ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 151

ซูเสี่ยวอวี้หิ้วลังเครื่องดื่มเดินไปทางลานจอดรถหน้าตางง ๆ

ช่วงนี้มือขึ้นชะมัดยาด เหมือนราชาประทับร่างเลย

ซื้อเครื่องดื่มทีไรต้องได้ “เอามาอีกขวด” ทุกที ทิ้งขยะไม่ว่าโยนไกลขนาดไหนก็ลงตลอด ขนาดตอกไข่ยังได้ไข่แฝดเลย...

ซูเสี่ยวอวี้วางลังเครื่องดื่มเรียบร้อยแล้วก็ขับรถออกไป

ข้างหลังเธอ วิญญาณของซูจิ่นอวี้ลืมตาขึ้นมา มองดูตัวเอง มีแสงสีทองออกมาจากตัวราวกับปลาคาร์ฟ

“ฉันมาอยู่ในตัวนังหนูนี่ได้ไงเนี่ย?” ซูจิ่นอวี้แปลกใจมาก เธอพยายามจะออกไป แต่พบว่าตัวเองออกไปไม่ได้

“แปลกจริง...”

ซูจิ่นอวี้ไม่เชื่อเรื่องไสยศาสตร์ เธอพยายามออกแรง ผลปรากฏว่าพุ่งไปชนเข้ากับพวงมาลัย

ขณะเดียวกัน รถบรรทุกบีบแตรเสียงแสบแก้วหู พุ่งเข้ามาอย่างควบคุมไม่ได้

เพราะว่าเบรกกะทันหัน รถหมุนขวางถนน

ซูเสี่ยวอวี้ยังไม่ทันรู้สึกตัว พวงมาลัยรถเธอก็หมุนเอง หลบรถบรรทุกคันนั้นได้อย่างเฉียดฉิว!

โครม ๆ ๆ รถบรรทุกชนรถเล็กไปหลายคันส่งเสียงดังต่อเนื่อง รถไถลไปอีกห้าร้อยเมตรถึงจะเบรกอยู่...

ซูเสี่ยวอวี้ตกใจหน้าซีดเป็นไก่ต้ม รีบจอดรถที่ข้างทาง

คนที่อยู่ข้างถนนต่างอึ้งกันไป

คนนี้ดวงแข็งชะมัด!

รอดจากรถบรรทุกที่เสียหลักมาได้

“พระเจ้า เมื่อกี้ฉันคิดว่าเขาต้องโดนชนกระเด็นแล้วแน่เลย ไม่ตายก็คงเกือบตาย... คิดไม่ถึงว่าจะแนบข้างไปได้แบบนั้น!”

แม้แต่สีรถก็ไม่ถลอกเลยสักรอย

“นี่มันราชาประทับร่างชัด ๆ...”

คนที่ผ่านไปมาข้างถนนต่างตกใจ พากันแห่ไปดูที่เกิดเหตุ

ซูเสี่ยวอวี้ก็หันไปมอง รถคันเล็กโดนชนยับไปหลายคัน มีแค่เธอเท่านั้นที่ไม่เป็นไรเลย

“พระเจ้า...” เธอตบหน้าอกปลอบขวัญแล้วรีบขับรถออกไป

กลับถึงใต้อะพาร์ตเมนต์มีเรื่องที่เหนือคาดยิ่งกว่า

เจ้าของร้านขายล็อตเตอรี่ยื่นคอยาวพอเห็นซูเสี่ยวอวี้ก็รีบตามมา

เธอพูดเสียงเบา มองซ้ายมองขวาถามว่า “นี่ เสี่ยวอวี้ ลองดูล็อตเตอรี่ที่ซื้อเมื่อวานสิ ถูกรางวัลหรือเปล่า รางวัลใหญ่ห้าล้าน ฉันจำได้ว่าเป็นเลขที่เธอซื้อไป...”

ซูเสี่ยวอวี้ควานหาในกระเป๋ากางเกงพลางพูดว่า “ไม่หรอกมั้ง ห้าล้านจะไปถูกง่าย ๆ ขนาดนั้นที่ไหน ฉันก็แค่สุ่มเลือกวันที่เมื่อวานไปเท่านั้นเอง...”

พอคนขายเห็นก็ตบหน้าขาดังฉาดก่อนพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “ใช่เลย เลขวันที่เมื่อวานนี่แหละ 20 22 05 16 21 19 01”

“ปี 2022 เดือน 05 วันที่ 16 เวลา 21 นาฬิกา 19 นาที ตรงลูกบาสเธอขูดเลข 01 ไปมั่ว ๆ”

“ห้าล้าน คุณพระคุณเจ้า เสี่ยวอวี้เธอ... เธอรวยแล้ว!!”

ซูเสี่ยวอวี้ “...”

เธอจ้องลอตเตอรี่ใบนั้น ช็อกไปเลย

แบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ?

ซูเสี่ยวอวี้รู้สึกช็อกมาก นี่มัน...

เธอดวงนี้เกินไปแล้ว

ซูเสี่ยวอวี้ดีใจมาก จากนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าใกล้สายแล้วจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า มุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัยเหยียนไห่

คาบแรกของช่วงเช้าเริ่มเรียนไปครึ่งคาบแล้ว เธอแอบย่องเข้าทางประตูหลังห้องเรียนแบบขั้นบันใด ได้ยินอาจารย์กำลังพูดว่า

“เอาหล่ะ นี่ก็เรียนมาครึ่งคาบแล้ว ดูทุกคนจะง่วง ๆ กันนะ เรามาเช็คชื่อกันหน่อยดีกว่า”

อาจารย์เห็นนักเรียนหลับกันไปครึ่งห้อง เลยหาอะไรตื่นเต้นทำ เช็คชื่อ

“ซูเสี่ยวอวี้”

ซูเสี่ยวอวี้ที่เพิ่งนั่งลงรีบยกมือขาน “มาค่ะ”

อาจารย์เหลือบมามองทีหนึ่งก่อนเรียกชื่อต่อไป

เพื่อนนักศึกษาสองคนที่นั่งข้างซูเสี่ยวอวี้มองเธออย่างประหลาดใจ “แม่เจ้า เธอโชคดีอะไรขนาดนี้...”

ซูเสี่ยวอวี้ “อ่าฮะ ก็ไม่ทำไหร่หรอก ที่สามของโลกเอง”

เพื่อนนักศึกษา “...”

**

ณ ถนนหลังมหาวิทยาลัยเหยียนไห่ที่เพิ่งเกิดเหตุรถชน

ซู่เป่านั่งยอง ๆ อยู่ข้างถนน มองรถที่วิ่งสวนไปมาด้วยความแปลกใจ

“ท่านอาจารย์ ท่านพาหนูมาเดินเล่นทำไมเนี่ย?”