ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 150

ค่ำคืนที่แสงจันทร์สว่างดวงดาวประปราย ร้านปิ้งย่างหลายร้านในหมู่บ้านกลางเมืองต่างระเบ็งเซ็งแซ่ไปด้วยเสียงของคนที่ดื่มเหล่าเล่นเกมนับนิ้วกัน(ผู้เล่นสองคนหันหน้าเข้าหากัน ต่างคนยื่นมือมาคนละข้าง ใครบอกจำนวนนิ้วของสองคนรวมกันได้ก่อนเป็นฝ่ายชนะ)

ผ่านย่านพลุกพล่านวุ่นวายนี้ไปก็เป็นเขตบ้านเรือนที่สร้างกันเองขึ้นอยู่แน่นขนัด

หนึ่งในนั้นมีตึกหลังหนึ่งแขวนป้ายไฟหลากสี บนป้ายเขียนว่าอะพาร์ตเมนต์แห่งรัก

อะพาร์ตเมนต์ห้องเดี่ยวห้องหนึ่งบนชั้นสี่ ชายนิ้วด้วนคนหนึ่งกำลังเลื่อนดูโทรศัพท์อย่างตื่นเต้น

เขาก็คือซ่างชิงเป่ยที่ตัดนิ้วตัวเองคนนั้น ซ่างชิงเป่ยพบว่าคลิปที่เขาเพิ่งอัปโหลดไปได้เพียงครึ่งชั่วโมง ตอนนี้มียอดวิวทะลุล้านวิว ยอดไลค์เจ็ดหมื่นกว่าแล้ว...

เขากำลังจะดังแล้ว!

แต่ยังไม่ทันดีใจได้สองวิ ก็มีแจ้งเตือนขึ้นมาในโทรศัพท์ว่า [วิดีโอของคุณถูกบล็อกเนื่องจากมีเนื้อหาที่ละเมิดกฎ]

ซ่างชิงเป่ยตกใจอ้าปากค้าง

ทำไมต้องมาบล็อกคลิปของเขาด้วย! ว่าแล้วก็โมโหรับไม่ได้

ท่อนที่เลือดสาดเขาก็ทำเป็นภาพขาวดำแล้วไง ไม่เห็นสีแดงเลยสักนิด!

“ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นคนที่ตั้ง flag ว่าจะคุกเข่าขอโทษ แต่เพราะว่าวันนั้นงานเร่งเลยไม่มีเวลาดูโทรศัพท์...”

กระแสของเขาก็โดนคนอื่นปาดหน้าไปหมด

ซ่างชิงเป่ยมองดูโทรศัพท์ อิจฉาตาร้อนคนที่ดังเพราะออกมาขอโทษซู่เป่า มียอดคนติดตามเพิ่มมามากมาย

คนแรกที่สวมรวยเป็นเขาออกมาขอโทษ ไลฟ์สดคุกเข่าบนเปลือกทุเรียน มีคนติดตามเป็นแสนแล้ว

จากนั้นก็ถือโอกาสไลฟ์ขายทุเรียน ดูยอดสั่งซื้อสองวันนี้แล้วก็... เฉพาะรายได้สุทธิก็ได้ไปตั้งหลายหมื่น!

“ไอ้เวรเอ๊ย... หน้าด้านที่สุด!”

ซ่างชิงเป่ยเดือดดาล จ้องโทรศัพท์ตาเขม็ง

คนที่สองที่สวมรวยเป็นเขาไลฟ์สดคุกเขาบนเศษแก้ว จากนั้นก็ร้องไห้ฟูมฟาย บอกว่าตัวเองอาภัพ... จากนั้นก็ขายเครื่องแก้วทั้งหลาย

สองวันมานี้แค่ขายแก้วก็ขายได้ทะลุหมื่นแล้ว

“มีใครใจเด็ดเท่าฉันบ้าง... ฉันไลฟ์สดตัดนิ้วตัวเองเลยนะ!” ซ่างชิงเป่ยโกรธควันออกหู

“ฉันทำขนาดนี้แล้วแท้ ๆ แต่มีคนติดตามแค่หมื่นกว่าเอง... ไม่ยุติธรรมเลย!”

คลิปตัดนิ้วตัวเองทำให้เขามีคนติดตามเป็นหมื่นในชั่วเวลาแป๊บเดียว พอเห็นความสำเร็จแล้วตอนนี้ก็พยายามคิดทำคลิปที่สองออกมาอีก...

ต้องรีบสร้างกระแส ไม่งั้นถ้าเลยช่วงฮ็อตไปแล้วก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว...

