ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1600

อันเดอรี่ไม่ได้เข้ามาใกล้อีก เขาแค่หัวเราะเยาะบอกว่า “หวังว่าตอนที่ระเบิดตกใส่หัวพวกคุณ พวกคุณจะยิ้มกันนิ่งสงบกันแบบนี้ได้อยู่นะ

ลูกสาวของมู่กุยฝานเก่งมาก เขาจะไม่ปล่อยให้เธอได้เติบโตอย่างแน่นอน

ขนาดนี้แล้วยังไม่เห็นมู่กุยฝาน แสดงว่าข่าวลือไม่ใช่เรื่องโกหก เขาตายแล้วจริง ๆ

งั้นก็ต้องถือโอกาสนี้ให้บทเรียนให้กับประเทศจีนหน่อย

เกาะนี้ถูกล็อคดาวน์แล้ว ตอนนั้นนักการทูตบอกว่าประเทศจีนจะต้องรับผิดชอบการเสียชีวิตของภรรยาอันเดรล ทุกคนห้ามออกจากเกาะ

นี่แหละคือสิ่งที่เขาต้องการ!

ระเบิดเกาะนี้!

ประชาชนคนธรรมดาต้องตาย "ผู้ปกครอง" ของประเทศจีนจะได้หวาดกลัว

ส่วนตระกูลซู?

พวกเขาจะได้รู้ว่าความเสียใจเป็นยังไง เมื่อต้องเผชิญกับมหันตภัย

ตราบใดที่ไม่มีมู่กุยฝานอยู่ เขาก็ไม่มีอะไรต้องกลัว

ไม่ว่าตระกูลซูจะเก่งไหน ก็คงไม่เก่งกว่าพระเจ้าหรอกใช่ไหม?

คราวนี้นอกจากพระเจ้าออกหน้ามาช่วย ไม่งั้นเขาจะระเบิดคนตระกูลซูและคนบนเกาะนี้แน่!

อันเดอรี่พาอันเดรลและจูลี่ออกจากเกาะ

ทันทีที่พวกเขาออกไป เครื่องบินที่รอเวลาอยู่นานแล้วก็บินมาเหนือเกาะ!

เพดานบินต่ำมาก ไม่รู้ว่าเครื่องบินเหล่านี้เข้ามาได้อย่างไร

อันเดอรี่ที่อยู่บนเรือในทะเลหัวเราะเยาะสีหน้าโหดหี้ยม:

"ประเทศจีนที่ไม่มีเทพสงครามอย่างมู่กุยฝานก็ทำได้แค่ขู่เท่านั้นแหละ!"

เครื่องบินของเขาสามารถบุกเข้ามาในน่านฟ้าประเทศเขาได้แล้ว ตอนที่มู่กุยฝานอยู่นี่เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

"ฮ่า ๆ!" ในสายตาของอันเดอรี่มีความทะเยอทะยานเพิ่มขึ้นอีก ไม่แน่ว่าในยุคนี้เขาอาจจะสามารถโจมตีประเทศจีนจนกลับไปสู่ยุคราชวงศ์ชิงได้

อันเดรลก็มีความสุขเช่นกัน

พี่ชายของเขาระเบิดประตูประเทศจีนแล้วเขาก็จะกลายเป็นคนที่ใหญ่ที่สุดที่ควบคุมเศรษฐกิจของประเทศจีน

เมื่อถึงเวลานั้นหัวหน้าตระกูลไฉรุ่นที่เท่าไหร่อาจจะเป็นเขาก็ไม่แน่!

เมื่อเผชิญกับสงครามระหว่างสองประเทศ ประเทศจีนต้องไม่กล้าแข็งข้อกับพวกเขาแน่ พวกเขาจะต้องส่งตระกูลซูออกมาให้เองอย่างแน่นอน ซูอีเฉินเตรียมร้องไห้ไว้ได้เลย!

จูลี่ก็ดีใจเหมือนกัน

แม้ว่าเมื่อกี้ uncle จะโดนหักแขนทั้ง 2 ข้าง ซึ่งทำให้เธอตกใจมาก

แต่ไม่ต้องกลัว uncle ของเธอไม่ใช่คนธรรมดา uncle ของเธอมีอำนาจ

"uncle ระเบิดระวังหน่อยนะคะ เก็บปราสาทกุหลาบนั้นไว้ให้หนูด้วยนะ" จูลี่อ้อนว่า "หนูอยากได้ปราสาทหลังนั้น และหนูก็ต้องการคุณชายซูเหอเหวินคนนั้นด้วย ถึงตอนนั้นหนูจะให้เขาล้างเท้าให้หนู"

อันเดอรี่หัวเราะเสียงดัง "โอเค! uncle จะทำตามที่หนูต้องการแน่นอน!"

