ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 135

นายท่านซู่ขมวดคิ้ว，แล้วถามว่า：“กล้องวงจรปิดเสียจริงๆใช่มั้ย？”

ซู่อีเฉินนำผลการตรวจสอบส่งให้กับนายท่านซู่。

“อ้างตามระเบียบ，โรงเรียนอนุบาลของภาครัฐจะต้องติดตั้งกล้องวงจรปิดเท่านั้น，เพื่อรับประกันว่ามีหลักฐานให้กับเด็กนักเรียนหากเกิดเหตุอะไรขึ้น。แต่ไม่มีข้อกำหนดว่าในห้องเรียนจะต้องติดตั้งด้วย。”

“โรงเรียนอนุบาลนานาชาติอู่เซี่ยงเป็นโรเรียนเนิร์สเซอร์รี่ภาคเอกชน，ควรมีความจำเป็นยิ่งขึ้นเรื่องการติดตั้งกล้องวงจรปิด、เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือของครูอาจารย์，ดังนั้นในโซนที่เป็นสาธารณะต้องติดตั้งกล้องวงจรปิด，แต่ให้ห้องเรียนส่วนมากจะเจอปัญหากล้องวงจรปิดเสียกันทั้งนั้น”

นายท่านซู่มีสีหน้าที่นิ่งเรียบ วางผลการตรวจสอบไว้บนโต๊ะ。

“ไปค้นหา！ถ้าตระกูลซู่จะหา ฉันไม่เชื่อว่าเราจะหาไม่ได้！”

บนอาคาร。

ซู่เป่าเอาหน้านอนไปบนตะ，มือวนเล่นอยู่กับขนของเสี่ยวอู่。

เธออยู่ๆก็ถามขึ้นมา：“อาจารย์ ทำไมพวกมนุษย์ถึงเป็นแบบนี้กันนะ？”

จี้ฉางเม้มปาก：“บนโลกมนุษย์มันก็วุ่นวาย โหดร้ายและไม่ซื่อสัตย์แบบนี้เนี่ยแหละ。ปากเป็นปากของพวกเขาเอง พวกเราไม่สามารถห้ามให้พวกเขาไม่พูดได้。”

ผู้คนพันคนก็คือพันความคิด，และผู้คนส่วนมากเมื่อได้ยินเรื่องราวอะไรมาก็มักจะว่าตามกันแบบนั้น。

พวกเขาเชื่อในสายตาตัวเอง，แต่กลับไม่รู้ว่าในบางครั้งมีคนบางคนตั้งใจที่จะให้เห็นแบบนั้น

ซู่เป่าน้อยอกน้อยใจ：“แต่ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด。”

ถ้าย้อนกลับไปได้ เธอคิดว่ายังไงก็จะตีอีกครั้ง。

ครั้งนี่ที่เธอกลายเป็นกระแสสังคม，ทำให้เธอไม่เข้าใจว่าทำไมโลกมนุษย์ถึงเป็นแบบนี้。

ยิ่งไม่เข้าใจว่าทั้งๆที่เธอไม่ได้ทำอะไรผิด แต่พวกนั้นกลับพูดว่าเหมือนเธอทำลงไป。

จนบางทีซู่เป่าเกิดการสับสนว่าหรือความจริงแล้วเธอได้ทำลงไปจริงๆ……

**

มู่กุยฝานยืนตรงหน้าประตูอยู่เงียบๆมองดูซู่เป่าที่ไม่มีความสุขในห้อง。

สุดท้ายเธอก็โดนทำร้ายเสียได้……

มู่กุยฝานหันหลังกลับไป，เปลี่ยนชุดเสื้อผ้าเป็นชุดสีดำ แล้วออกจากบ้านไป。

ในสวนของเด็กไม่มีกล้องวงจรปิด。

แต่รอบๆบริเวณนั้นมี。

กล้องเหล่านี้จะแตกต่างจากในกล้องวงจรปิด，เพราะส่วนมากจะอยู่ในการดูแลของภาครัฐ，เพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อยของบ้านเมือง。

กล้องที่มีความละเอียดสูง จนสามารถซูมเห็นรังนกบนต้นไม้ได้อย่างชัดเจน

เขาสามารถใช้อำนาจของเขาเพื่อตรวจสอบบริเวณรอบๆ ถ้าโชคดี บางทีอาจจะจบเรื่องนี้ไปเลยทีเดียวก็ได้

