ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1394

คนตายกลายเป็นผี ผีตายกลายเป็นปีศาจ…

ถ้อยคำนี้วนเวียนอยู่ในใจของซู่เป่า ไม่รู้เป็นเพราะสาเหตุอะไร ทันใดนั้นก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมา

บึงน้ำสีเลือดที่เดือดพลุ่งในช่วงแรก ก็พุ่งเข้าหาเธออย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย!

“เฮ้ย…”

ซู่เป่าถูกม้วนเข้าไปในบึงน้ำ แต่เรื่องนี้ยังไม่ถือว่าเป็นปัญหา เธอรับมือได้อยู่แล้ว

เพียงแต่จิตเทพที่เธอปล่อยออกไปถูกบดซะแล้ว!

ซู่เป่าเข้าใจขึ้นมาทันทีว่าทำไมคนถึงกลัวผี เวลานี้เธอรู้สึกเหมือนมีคนจำนวนมากกำลังจ้องเขม็งเธออยู่ด้านหลัง ต้องการจะกลืนเธอลงท้อง

หัวสมองเจ็บจี๊ดขึ้นมา เป็นความเจ็บปวดที่เกิดจากจิตเทพถูกบดขยี้ ในจิตเทพซู่เป่ามองเห็นดวงตาสีแดงเลือดจำนวนนับไม่ถ้วน รวมถึงปากที่ทับซ้อนกันหลายๆชั้น กำลังกัดแทะอยู่บนร่างกายของเธอ

เหมือนภาพเหตุการณ์ในเรื่องผีชีวะที่มีซอมบี้กัดกินคนเป็นๆ

เจ็บมาก!

ซู่เป่ารีบเก็บจิตเทพกลับมาอย่างรวดเร็ว แต่ถูกกัดซะแล้ว จึงเก็บกลับมาอย่างยากลำบาก

ที่แท้ตอนที่คุณพ่อลงมาในบึงน้ำสีแดงและเดินค้นหาอยู่หลายรอบแต่กลับไม่ถูกทำร้าย เป็นเพราะว่าคุณพ่อไม่มีจิตเทพ

ฉะนั้นนอกจากเขาจะรู้สึกปวดหัวสมองแล้ว ก็ไม่มีอาการอย่างอื่น

ซึ่งแตกต่างจากเธอ เพราะเธอมีจิตเทพ เหมือนเป็นการบ่งบอกให้ “ซอมบี้” รู้ว่า…ที่มีมีเนื้อสดอยู่หนึ่งชิ้น

แบบนี้จะไม่ให้พุ่งเข้ามาได้ยังไง?!

แม้ซู่เป่าจะเก็บจิตเทพกลับมาอย่างยากลำบาก แต่ผีปีศาจเหล่านั้นก็ยังไล่ตามเธอ พากันกรูเข้ามา ซู่เป่าจึงเห็นว่าถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไปสมองของเธอต้องแตกแน่ๆ!

เขาหยิบพู่กันชี้ชะตาออกมา ทำเสียงเยาะเย้ย ทันใดนั้นผานกู่เบิกฟ้าก็ทะลวงบึงน้ำสีแดงเลือด

แสงสีทองสิบเอ็ดสายพุ่งโจมตีออกไป กวาดสิ่งของตรงหน้าจนว่างเปล่า ด้านหน้าซู่เป่าปรากฎให้เห็นดินแดนช่องว่างชั่วครู่

เธอลงไปอย่างไว!

คุณพ่อเคยบอกว่า ใต้บึงน้ำสีแดงจะเป็นบึงน้ำสีดำ ที่นั่นไม่ทำให้มีอาการเจ็บหัวสมอง มีเพียงความเหน็บหนาวที่แทงเข้ากระดูกกับความอันตรายที่แปลกประหลาด

ซู่เป่ามุ่งหน้าลงไปด้านล่าง ขอแค่สามารถออกจากบึงน้ำสีแดงเลือดและไปถึงชั้นด้านล่าง ก็จะสามารถหลุดพ้นจากอุปสรรคตรงหน้านี้

แต่ทว่ายังไม่ถึงสองวินาที ซอมบี้ที่กัดจิตเทพของเธอก็เข้ามาอีกครั้ง บึงน้ำสีแดงกว้างใหญ่ไร้ขอบเขต สิ่งเหล่านั้นก็มีอย่างไม่สิ้นสุด

ซู่เป่าจนปัญญา จิตเทพพยายามดิ้นรน เพื่อให้หลุดพ้นจากสิ่งเหล่านั้น

พลังวิเศษผานกู่เบิกฟ้าเหมือนจะใช้ไม่ค่อยได้ผลในที่นี่ โจมตีไม่โดนศัตรู เหมือนคนกำลังใช้มีดฟันผี ฟันยังไงก็ไม่เข้า จะต้องใช้อาวุธเฉพาะเจาะจง

ซู่เป่าไม่ได้คิดว่าเป็นเพราะพู่กันชี้ชะตากับผานกู่เบิกฟ้ามีพลังไม่แข็งแกร่งพอ แต่กลับเข้าใจอย่างมีสติว่าเธอไม่สามารถทำให้พวกมันแสดงพลังออกมาได้อย่างเต็มที่ต่างหาก

ซู่เป่าใช้พู่กันชี้ชะตาแสดงพลังวิเศษออกมา สูดหายใจสองวินาที ก่อนจะตัดสินใจเก็บของเหล่านี้

ต้องสูญเสียมากเกินไป เวลาลุยผ่านเข้าไปก็สั้นมาก

ลงไปด้านล่างโดยตรงเลยจะดีกว่า…

เวลานี้ซู่เป่ารู้สึกว่าจิตเทพของตัวเองถูกกินไปครึ่งหนึ่งแล้ว ตอนแรกมีระยะทางห้าสิบเมตร แต่ตอนนี้เหลือแค่ยี่สิบเมตรเท่านั้น

ซู่เป่าเริ่มกังวลใจ นี่คือสิ่งของอะไร ถึงขั้นสามารถกินจิตเทพได้!

เธอลองใช้จิตเทพต่อสู้ แต่ก็สังเกตว่าการโจมตีของจิตเทพสามารถทำลายและฟื้นฟูขึ้นใหม่ได้ ไม่สามารถโจมตีได้อย่างแท้จริง

จิตเทพใช้เข็มเงินแทงเข้าไป เหมือนพู่กันชี้ชะตาที่ใช้พลังวิเศษ ซึ่งได้ผลน้อยมาก