ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1359

ย้อนเวลากลับไปสิบห้านาที

ภายหลังเมื่อซืออี้หรันกับมู่กุยฝานๆได้เจอกันอย่างราบรื่น ทั้งสองฝ่ายก็ได้ออกห่างจากป่า…อยู่ในบริเวณที่สายตามองเห็นได้

ซืออี้หรันนั่งลงอย่างสงบ สองมือวางอยู่ที่หัวเข่า

เขาได้เล่าเรื่องที่เขากับซู่เป่าเดินทางไปประตูจิ่วโยว และได้เจอกับชายชุดดำอย่างละเอียดถี่ถ้วน

มู่กุยฝาน ซูจิ่นอวี้ และบรรพบุรุษต่างก็เอามือกอดอกจดจ้องไปที่ซืออี้หรัน

มู่กุยฝาน นี่คือการผจญภัยของลูกสาวกับเจ้าหนุ่มน้อย เป็นการบุกเข้าบ้านข้าศึกโดยตรง

ซูจิ่นอวี้ เด็กน้อย ซู่เป่าออกฝึกฝนกับลุงเจ็ด→มาถึงเมืองหลี→เจอชายชุดดำ→ถูกลอบทำร้าย→ซู่เป่าหนีเข้าภูเขาหลี→เจอพระแม่ธรณีโดยบังเอิญ…

ซืออี้หรันตามเข้ามาในภูเขาหลี→ซืออี้หรันถูกชายชุดดำพบเจอ ยันต์ส่งตัวมาถึงข้างซู่เป่า→บนตัวพระแม่ธรณีมีบังเอิญมีโซ่จิ่วโยวผูกมัดเอาไว้→บังเอิญซืออี้หรันก็คือจักรพรรดิชิงหัว หนึ่งเดียวที่สามารถเปิดประตูจิ่วโยวได้

ทั้งสองทำเพื่อพระแม่ธรณี ตามโซ่จิ่วโยวจนมาถึงประตูจิ่วโยว→เจอชายชุดดำ→เด็กทั้งสองร่วมมือทำสงครามอันดุเดือดเป็นครั้งแรก…

นี่คงเป็นการวางแผนอย่างดีของผู้เขียน!!

ฝืนเดินฉากรักหนุ่มสาว รีวิวแย่!

ยังพอได้ ซู่เป่าไม่มีปัญหา วินาทีของความเป็นความตายยังได้เกิดการหยั่งรู้ ครั้งนี้จะต้องเลื่อนระดับขั้นสูงแน่ๆ

ถ้าเป็นเช่นนี้…ก็ขอแก้ไขเป็นรีวิวดีก็ได้!

ซูจิ่นอวี้หยิบมือถือออกมา เปิดแอปติ๊กต๊อก แล้วค้นหาหนุ่มหน้าแบ๊ว จากนั้นก็แก้ไขคะแนนรีวิวเป็นดาวดีสิบสองดวง

ฝั่งซูจิ่นอวี้เอามือเท้าคางและจิ้มๆๆโทรศัพท์มือถือ บรรพบุรุษมองเธออย่างสงสัย “อินเตอร์เน็ตในยมโลกใช้ได้แล้วหรือ?”

ซูจิ่วอวี้ “ไม่ได้!”

บรรพบุรุษ “แล้วแกทำอะไรล่ะ?”

ซูจิ่นอวี้ “ฝืนกดดูโฆษณา”

มู่กุยฝาน “…”

ในขณะนี้ บนท้องฟ้าก็มีฟ้าผ่าลงมา เสียงดังโครมคราม!!

โทรศัพท์มือถือกระดาษจำลองของซูจิ่นอวี้ถูกเผาจนไหม้เกรียม เธอตกใจจนหน้าซีด “ฉันไป ฝืนดูโฆษณาจนฟ้าผ่าเชียวหรือ?!”

มู่กุยฝานดึงเธอขึ้นมา กระโดดจนลอยตัว และถอยหลังไปอย่างเร่งรีบ!

