ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1461

อสูรน้อยตามซู่เป่าไปหลบอยู่ในถ้ำแล้วย่างกุ้งกินอย่างมีความสุข

ทั้งอาหารทะเลนึ่ง อาหารทะเลปิ้งย่าง และหมาล่าทะเล

ก็กินกันจนเบื่อหมดแล้ว

“จือจือ？” อสูรน้อยถือส้อมที่มีเนื้อจิ้มคาไว้

กินอาหารทะเลจนเบื่อแล้ว คราวหน้าเราเปลี่ยนรสกันเถอะ？

ซู่เป่าที่กำลังโรยเครื่องปรุงและพลางกินไปด้วยพยักหน้าแล้วพูดว่า “ได้สิ ลองดูหน่อยสิว่าผืนดินใหญ่ขนาดนี้มีอะไรอร่อยบ้าง”

เฟยเหมาถุ่ยพยักหน้าเห็นด้วย

ซู่เป่าถอนใจ “ถ้าจิ่วโยวมีแผนที่ก็คงจะดี”

ไม่ได้เป็นเพราะเรื่องกินแน่นอน แต่เพื่อจะดูว่ามีที่ไหนสามารถเลื่อนขั้นได้บ้าง

จือจือพยักหน้าใช่ๆๆ คุณหนูน้อยพูดถูก

ซู่เป่าจัดการวัตถุดิบซึ่งก็คือราชาแมลงปีศาจให้เรียบร้อยแล้วเอาไปต้มในหม้อ หลังจากนั้นก็ ไปกินเนื้อย่าง แล้วเริ่มซดน้ำซุป…

“เอ๊ะ？” เธอตะลึงไปพักหนึ่ง

“เนื้อของราชาแมลงปีศาจเหมือนว่าจะแตกต่างจริงๆ นะ…” จากนั้นซู่เป่าก็ซดน้ำซุปและกินเนื้ออีกชิ้นดู

ไม่เหมือนกันจริงๆ ด้วย！

เนื้อของราชาแมลงปีศาจระดับเก่าเนี่ยอร่อยกว่าเนื้อของแมลงปีศาจธรรมดาๆ ตัวอื่นๆ ที่เธอกินไปเยอะเหมือนกันนะเนี่ย ที่สำคัญคือพลังหยินก็แข็งแกร่งกว่ามากด้วย！

อสูรน้อยจับช้อนเล็กๆ ที่ทําขึ้นมาเป็นพิเศษของมันแล้วรีบตักหนึ่งคํามาเป่าๆ แล้วกินเข้าไป

พอเอาเข้าปากปุ๊บถึงกับตาลุกวาวเลยทีเดียว！

“จือๆๆๆ！”

เฟยเหมาถุ่ยก็รีบซดเช่นเดียวกัน กินมูมมามสุดๆ น้ำซุปแทบจะแนบหน้าอยู่แล้วเนี่ย

ทันใดนั้นขนขาของมันถึงกับลุกเลยทีเดียว【ว้าวๆ！！】

ซู่เป่า หนูน้อย และเฟยเหมาถุ่ยถึงกับตะลึงกันหมด ใบหน้าเต็มไปด้วยความพอใจ

ไม่คิดเลยว่าสัตว์ปีศาจถ้ายิ่งแข็งแกร่ง พลังหยินที่ซึมซับได้ก็ยิ่งแกร่งเช่นกัน

นั่นหมายความว่า……

จู่ๆ ซู่เป่าก็นึกถึงพวกสัตว์ขนาดใหญ่ในแผ่นดินจิ่วโยวที่เธอมองเห็นขณะที่ขี่อยู่บนหลังมังกรดำ

ถ้าเกิดกินสัตว์ขนาดใหญ่พวกนั้นจนหมด งั้นเธอก็จะเต็มขั้นแล้วใช่ไหม？？

ไม่กล้าคิดเลย ไม่กล้าคิดจริงๆ！

ซู่เป่ารู้สึกตื่นเต้นและกระตือรือร้นอยากที่จะลอง

หลังจากกินอาหารมื้อนี้แล้ว ซู่เป่าอิ่มมากจนท้องจะแตกก็เลยรีบมานั่ง "ย่อย" แป๊บหนึ่ง แล้วเปลี่ยนสิ่งที่กินลงไปทั้งหมดให้กลายเป็นพละกำลังของตัวเอง！

ในขั้นตอนนี้ จู่ๆ ซู่เป่าก็พบปัญหาหนึ่ง

ตอนนี้เธอเก่งขนาดนี้แล้ว ทำไมยังต้องมาพึ่งตันเถียนเพื่อรวมพลังหยินอีกล่ะเนี่ย？