ซ่างชิงเป่ยเลื่อนดูคลิปไปเรื่อย จู่ ๆ ก็เจอคลิปหนึ่ง [สาวน้อยเหยียบเรือสามแคม แฟนสามคนรถไฟชนกัน]

คงจะเป็นคลิปที่คนมามุงถ่ายไว้

ซ่างชิงเป่ยดูไป ๆ ก็ตาลุกวาวขึ้นมา เขาจำได้ว่าเด็กผู้หญิงในคลิปก็คือซู่เป่า!

“พระเจ้าเข้าข้างฉันแล้วไง!”

ซ่างชิงเป่ยตื่นเต้น

เขาโหลดคลิปนี้ลงเครื่อง จากนั้นตั้งใจเลือกตัดต่อออกมาท่อนหนึ่ง ติดแฮชแท็กว่า [บังเอิญเจอซู่เป่า#เหยียบเรือสามแคมโดนจับได้]

แฮชแท็กน่าดึงดูดมาก พอคนเห็นว่าเป็นซู่เป่า แถมซู่เป่าเหยียบเรือสามแคมอีกต่างหาก

ต่อให้ผีมาเห็นยังต้องสนใจเลย!

ยอดดึงดูดของแฮชแท็กบูมมาก ยอดวิวบูมมาก ยอดไลค์กับคอมเมนต์ก็บูมมาก เกิดเป็นกระแสฮ็อตขึ้นมาพุ่งทะลุเป็นจรวด!

ซ่างชิงเป่ยติดลิงค์โฆษณาไว้ท้ายคลิป ขอแค่มีคนดูก็จะได้เงิน

ชายหนุ่มเฝ้ามองยอดติดตามที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับเห็นเงินก้อนโตกำลังโบกมือให้เขาอยู่ ดีใจหน้าบาน

“ซู่เป่านี่เป็นตัวดูดเงินดูดทองจริง ๆ ด้วย”

ในห้องเช่าที่ทั้งคับแคบ รกรุงรัง ผ้าม่านถูกเปิดไว้ ในห้องมืดทืบ

มีอากาศเย็นที่มองไม่เห็นผุดขึ้นมา...

วันรุ่งขึ้น

ซ่างชิงเป่ยที่ขอบตาดำคล้ำลุกขึ้นมา สิ่งแรกที่เขาทำก็คือดูรายได้จากคลิปวิดีโอ

“รายได้วันนี้ 3268... แม่จ้าว!”

ชายหนุ่มดีใจจนกระโดดขึ้นมา พร้อมพึมพำในปาก “วันเดียวก็ได้สามพันกว่า เดือนนึงก็ต้องได้เป็นแสนเลยสิ...”

ยังต้องทำงานอีกทำไมกัน?!

ชายหนุ่มลาออกโดยไม่ลังเล คิดแต่จะเกาะตัวดูดเงินดูดทองอย่างซู่เป่าไว้ให้แน่น...

ตอนนี้เองก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

“ห้อง 404 ซ่างชิงเป่ย! จ่ายค่าห้องได้แล้ว!” เสียงเจ้าของห้องดังอู้อี้มาจากข้างนอก “คุณค้างค่าเช้าหลายเดือนแล้วนะ!”

หน้าประตู คุณนายเจ้าของห้องซูเสี่ยวอวี้ใส่เสื้อยืดแขนสั้น กางเกงกาสั้นจู๋ คีบแตะหนีบ ในปากคาบอมยิ้ม

เธอยกมือขึ้นมาเกาเอวกางเอง พึมพำกับตัวเอง “ซ่างชิงเป่ยนี่นะ ค้างค่าห้องมาหกเดือนแล้วก็ยังหน้าด้านไม่ย้ายออกไปอีก...”

“ปกติเวลามาเก็บค่าห้องถ้าไม่ใช่ไม่อยู่ก็คือไม่ยอมเปิดประตู... หน้าด้านหน้าทนจริง ๆ! เห้อ... วันนี้จะได้ค่าเช่าไหมเนี่ย?

ห้องเดี่ยวห้องนี้อยู่ในมุมสุดของชั้นสี่ เปิดประตูมาก็เป็นบันได วัน ๆ คนเดินขึ้นเดินลงไปทำงานเลิกงานเสียงดังหนวกหูไม่พอ แสงก็ไม่ดี ข้างนอกสามด้านเป็นกำแพงของตึกอื่นทั้งหมด 404 มีหน้าต่างบานเดียว

เลขห้องก็ยังไม่มงคลอีก