ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1372

ชายหนุ่มหยิบยันต์ออกมาใบหนึ่ง ด้านบนแผ่แสงสลัว

เมื่อแสงแวบผ่าน ชายหนุ่มหายไปกับที่

นี่เป็นยันต์วาร์ป ในใจชายหนุ่มมั่นใจเป็นอย่างมาก เพราะยันต์นี้เก่งกาจมากๆ เป็นยันต์หายากที่สามารถวาร์ปได้ ผีมากมายในแดนนรกที่บำเพ็ญมาหลายปี ก็มีแค่ส่วนน้อยมากที่จะมีโอกาสได้รับยันต์นี้

มียันต์วาร์ปเทียบเท่าได้กับมีชีวิตเพิ่มอีกชีวิตหนึ่ง

ขอแค่เพียงไม่ใช่สถานที่อย่างตำหนักพญายม ยันต์นี้สามารถส่งร่างเขาวาร์ปออกไปไกลหลายร้อยเมตร

แค่หนึ่งร้อยเมตรก็เพียงพอสำหรับการหนีแล้ว ครอบครัวนี้กำลังรีบ ใครจะมาคิดถึงว่าเขาจะหนีกัน

ฮ่าๆ

แสงมืดแล้วสว่าง ชายหนุ่มปรากฏตัวในสถานที่ที่มืดมากๆ และรอบๆ ก็เต็มไปด้วยกลิ่นไอวังเวง

“ฟู่ว หนีออกมาได้แล้ว”

ทำไมถึงมืดขนาดนี้กัน ตามหลักแล้วเขาควรจะอยู่ในผืนป่าด้านนอกเมื่อครู่สิ...

หรือทิศทางผิดด้าน จึงส่งเขามาที่ใต้พิภพเหรอ

ชายหนุ่มขมวดคิ้วพร้อมมองไปรอบด้าน พบว่าตนอยู่หน้าประตูตำหนักแห่งหนึ่ง เขารู้สึกฉงนเล็กน้อย ในใจมีความรู้สึกไม่ดีเอ่อขึ้น

เมื่อเงยหน้า ตัวหนังสือบนตำหนักทำเขาแทบวิญญาณสลายภายในพริบตา

ตะ-ตำหนักพญายม

ขาของชายหนุ่มอ่อนแรง คุกเข่าลงบนพื้นดังตุบ ราวกับถูกฟ้าผ่า

จะเป็นตำหนักพญายมได้อย่างไรกัน

ไม่น่าจะวาร์ปมาที่ตำหนักพญายมสิ...

ชายหนุ่มคิดถึงที่ๆ เขาถูกขังเมื่อครู่ ก็เป็นที่มืดๆ แห่งหนึ่ง...

หมายความว่า เขาถูกขังไว้ในตำหนักพญายมตั้งแต่แรกแล้ว...

สามารถขังผีไว้ในตำหนักพญายมได้ในพริบตา นอกจากพญายมแล้วจะมีใครอีก

ไม่คิดว่าผู้เฒ่าผู้นั้นจะเป็นพญายม

แท้จริงแล้ว ผีหนุ่มร่างเตี้ยนี้ความสามารถไม่พอ เขาเป็นเพียงพญาผี

หากซู่เป่าและมู่กุยฝานไม่ได้แผ่แรงกดดันล่ะก็ ผีร่างเตี้ยไม่มีทางรู้ระดับของพวกเขาทั้งคู่ได้ เขาพอสัมผัสได้เพียงท่านบรรพบุรุษและจี้ฉางอยู่ระดับยมบาล

เขามีอาวุธลับประจำตระกูล...กอเอี๊ยะหนังหมา เดิมทีแค่อยากโจมตีทีหนึ่งแล้วถอยทันที หากแย่งอสูรนั่นมาได้ก็ยิ่งดี หากแย่งไม่ได้ก็ยังหนีได้

ไม่คิดว่าจะถูกจับซะได้...

ผีหนุ่มทั้งรนทั้งกลัว สมองของเขาครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว คิดวนเพียง “จบแล้วๆ ทำยังไงดี”

**

เหล่าซู่เป่าวาร์ปด้วยแสงทอง เธอพาพ่อแม่ บรรพบุรุษและท่านอาจารย์มาถึงที่ดวงเนตรปีศาจ

“ที่นี่คือ...” ซู่เป่ามองบ่อน้ำลึกขนาดยักษ์ตรงหน้าอย่างตะลึง

บ่อน้ำลึกนี้คล้ายกับดวงตามากจริงๆ รอบบ่อน้ำเป็นสีน้ำเงินเข้ม ยิ่งเข้าใกล้ใจกลางยิ่งค่อยๆ ไล่เป็นสีส้ม จนจุดกึ่งกลางเป็นสีแดงเข้ม

หากมองจากทิศบน ก็เหมือนดวงตาปีศาจมากจริงๆ

บรรพบุรุษเอ่ย “นี่คือดวงเนตรปีศาจ ซู่เป่ารู้จักดวงเนตรปีศาจแดนมนุษย์ไหม”

ซู่เป่าพยักหน้า “รู้จักค่ะ”

ดวงเนตรปีศาจแดนมนุษย์อยู่ที่ต่างประเทศ และเป็นหนึ่งในเขตต้องห้าม มีตำนานปริศนาที่ลือกันมาโดยตลอดว่าดวงเนตรปีศาจเชื่อมกับนรก

ไม่คิดว่าในแดนนรกก็มีดวงเนตรปีศาจเช่นกัน

บรรพบุรุษเอ่ยว่า “ดวงเนตรปีศาจในแดนนรก ลือกันว่าเชื่อมกับของแดนมนุษย์...”

ซู่เป่าตะลึง เชื่อมหยินหยางกันเหรอ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน