ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1510

“ป้าสะใภ้ใหญ่ทนหน่อยนะ！” ซู่เป่าร้อนรนปลอบใจ

เธอไม่ค่อยเข้าใจถึงผลที่ตามมาของยาอวิ๋นลั่งสักเท่าไหร่ แต่เธอรู้ว่าครั้งที่แล้วพ่อของเธอผ่านมาได้เพราะเก็บตนฝึกบำเพ็ญ

เพราะฉะนั้น การเก็บตนฝึกบำเพ็ญน่าจะพอช่วยกําจัดผลข้างเคียงได้ใช่ไหม？？

แต่เหยาหลิงเยว่ไม่เหมือนคนทั่วไป เธอชอบเกรงใจและปกปิดว่าตัวเองรู้สึกยังไง

เธอบอกว่า “รู้สึกเหมือนมีไฟสุมอยู่ที่ท้อง อยากจะวิ่งสักสิบกิโล”

แน่นอนว่าการวิ่งสิบกิโลเมตรที่เธอพูดถึงนั้นแตกต่างจากสิบกิโลเมตรที่ซู่เป่าเข้าใจ

ซูอีเฉินพูดกับเธอทุกครั้งว่าทำเหมือนวิ่งสามกิโลไม่เหนื่อยอย่างนั้นแหละ

จากนั้นเธอก็จะพูดว่า ฉันก็แค่วิ่งไปสิบกิโลเมตรเองนะ

ซู่เป่าเชื่อว่าเป็นความจริง "งั้นป้าสะใภ้ใหญ่ก็ออกไปวิ่งสักสิบกิโลเมตรสิ？”

เหยาหลิงเยว่ “ห้ะ？”

เธอมองออกไปข้างนอกแล้วสงสัยว่า "จะให้ออกไปวิ่งข้างนอกเนี่ยนะ หนูแน่ใจเหรอ？”

แน่นอนว่าซู่เป่าต้องพยักหน้า “อื้ม！ตรงนี้เป็นอาณาเขตของเผ่าแม่มด ไม่มีสัตว์ปีศาจอันตรายอะไร！”

เหยาหลิงเยว่ลุกขึ้นมา “โอเค！แต่ว่าลุงใหญ่ของหนูไม่อยู่ด้วย แล้วจะให้วิ่งยังไงล่ะทีนี้？”

ซู่เป่าส่ายหัว “ป้าสะใภ้ใหญ่อยากให้มีคนวิ่งเป็นเพื่อนเหรอ？”

ป้าสะใภ้ใหญ่คงคิดถึงลุงใหญ่แน่ๆ ขนาดวิ่งยังคิดถึงลุงใหญ่อีก

ซู่เป่าเจ็บใจ

เหยาหลิงเยว่แค่คิดว่า ถ้าจะวิ่งต้องไปวิ่งกับซูอีเฉินถึงจะวิ่งได้ งั้นก็อาจจะหมายถึงอยากให้มีคนวิ่งเป็นเพื่อนมั้ง？

เธอพยักหน้า “อื้ม！”

ซู่เป่าวางของในมือลง "งั้นเดี๋ยวหนูไปวิ่งเป็นเพื่อนป้าเอง！”

เหยาหลิงเยว่ทำหน้างง

สมองทำงานผ่านไปหนึ่งวินาที สองวินาที…ทันใดนั้นใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว “ไม่ได้！ ไม่ได้นะซู่เป่า！ ไปวิ่งกับซู่เป่าไม่ได้！”

ซู่เป่าสงสัย

ซืออี้หรันที่อยู่ข้างๆ กำลังเหม่อมองเมฆแล้วนึกถึงสิ่งที่ซู่เป่าพูดว่าจะถูกพ่อและแม่ผสมโรงมาตีทั้งคู่…

ก็ยังไม่เข้าใจมากนัก

จากนั้นก็ได้ยินเหยาหลิงเยว่พูดว่ารู้สึกร้อนๆ ที่ท้อง อยากออกไปวิ่งไปสิบกิโลเมตร แล้วก็บอกว่าต้องไปวิ่งกับซูอีเฉินเท่านั้นถึงจะได้

มาถึงตรงนี้ก็ยังไม่พบความผิดปกติอะไร แต่พอซู่เป่าบอกว่าจะไปวิ่งกับเธอ เธอก็มีท่าทีหวาดกลัวขึ้นมา

ทันใดนั้น…เหมือนว่าเขาจะเข้าใจอะไรบางอย่าง！

จู่ๆ หูของซืออี้หรันก็แดงขึ้นมา！

เขาพยายามทำให้ตัวเองสงบลง แล้วทำตัวนิ่งๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วไปหยุดยั้งซู่เป่าว่า “ป้าสะใภ้ของเธออาจจะไม่ได้หมายความอย่างงั้น”

ซู่เป่า “หมายความว่ายังไง？”

ซืออี้หรัน “…”

เขาอ้าปากอึกอัก ในใจพยายามสรรหาคำพูดว่าจะอธิบายยังไงดี แต่ก็พูดไม่ออก

“เธอก็ให้ป้าออกไปวิ่งคนเดียวนั่นแหละ…” ซืออี้หรันอึกอัก “เวลาแบบนี้ ฉันไม่รู้จะหาทางช่วยยังไง…”

ซู่เป่าสงสัย

เหยาหลิงเยว่ก็สงสัยเหมือนกัน “วิ่งคนเดียวจะวิ่งยังไง？”

ซืออี้หรันถึงกับหัวโล่งไปหมด

เขากระแอมและพยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ！

จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “การวิ่งครั้งนี้จะแตกต่างจากการวิ่งครั้งก่อนๆ ของป้า！ป้าก็แค่ออกไปวิ่งไปวิ่งมาก็พอ”

เหยาหลิงเยว่ทำท่าเข้าใจ อ่อ หมายถึงวิ่งแบบนี้นี่เอง！

“เข้าใจแล้ว”

ในมุมๆ หนึ่งของเผ่าแม่มด ทุกคนเลยได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มีผ้าก๊อซพันแผลกำลังวิ่งอย่างบ้าคลั่งจากหน้าหมู่บ้านไปยังท้ายหมู่บ้าน แล้วก็วิ่งจากท้ายหมู่บ้านไปยังหน้าหมู่บ้าน！

วิ่งไปด้วยตะโกนไปด้วยว่า “ฮุยเลฮุ่ย！”

“ฮุยเลฮุ่ย！”

ในที่สุดซู่เป่าก็ได้กลับมาที่จิ่วโยวอีกครั้ง เหยาจี๋เสียงคะยั้นคะยอว่าอยากจะกินหม้อไฟอยู่นั่นแหละ！

ไก่บ้านก็กินจนเบื่อแล้ว เปลี่ยนเป็นอาหารทะเลบ้างดีกว่า！

ดังนั้นทุกคนก็เลยไปตามหากั้ง

แมลงปีศาจ “？？”

พอกินอาหารทะเลเสร็จ เหยาจี๋เสียงก็อยากกินเนื้อที่คล้ายๆ กับเนื้อวัวอีก เพราะฉะนั้นซู่เป่าก็เลยพาพวกเขาไปหาสัตว์ปีศาจที่หน้าตาดูเหมือนเสือดาวยักษ์ที่มีการผลัดเปลี่ยนผู้นํามาหลายรายเพราะถูกฆ่าไปก่อนหน้านี้

ฝูงสัตว์ปีศาจรับรองซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าจะไม่มีใครมาฟันหัวผู้นำอีก แถมพวกเรายังได้ยินมาว่าเจ้าเด็กคนนั้นได้จากไปแล้ว！

ไม่ได้เจอเจ้าเด็กตัวน้อยคนนั้นมานานแล้วเหมือนกัน！

แมลงร้ายยังบอกเลยว่าพวกเขากลับไปแล้ว！

ผู้นำสัตว์ปีศาจรู้สึกวางใจในการที่จะเข้ารับตำแหน่งนี้

มันพาฝูงสัตว์ปีศาจออกไปล่าสัตว์เล็กๆ อย่างมุ่งมั่นทะเยอทะยานและน่าเกรงขาม！

มีลมพัดเข้ามา

ซู่เป่าพาพวกเหยาจี๋เสียงไปซ่อนตัวอยู่ในตำหนักพญายมแล้วเอ่ยว่า "เห็นไหม？ นั่นแหละคือเนื้อวัว"

"เราต้องเลือกตัวที่เก่งที่สุดมากิน ถ้ากินเนื้อมันแล้วสามารถเลื่อนขั้นได้"

เหยาจี๋เสียงถือกระบองไม้อันใหญ่ "เอ่อ！ พี่สาว！ ว่าแต่เราจะฆ่ามันยังไงดี？”

เหยาหรูอี้เป็นห่วง "สัตว์ปีศาจตัวนี้เก่งมาก แม้แต่ผู้อาวุโสเห็นมันก็ต้องหลบ ช่างมันเถอะ？”

ซู่เป่า "ไม่หรอก！ ตามข้ามา แป๊บเดียวก็จับได้แล้ว พวกเจ้าคอยดูนะ！”

ซู่เป่าหายตัวไป จากนั้นก็ไปปรากฏตัวอยู่ข้างหลังราชาสัตว์ปีศาจ！

สัตว์ปีศาจรู้สึกเหมือนคอจะหลุดจากบ่า！

“…%￥@#￥%！！”

ยังไม่ทันได้ด่าเลย หัวก็หายไปแล้ว

ไม่มีเหตุผลที่จะเป็นราชาสัตว์ปีศาจอีกต่อไปแล้ว เพราะถ้าเป็นราชาก็จะถูกตัดหัว…