หลายปีที่ผ่านมานั้น ไม่มีเรื่องไหนที่เขาจัดการเองไม่ได้

**

หลังจากที่เรื่องดังกล่าวเกิดขึ้นทำให้พี่ๆของซู่เป่าในตระกูลซู่ต่างก็รีบพากันกลับบ้าน

ซู่อี้เซินโกรธโมโหมากๆ คิดไม่ถึงว่าหลานตัวน้อยๆของเขาจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้

ซู่อิ๋งเอ่อร์โมโหจนทุบฝากระโปรงหน้ารถบุบเป็นหลุมเลย

นักแสดงมากฝีมืออย่างซู่ลั่วก็ออกมาปกป้องหลานรักโดยไม่สนผลที่จะตามมา

ทุกคนได้มารวมตัวกันที่ห้องหนังสือ ซู่อีเฉินไม่ให้พวกเขาเข้าไปรบกวนซู่เป่า

เพราะห่วงว่าอารมณ์ของพวกเขาตอนนี้ จะทำให้ซู่เป่ารู้สึกแย่มากกว่าเดิม

ซู่อิ๋งเอ๋อร์โมโหจัด “พี่ใหญ่ จะปล่อยให้ผ่านไปแบบนี้หรือ ฉันจะไปหายัยแก่นั้นเดี๋ยวนี้เลย จะตบสั่งสอนเสียหน่อย！”

ซู่ลั่วยืนกอดอก “รวมผมด้วย”

ซู่อีเฉินพูดอย่างนิ่งๆว่า “ตอนนี้เรื่องนี้เป็นกระแสร้อนแรงมากในโลกโซเชียล ตอนนี้ทำได้แค่ตามน้ำไปก่อน พวกแกอย่าเพิ่งมาทำให้วุ่นวาย”

ตอนนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาทำได้แค่อดทนกัดฟันไว้ เรื่องนี้มันไม่ยุติธรรมกับพวกเขา

หรือว่าพวกเขาสามารถฆ่าล้างบางได้เลยหล่ะ

จะเพิกเฉยต่อกฎหมาย แล้วทำอย่างที่พวกชาวเน็ตกล่าวหาจริงๆน่ะหรือ

ไม่มีทาง

เว้นแต่ว่ามีหลักฐานจากกล้องวงจรปิด แม้ว่าตอนนี้พวกเขาจะสามารถไปข่มขู่ยัยแก่นั่นให้ถอนคำพูด แต่พวกชาวเน็ตก็จะทำร้ายซู่เป่าได้อีกตามเคย

ซู่อีเฉินไม่อยากให้ซู่เป่าได้รับผลกระทบจากเรื่องแบบนี้อีก

พวกพี่น้องตระกูลซู่โกรธจนสามารถจะพ่นไฟได้แล้ว

**

ในห้องนอน ซู่เป่ายังตาใสแจ๋วนอนไม่หลับ

ได้ยินมาหลายสิ่งหลายอย่าง แต่กลับไม่เข้าใจสิ่งที่เป็นอยู่บนโลกนี้

จี้ฉางนั่งกอดเข่าเงียบๆถามซู่เป่า “แล้ว ตอนนี้ซู่เป่าของเรายังมีพลังไปตอบโต้กลับไหมล่ะ”

ซู่เป่าเงยหน้า “ได้หรือ”

จี้ฉาง “ถ้าเธอคิดว่าได้ มันก็ต้องได้ ความกล้าหาญของเธอ มันทำให้เธอต่อสู้กับพวกอสูรกายได้หมดนะ”

เพื่อเป็นการปลอบประโลมซู่เป่า จี้ฉางได้นำคำพูดในการ์ตูนอุลตร้าแมนออกมาพูด

“ถ้าคิดว่าได้ก็พูดดังใส่พวกชาวเน็ตว่าไม่ เธอต้องกล้าหาญที่จะออกมายืนหยัดต่อสู้ เพื่อให้ตัวเองพ้นมลทินนะ”

“เธอสามารถทำอะไรได้หลายอย่างเลยนะ ถึงแม้ว่าจะมีมรสุมพัดมาใหญ่แค่ไหน แต่ถ้าเธออดทน ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องกลัว”

หลังจากซู่เป่าได้ยินคำพูดของอาจารย์ ก็ทำให้เธอรู้สึกมีความกล้าขึ้นมาอีกครั้ง

แต่ไม่มีใครรู้ ว่านี่คือสิ่งที่เป็นความสามารถดีๆของซู่เป่า

ซู่เป่ากำมือแน่น พูดอย่างหนักแน่นว่า “ฉันทำได้ ฉันจะพูดความจริง”