ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1552

ป้าอู๋บ่นต่อว่า "ดูอย่างสามีที่ป้าแต่งงานด้วยสิ ครึ่งชีวิตของป้าก็หมดไปกับการดูแลพวกเขาสองพ่อลูกนี่แหละ!"

"ตอนเพิ่งแต่งเข้าบ้านใหม่ๆก็ต้องดูแลแม่ให้เขา หลังจากแม่ของเขาจากไปแล้ว ก็ต้องดูแลพ่อของเขาอีกหลายปี ทั้งเช็ดอึเช็ดฉี่ แม้แต่อาบน้ำพวกเขาก็ไม่เว้นให้"

"หลังจากพ่อแม่ของเขาเสียชีวิตหมดแล้ว ก็ยังดูแลเขาเหมือนอย่างกับเจ้านาย ตอนแรกคิดว่าเดี๋ยวพอลูกชายโตแล้วทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง ไม่คิดว่าพอโตแล้วลูกชายยังจะให้ป้าไปดูแลพวกเขาทั้งครอบครัว รวมไปถึงบ้านภรรยาเขาด้วย"

ป้าอู๋หัวเราะเยาะ "เห็นไหมคะคุณหนู ถ้าคุณเริ่มดูแลสักคน ก็มีเจ้านายให้คุณต้องดูแลไปเรื่อย แต่ถ้าใจเด็ดปฏิเสธไม่ทำ ก็เหมือนอย่างป้าอู๋ตอนนี้ มีบั้นปลายชีวิตที่มีความสุข"

แม้ว่าอยู่ที่บ้านตระกูลซูจะทำหน้าที่เป็นแม่ครัวเหมือนกัน

แต่มันไม่เหมือนกันเลย!

ตอนนี้เธอ ‘ได้เลื่อนตำแหน่ง’ แล้ว มีแม่ครัวคนใหม่มาเพิ่มอีกคนหนึ่ง ปกติเธอแค่คอยควบคุมอยู่ข้าง ๆ ก็พอแล้ว

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าตระกูลซูให้เงินเดือนเธอสูงขนาดนี้ อยากไปมัลดีฟส์ก็ไป อยากไปโรงละครที่ไหนก็ไป

แม่อู๋พูดมาถึงตอนท้ายก็ยิ้มตาปี๋ "ดังนั้นคุณหนูซู่เป่าต้องจำไว้นะคะว่า ไม่ว่าเราจะแต่งงานกับใครที่ไหน ก็ต้องจะมีความสุขมากกว่าตอนนี้ ไม่มีเหตุผลที่จะใช้ชีวิตที่มีความสุขน้อยกว่าที่เป็นอยู่"

ซู่เป่างงงวย "... โอเค หนูเข้าใจแล้วค่ะ"

แล้วเธอก็รีบวิ่งหนีไป

ทำไมคนทั้งบ้านถึงทำอย่างกับกลัวว่าต่อไปเธอจะถูกรังแกอย่างนั้นแหละ

ตอนนี้เธออายุเพียง 15 ปี ยังเรียนอยู่เลยนะ

ทำเหมือนเธอกําลังจะแต่งงานอย่างนั้นแหละ...

ซู่เป่าอดนึกขำไม่ได้

พอออกมาถึงห้องรับแขกก็เห็นอาเนี่ยเดินเข้ามาบอกว่า "นายหญิงครับ คนตระกูลกู้และตระกูลซือมากันแล้วครับ"

นายหญิงซูร้องเอ๊ะ "พวกเขารู้ได้อย่างไร"

ตระกูลกู้น่ะไม่ต้องพูดถึง ในเมื่อกู้ชีชีก็เป็นสะใภ้ของตระกูลซู การที่ตระกูลกู้จะรู้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดครบรอบ 70 ปีของท่านก็เป็นเรื่องปกติ

แต่ตระกูลซือ...?

นายหญิงซูมองไปที่ซู่เป่า

พวกลุงๆ ก็มองไปที่ซู่เป่า

ซูจิ่นอวี้ก็ลอยมา "หืม? ซืออี้หรันมาเหรอ?"

ว่าที่ลูกเขยมาเหรอเนี่ย?

จิ้นคู่ไหนก็ไม่ฟินเท่าคู่ลูกสาวตัวเอง

ซูจิ่นอวี้บอกว่าเธอเป็นแม่ที่รู้แจ้งที่สุด และเธอก็ไม่กลัวใครจะมาขโมยลูกไปด้วย

จากนั้นเมื่อเห็นซืออี้หรันเข้ามา เธอก็จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้ม

ซืออี้หรัน "..."

เขาหยิบภาพวาดออกมา "คุณย่าซู นี่เป็นภาพวาดที่ผมวาดให้คุณย่าครับ"

ทุกคนต่างก็อยากเห็นว่าเขาจะวาดภาพอะไรออกมาได้

ซู่เป่าเองก็วาดรูปเก่ง นี่เขาจะไล่ตามซู่เป่าในด้านนี้ด้วยเหรอ?

เพิ่งมาฝึกเอาตอนจวนตัวแบบนี้ ต้องวาดออกมาได้ไม่ดีแน่นอน!

