ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1466

ซู่เป่าและซืออี้หรันร่วมกันระดมสมองวิเคราะห์ และในที่สุดก็รู้ว่า “ขาด” อะไรไปที่ทำให้ตันเถียนและจินตันไม่สามารถรวมเข้าด้วยกันได้

สิ่งที่ซู่เป่ากำลังบำเพ็ญอยู่นั้นคือกฎแห่งวิถีแบบใหม่ของเธอ แต่เพราะตอนนี้เธออยู่ในดินแดนจิ่วโยว…

พลังหยินที่มาจากตันเถียนและจินตันทั้งหมดในตอนนี้ล้วนมีต้นกำเนิดมาจากดินแดนจิ่วโยว

เพราะฉะนั้นไม่ได้เป็นเพราะเธอขาดอะไร แต่เป็นเพราะมีอะไรเกินมาต่างหาก！

เธอกินสัตว์ปีศาจเข้าไปและถูกเปลี่ยนเป็นพลังหยิน จากนั้นก็ถูกเก็บสะสมอยู่ในตันเถียนและจินตัน สัตว์ปีศาจที่เกิดและเติบโตในดินแดนจิ่วโยว แม้ว่าพลังหยินที่แปลงจะไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อการใช้งาน แต่ก็ย่อมที่จะมีกฎแห่งวิถีของดินแดนจิ่วโยวอยู่เล็กน้อย

ปกติตอนที่ต่อสู้ก็ไม่ได้กระทบอะไรมากหรอก แต่ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของการเปลี่ยนแปลงตัวเองนี้ จะมีอะไรปรุงเสริมเติมแต่งเกินมาสักนิดก็ไม่ได้ เพราะมันจะหักล้างกัน

ไม่เพียงแต่กฎแห่งวิถีในดินแดนจิ่วโยวเท่านั้น การฝึกฝนบำเพ็ญเลื่อนขั้นที่มีกฎแห่งวิถีเก่าปนมาเมื่อตอนสมัยอยู่ที่ยมโลกนั้นก็ใช้ไม่ได้เช่นกัน！

ดังนั้นเธอจะต้องแยกสิ่งเหล่านี้ออกทั้งหมด และต้องรักษากฎแห่งวิถีแบบใหม่ของเธอเท่านั้นถึงจะสามารถรวมตันเถียนและจินตันได้อย่างสมบูรณ์

ซืออี้หรันกลับรู้สึกแปลกๆ ยังไงไม่รู้

แล้วถ้าสมมติว่าไม่มีกฎแห่งวิถีอย่างอื่นเลย ซึ่งก็คือเมื่อมีกฎแห่งวิถีเพียงอย่างเดียวโดยสมบูรณ์นั้น ตันเถียนและจินตันจะรวมเข้าด้วยกันโดยอัตโนมัติอยู่แล้วหรือเปล่าล่ะ？

หลังตันเถียนเลื่อนขั้นกลายเป็นจินตัน ตันเถียนก็น่าจะไม่มีอยู่อีกต่อไปใช่ไหม？

ดังนั้นเส้นทางที่ถูกต้องควรเป็นการฝึกฝนบำเพ็ญตันเถียน และเปลี่ยนตันเถียนเป็นจินตัน ซึ่งก็คือ "เขตจินตัน" และจินตันก็กลายเป็นอีกสิ่งหนึ่ง รวมถึงอีกเขตแดนหนึ่ง

ถ้าเป็นอย่างนั้นละก็ เขตแดนจักรพรรดิก็จะไม่ใช่เขตแดนสุดท้ายแล้ว พอพูดแบบนี้ก็ดูสมเหตุสมผลดีว่าทําไมห้าเทพผู้ยิ่งใหญ่แห่งยมโลกในอดีตถึงไม่สามารถ "ไปเกิด" ได้ ที่แท้เป็นเพราะขาดกฎแห่งวิถี เขตแดนไม่ถูกต้องนี่เอง ก็เลยไม่ถึงขั้นไปเกิดได้เสียที…

ความคิดนี้ของซืออี้หรัน ซู่เป่าก็รับรู้ได้ในเวลาเดียวกัน

เธอรู้สึกว่ามันดูสมเหตุสมผลแล้ว น่าจะเป็นเพราะเหตุผลนี้จริงๆ

【ไม่ว่ายังไงก็ตาม ตอนนี้ต้องผ่านความยากลำบากนี้ไปให้ได้เสียก่อน】 ซืออี้หรันเอ่ย【เดี๋ยวฉันช่วยเธอแยกกฎแห่งวิถีที่ไม่ใช่ตามแบบของเธอออกมาก่อน】

ซู่เป่าพยักหน้า

หลังจากที่รู้ว่า “ขาด” อะไรไปแล้วเธอก็รู้ว่าจะต้องทำยังไง

กระบวนการในการแยกนั้นราบรื่นมาก เพราะนี่เป็นกฎแห่งวิถีใหม่ที่ตัวเธอเองสร้างขึ้นมาดังนั้นเลยง่ายต่อการแยกแยะจากอย่างอื่น

ไม่นานนักกฎแห่งวิถีก็ถูกแยกออกจากชิ้นส่วนตันเถียนและจินตัน สีแอบเข้มเล็กน้อย แต่ก็พอจะแยกแยะได้

กระบวนการแยกค่อนข้างง่าย แต่การจะเอากฎแห่งวิถีที่ถูกแยกออกจากร่างนั้นก็ถือเป็นเรื่องยากอยู่

ซู่เป่าแข็งแกร่งมาก แถมกฎแห่งวิถีก็มั่นคงมาก อีกทั้งขณะที่จินตันหมุนโคจรอยู่นั้นก็สามารถดูดกลืนพลังหยินได้โดยอัตโนมัติ รวมทั้งสามารถดูดกลืนได้อย่างง่ายดายด้วย

จะต้องมีคนๆ หนึ่งมารับกฎแห่งวิถีที่แยกออกมาจากจินตันนี้ไป แถมคนๆ นั้นก็จะอ่อนแอกว่าเธอไม่ได้ด้วย เพราะไม่งั้นก็จะเอาไปไม่ได้

แต่ก็แกร่งเกินไปไม่ได้ ถ้าแข็งแกร่งกว่าเธอเกินไปก็อาจจะเผลอเอาออกไปจนหมดได้