จูลี่ยิ้มอย่างมีความสุข ดวงตาที่ถูกต่อยจนบวมยิ้มตาปิดกลมเป็นลูกบอล

เกาะหนีกวงวุ่นวายไปหมด

อันเดรลกระจายข่าว ตอนนี้ผู้คนต่างตื่นตระหนก

ฝูงชนเบียดเสียดกันอยู่ที่ประตูปราสาทกุหลาบ ขอให้ซูอีเฉินออกไปเจรจา

ชาวเน็ตที่เห็นข่าวจากในเน็ตก็ตกใจมาก ในศตวรรษที่ 21 ซึ่งเป็นยุคสันติภาพ กลับมีศัตรูเข้าประเทศมาอย่างเงียบ ๆ

แถมยังจะถล่มเกาะและบนเกาะก็มีคนอยู่มากมาย

พวกนักเลงคีย์บอร์ดมี่ได้รับค่าจ้างก็ฉวยโอกาสสร้างความวุ่นวายเช่นกัน:

[ได้ยินว่าตระกูลซูเป็นตัวต้นเรื่อง! ซูชื่อกรุ๊ปทำให้ตระกูลไฉโกรธ พวกคุณรู้ไหมว่าตระกูลไฉเป็นคนระดับไหน]

[คนบนเกาะจะต้องตายเพราะตระกูลซู!]

[ตระกูลซูบ้าเอ๊ย ตอนแรกพวกเขาบอกว่าจะซื้อกิจการ ขายให้เขาไปก็จบแล้ว! ตอนนี้กลายเป็นสงครามแล้วไง ถึงตอนนั้นใครจะรับผิดชอบคนบริสุทธิ์เหล่านี้!]

อันเดอรี่ลำพองใจมาก เขาตั้งใจบินไปข่มขู่ก่อนหวังให้ประเทศจีนยอมอ่อนข้อให้มากขึ้น

แต่ในเวลานี้เขากลับได้ยินเสียงซ่า ๆ ดังมาจากคอนโซลของตัวเอง เสียงทุ่มต่ำและไพเราะดังขึ้น:

"อันเดอรี่ เพื่อนเก่าของฉัน ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ... หัวบนคอคุณยังอยู่ดีใช่ไหม?"

สมองของอันเดอรี่ดังวิ้ง เสียงนี้เขาคุ้นเคยดี!

นั่นคือ... มู่กูฝาน

ในขณะที่กำลังคิดอยู่นั้นก็มีเครื่องบินรบโผล่ขึ้นมาในจอใหญ่ตรงหน้า

ใบหน้าของมู่กุยฝานปรากฏบนหน้าจออย่างชัดเจน ดวงตาของเขาเฉียบคมเขายกยิ้มมุมปาก "ยินดีต้อนรับมาเป็นแขกที่บ้านฉันนะ มาแล้วก็อย่าไปเลย!"

อันเดอรี่กลัวจนวิญญาณแทบหลุดจากร่าง

**

ซู่เป่าเงยหน้ามองเครื่องบินบนท้องฟ้า

เธอไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน

หลายครั้งคราวสงบสุขก็เกิดจากมีคนคอยป้องกันภัยไว้ให้

หลังจากเธอกลายเป็นเจ้าวิธีสวรรค์ เธอและท่านอาจารย์ได้ผ่านเส้นทางที่เคยเดินอีกครั้งคือการเติบโตและจับผี

ตอนนี้ถึงตาพ่อแล้ว

เขาก็จะเดินบนเส้นทางที่เขาเคยเดินผ่านอีกครั้ง

ทุกคนจะมีวิธีของตัวเองเพื่อกล่าวคำอำลาในแบบของตัวเอง

จากนั้นก็เริ่มต้นเส้นทางใหม่ของตัวเองไม่หันหลังกลับอีก

ประวัติศาสตร์มักซ้ำรอยเสมอ ชีวิตก็เหมือนกัน เต๋าก็เหมือนกัน

ซู่เป่ามองไปที่เครื่องบินบนท้องฟ้าราวกับได้เห็นรูปลักษณ์แรกของพ่อตอนเป็นวัยรุ่นที่มีชีวิตชีวาและต่อสู้อยู่ในสนามรบ