ปรากฎว่าเมื่อเขาคลี่ภาพวาดออกมาทุกคนต่างตกตะลึง

ภาพวาดนี้มีความยาวห้าเมตรและสามเมตร เป็นภาพวาดทิวทัศน์ในจิ่วโยว ดินแดนรกร้างสัตว์แปลกประหลากต่าง ๆ ดูมีชีวิตชีวาสมจริง

ในหุบเขามีอาคารขึ้นอยู่เป็นกลุ่ม เด็ก ๆ หลายคนกําลังฝึกศิลปะการต่อสู้อยู่ รูปร่างที่คุ้นเคยนั่งอยู่บนธรณีประตูในลานบ้าน เอามือเท้าแก้มเหม่อมองบนฟ้าไกล

ซูอีเฉินเห็นแวบแรกก็รู้ทันทีว่านี่คือเหยาหลิงเยว่

มีมังกรยักษ์สีดำตัวหนึ่งอยู่บนท้องฟ้า และคนที่มังกรดำลากอยู่ก็คือซู่เป่า

แม้ว่าตอนวาดตัวละครจะวาดแค่คร่าว ๆ แม้แต่ใบหน้าของตัวละครก็เห็นไม่ชัด

แต่ไม่ว่าจะเป็นชุดที่พลิ้วไปตามสายลมหรือเส้นผมเงางามต่างก็ดูเป็นธรรมชาติและสมจริงมาก

นายหญิงซูถึงกับอึ้งโดยไม่รู้ตัว

ที่แท้นี่ก็คือที่ที่หลานรักของท่านไปเยือน

เพื่อนร่วมชั้น C: [บ้านเขาคนเยอะจังเลย... อย่างอื่นฉันไม่รู้ แต่ที่รู้คือหล่อ ๆ ทั้งนั้นเลย! เป็นอีกวันที่อยากจะสิงร่างซู่เป่า!]

ผู้ชายคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะแชร์ภาพไปยังกลุ่มเกมที่เขาเข้าร่วม

A: [นี่คือคุณหนูผู้ร่ำรวยในชั้นเรียนของเรา ให้ตายสิ เป็นคนเหมือนกันแท้ ๆ ทำไมคนอื่นถึงเลือกเกิดได้ดีขนาดนั้น]

เพื่อนในกลุ่ม: [รวยจริง ๆ!]

เพื่อนในกลุ่ม: [บ้านนี้มีผู้หญิงแค่สองคนเองเหรอ? ดูดี ๆ แล้วก็สวยดีนะ! แชร์รูปออกมาแบบนี้ไม่กลัวว่าใครจะคิดอะไรสกปรกเหรอ?]

A: [ใครจะไปกล้าคิดอะไรสกปรก บ้านเขามีทั้งลุงทั้งพี่ชายตั้งหลายคน อยู่ที่ว่าพวกเขาจะตีใครตายคนนั้นหรือเปล่า]

เพื่อนในกลุ่ม Y: [ดูฐานะครอบครัวเขาด้วย โพสต์รูปต้องกลัวนั่นกลัวนี่ด้วยเหรอ]

สิ่งสกปรกที่โผล่ออกมาจากไหนไม่รู้: [ฮ่า ๆ ไม่ใช่ฉันจะว่าหรอกนะ แต่คุณหนูผู้ร่ำรวยที่โตมาในครอบครัวแบบนี้ไม่เหมาะที่จะแต่งงานเอามาเป็นภรรยาเลย]

คนอื่น ๆ พูดไม่ออก: [เขาจะเหมาะหรือไม่เหมาะ ยังไงก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณอยู่ดี]

สิ่งสกปรก: [ฮ่า ๆ ๆ ต่อให้เหมาะสม ให้ฉันหนึ่งล้านฉันก็ไม่แต่งด้วย คุณหนูผู้ร่ำรวยแบบนี้มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าขี้โมโหแน่ ชอบชวนทะเลาะโดยไม่มีเหตุผล แต่งงานกับเธอก็เหมือนแต่งกับบรรพบุรุษ ใครจะอยากได้เธอล่ะ]

เพื่อนในกลุ่มบางคนพูดไม่ออก

แต่ก็มีบางคนที่หัวเราะเยาะเย้ยพูดจาเสียดสี [นั่นสิ ๆ]

[ผู้หญิงที่โตมากับลุงแบบนี้ ไม่เหมาะสมที่จะแต่งงานด้วย]

[จุ๊ ๆ ใครจะกล้าแต่งงานด้วย แต่งงานแล้วพอมีอะไรนิดอะไรหน่อยก็กลับไปฟ้องที่บ้าน น่ารําคาญจะตาย]

ในขณะนี้

อีกด้านของหน้าจอกลุ่มแชต

ผู้ชายคนหนึ่งจ้องมองหานหานและซู่เป่าในรูปหัวเราะหึ ๆ

ในกลุ่มเขาว่านู้นว่านี่ แต่ในขณะเดียวกันกลับทักแชตส่วนตัวไปหาเพื่อนร่วมชั้น A ที่ส่งรูปเข้ามาในกลุ่ม

[น้อง ๆ อยากถามหน่อยว่าเพื่อนผู้หญิงในห้องน้องคนนั้นชื่ออะไรเหรอ]

[น้องมีไลน์ของเธอไหม พี่อยากรู้จัก]