ขายหน้ามาก ช็อกมาก ทำตัวไม่ถูกเลย…
ไม่รู้จะหาทางลงยังไงดี
ซู่เป่ายังคงแกว่งกิ่งไม้ในมือเล่น และกล่าวด้วยความเมตตาว่า "ให้ข้าช่วยคุณพยุงไหม?"
ฝูอี้เฉินที่ล้มอยู่กับพื้นเงียบไม่ตอบสนองใดๆ เป็นเวลานาน ไหล่ของเขาสั่นเหมือนกำลังร้องไห้อยู่
ทันใดนั้นซู่เป่าก็รู้สึกว่าตัวเองรังแกคนอื่นแรงเกินไปหรือเปล่า เธอเดินก้าวไปข้างหน้าด้วยท่าทางรู้สึกผิด
“เจ้ายังสบายดีอยู่ใช่ไหม? อย่าร้องไห้เลย เดี๋ยวข้าต่อให้เจ้าหน่อยก็ได้ ถ้าไม่ได้ละก็ เดี๋ยวข้าปล่อยให้สัตว์เลี้ยงของข้ามาต่อสู้กับเจ้าก็ได้”
ฝูอี้เฉินเงยหน้าขึ้นด้วยความโกรธ "หุบปากเสีย!"
เขาไม่ได้ร้องไห้!
แต่เขาโมโห โมโหมาก!
ซู่เป่าพยักหน้าแล้วถอยหลังกลับไปที่เดิม พลางพูดด้วยความหวังดีว่า
“ที่จริงการเซ่นวิญญาณเมื่อกี้ของเจ้าดูท่าจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่ได้เรียกวิญญาณของเต่าดำออกมาเลยด้วยซ้ำ เป็นแค่การเรียกพลังที่หลงเหลืออยู่ของวิญญาณสัตว์เท่านั้นเอง...เจ้าก็รู้ใช่ไหม?"
ฝูอี้เฉินกัดฟันแล้วยิ้มอย่างเย็นชา "เจ้าจะไปรู้เรื่องอะไร? สิ่งที่ข้าเรียกคือวิญญาณของเต่าดำ! เพียงแต่ว่าวิญญาณของสัตว์เทวะเต่าดำยังไม่กลับมาอย่างสมบูรณ์เท่านั้นเอง..."
ซู่เป่าส่ายหน้า “ไม่ใช่นะ เชื่อข้าสิ”
ฝูอี้เฉินโมโหจนแทบจะอาเจียนเป็นเลือดแล้ว เขากัดฟันแล้วพูดว่า "ทำเป็นพูดเหมือนรู้ดีอย่างงั้นแหละ หรือว่าเจ้าจะสามารถเรียกสัตว์เทวะเต่าดำออกมาได้?"
ผู้อาวุโสผู้ภักดีที่อยู่ข้างหลังฝูอี้เฉินรีบยกยอเขาทันที "ใช่ๆ! เจ้าก็คือเด็กหญิงตัวเล็กๆ จะไปรู้เรื่องอะไร อย่ามาพูดพล่ามไปเรื่อยจะดีกว่า!"
"เจ้าเองก็ยอมรับนี่ว่าตัวเองเรียกไม่ได้ ยังจะมาแอ๊บอีก! "
"ผู้พิทักษ์สุสานเต่าดำของพวกเราแค่โดนต่อต้านจากวิญญาณสัตว์เฉยๆ เลยทำให้ไม่สามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์…เพราะเมื่อกี้เพิ่งโดนเจ้าตบมาแค่นั้นเอง เจ้าคิดจริงๆ เหรอว่าเจ้าจะสามารถเอาชนะผู้พิทักษ์สุสานของเราได้?"
“ใช่แล้ว ผู้พิทักษ์สุสานเต่าดำของพวกเราสามารถเรียกวิญญาณสัตว์เทวะเต่าดำอันน่าตกใจเช่นนั้นออกมาได้ก็ถือว่าเก่งกาจมากแล้ว!”
ซู่เป่าแสดงท่าที เคยเห็นคนปากแข็งมาก่อนก็จริง แต่ยังไม่เคยเห็นคนปากแข็งขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ
เธอยิ้มยิงฟันแล้วพูดอย่างถ่อมตัวว่า "ข้าไม่ได้ถนัดเรื่องนี้จริงๆ นั่นแหละ ก็เลยไม่สามารถเรียกวิญญาณสัตว์เทวะเต่าดำออกมาได้ แต่สัตว์เลี้ยงของข้าทําได้นะ!"
“จือจือ!” อสูรน้อยรีบกระโดดออกมา แล้วปีนไปอยู่บนไหล่ของซู่เป่า
ซู่เป่า “โชว์ช็อตเด็ดให้พวกเขาดูหน่อย!”
อสูรน้อย “เฮ้ย!!”(ท่าหน้าดุ)
ลูกหลานเผ่าแม่มด “…?”
นี่เธอมาเล่นตลกหรือไง?
แต่ต่อมา พวกเขากลับเห็นสัญลักษณ์ขนาดใหญ่สว่างขึ้นด้านหลังอสูรน้อย สัตว์เทวะโบราณทั้งสี่ส่งเสียงคํารามและปรากฏตัวขึ้น!
สัตว์เทวะเต่าดำเหยียบกะโหลกศีรษะมนุษย์อยู่ ดวงตาทั้งสองแผ่แสงเฉียบคมและจ้องมองไปที่ฝูอี้เฉินโดยตรง!
มันส่งเสียงกระแอมในลําคอของมันออกมา ช่วงเวลานั้นแรงกดดันของมันเข้าบดขยี้ฝูอี้เฉินทันที จนเขาต้องงอเข่าและคุกเข่าลงบนพื้น!
ลูกหลานเผ่าแม่มดก็ตัวอ่อนแล้วรีบหมอบลงบนพื้นทันที พวกเขาตะโกนด้วยความตื่นว่า "สัตว์เทวะเต่าดำ…สัตว์เทวะเต่าดำจริงๆ ด้วย!"
ไม่เพียงแต่มีแค่วิญญาณของสัตว์เทวะเต่าดำเท่านั้น แม้แต่วิญญาณของมังกรฟ้า เสือขาวหงส์ไฟก็อยู่ในนั้นด้วย…
ฝูอี้เฉินหน้าซีดทันที เป็นไปได้ยังไง…มันเป็นไปได้ยังไง...?!
วิญญาณของสัตว์เทวะเต่าดำมาอยู่ที่เธอได้ยังไง?
ถ้าพูดให้ถูกก็คือมาอยู่ที่สัตว์เลี้ยงของเธอได้ยังไง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
1819 ตอนสุดท้าย จบแล้วหรือคะ...
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...