”

“ดังนั้นผียี่สิบตัวก็ใส่ในถุงนี้ได้สบายเลย”

ซูเหอเวิ่นแอบตกใจ พื้นที่ใหญ่ขนาดนั้นเลย

นี่แหละคือการหดขยายพื้นที่

ถุงที่เขาใช้ยันต์ทำออกมาจะเรียกว่าถุงหล่อแกได้ซะที่ไหน... มันเทียบกันไม่ได้เลย

จู่ๆ ซูจื่อซีพลันพูดว่า “เยี่ยม อย่างนั้นก็พอใส่ผีสามสิบตัวของฉันได้”

ซูเหอเวิ่น “...”

ซูเหอเหวิน “...”

ทั้งสองคนแอบด่าในใจพร้อมกันว่า ขี้แสดง!

ส่วนหานหานมองซู่เป่าตาปริบๆ “แล้วของฉันล่ะ ของฉันมีไหม”

ซู่เป่าเริ่มหยิบบางสิ่งออกมาจากแหวน

“นี่คือยาต้าลี่” ซู่เป่ายื่นยาลูกกลอนให้หานหาน “มันสามารถเปลี่ยนแปลงสภาพร่างกายและเพิ่มพละกำลังได้ค่ะ”

เธอรู้สึกว่ามันเหมาะกับพี่หานหาน เพราะพี่หานหานชอบชกต่อย... เอ๊ยถุย ชอบออกกำลังกาย

หานหานดีใจมาก และพอใจกับของขวัญชิ้นนี้อย่างมาก

แม้ว่าซู่เป่าจะขนสมบัติล้ำค่าและอาหารอันโอชะกลับมาเป็นกอง แต่เธอก็ยังรู้สึกว่ามันด้อยค่ากว่ายาต้าลี่เม็ดเล็กๆ นี้

หานหานกลืนยาต้าลี่โดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

ซู่เป่าเปิดขวดน้ำแร่จิตวิญญาณแล้วยื่นให้เธอ “พี่ช้าๆ หน่อย เดี๋ยวสำลัก”

หานหานดื่มน้ำหมดไปครึ่งขวด จากนั้นรู้สึกเหมือนมีความร้อนพุ่งลงท้องจากลำคอ แล้วกระจายไปทั่งร่างกายและพลุ่งพล่านในสายเลือด

ทันใดนั้น เธอพลันรู้สึกว่าตัวเองสามารถต่อยวัวลอยได้ในหมัดเดียว

ตื่นเต้นจัง อยากชกใครสักคนลองดูจัง

หานหานย้ายโต๊ะ เก้าอี้ โซฟาไปมาอย่างตื่นเต้น...

“ว้าว เก้าอี้เบาเหมือนนุ่นเลย”

“โอ้โห ฉันสามารถยกโซฟาได้ด้วยมือเดียว”

“ยกโต๊ะขึ้นได้เลย ต่อไปใครจะทำความสะอาด ฉันจะช่วยเขายกโต๊ะเอง”

ทุกคน “...”

เสี่ยวสวินสวินอยู่ไม่นิ่ง งอแงอยากเล่นบนเตียงของพี่สาว ซู่เป่าจึงอุ้มเสี่ยวสวินสวินมา แล้วกลิ้งเขาลงบนเตียง

เขารีบนอนหงายทันทีที่ถึงเตียง จากนั้นยกเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาแล้วจับนิ้วเท้าเล่น

เวลาเงียบสงบแบบนี้ก็ดูน่ารักดี เขากลิ้งกลอกตาไปมาพลางมองพี่ชายและพี่สาว ท่าทางเหมือนฟังเข้าใจ

ซูเหอเหวินเงยหน้าขึ้นอย่างเอื่อยเฉื่อย แล้วชำเลืองมองซู่เป่าอย่างเฉยเมยแวบหนึ่ง