ฟ้าผ่าอะไรกัน นี่มันด่านเคราะห์อัศนีบาต!

บรรพบุรุษสายตาตะลึง ซืออี้หรันรีบจับตัวอสูรน้อย พากันกระโดดออกห่างจากบริเวณด่านเคราะห์อัศนีบาต

ซูจิ่นอวี้รู้สึกมือเท้าเย็นไปหมด พูดพึมพำว่า “ครั้งนี้…จะทนไหวหรือเปล่า?”

มู่กุยฝานจับมือของเธอไว้ พูดเสียงทุ้มต่ำว่า “ทนได้แน่นอน”

บรรพบุรุษมองดูภาพเหตุการณ์ด้านหน้าอย่างตะลึง

จู่ๆภูเขาหลีก็ถูกความมืดปกคลุม ท้องฟ้าเต็มไปด้วยก้อนเมฆสีดำ ก่อตัวกลายเป็นก้อนคลื่นลูกใหญ่หมุนวนไปมา

คล้ายกับภาพวันสิ้นโลก

สายฟ้าหนึ่งสายที่เพิ่งผ่าลงไป จากนั้นก็มีสายฟ้าผ่าลงมาอีกสองสาย ไม่คิดจะหยุดพักก่อนแม้แต่นิดเดียว!

นี่คือ…ด่านเคราะห์อัศนีบาต?!

ด่านเคราะห์อัศนีบาตในครั้งที่แล้ว เป็นตอนที่ซู่เป่ายังอยู่ในยมโลก ตอนนั้นเป็นเพราะว่าเธอสร้างกฎแห่งวิถีอันใหม่ขึ้นมา ถึงจะทำให้เกิดด่านเคราะห์อัศนีบาต

แล้วครั้งนี้คือ…

อสูรน้อยถูกผลกระทบของกระแสไฟฟ้าจนทำให้ขนตั้งขึ้นมา กรงเล็บทั้งสี่ของมันเกาะอยู่บนไหล่ของซืออี้หรันอย่างแน่น เพิ่งจะกินผลไม้ศักดิ์สิทธิ์ไป บนเสื้อของซืออี้หรันจึงมีรอยกรงเล็บติดอยู่

แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นรายละเอียดนี้

สายตาแต่ละคู่จดจ้องไปที่ซู่เป่า ยันต์โบราณที่ซืออี้หรันวางไว้ข้างกายเธอได้ถูกด่านเคราะห์อัศนีบาตผ่าจนเสียหายตั้งแต่ครั้งที่สามแล้ว

รูปร่างของซู่เป่าได้เปิดเผยออกมา

ซู่เป่าคาดไม่ถึงเลยว่า ด่านเคราะห์อัศนีบาตจะมาอย่างฉับพลันแบบนี้

เธอยังไม่ทันได้เตรียมตัว เพิ่งจะเข้าใจกฎของโลก ด่านเคราะห์อัศนีบาตก็มาถึงแล้ว

การหยั่งรู้ถูกตัดขาดกะทันหัน ยังดีที่มียันต์โบราณสามอันช่วยแบกรับให้เธอถึงสามสาย ไม่อย่างงั้นสายฟ้าสามสายนั้นก็คงผ่าลงบนร่างกายของเธอแล้ว

ไม่มีจรรยาบรรณจอมยุทธเลย ทำการลอบโจมตีกะทันหัน!

ซู่เป่าโมโห ในขณะที่เธอกำลังหยั่งรู้ ด่านเคราะห์อัศนีบาตมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว เห็นทีคงจะต้องการลงมืออย่างหนักเพื่อให้เธอตาย?

ทำไมถึงเป็นแบบนี้?

วิถีสวรรค์ที่เป็นวิถีสวรรค์ ควรจะต้องเลี้ยงดูทั้งโลก ปกป้องทั้งโลกไม่ใช่หรือ?