ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1647

แม่ของเสี่ยวเหม่ยรู้สึกอธิบายไม่ถูก

การต้องมาอยู่ในร่างของผู้ชาย โดยเฉพาะร่างของสามีตัวเอง แม้จะคุ้นเคยกันอย่างมากในชีวิตประจำวัน แต่กลับรู้สึกประหลาด

แม่ของเสี่ยวเหม่ยจู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างได้ เธอยื่นมือออกไปโดยไม่รู้ตัว...

พ่อของเสี่ยวเหม่ยตกใจสุดขีด เขากระโดดขึ้นพร้อมพูดว่า "นี่คุณจะทำอะไรน่ะ!"

แม่ของเสี่ยวเหม่ยพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ไม่มีอะไร แค่อยากดูว่าเรื่องที่คุณบอกว่าคุณทำงานหนักจนลุกไม่ไหวนั้นเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า"

พ่อของเสี่ยวเหม่ย "..." "#%￥￥…%!!" "เธอมันผู้หญิงลามก!"

เขาจ้องเธอด้วยความโมโห

แม่ของเสี่ยวเหม่ยยักคิ้ว ทันใดนั้นก็สังเกตเห็นว่าสามีของเธอ (ในร่างของเธอ) กำลังจ้องเธอด้วยแววตาที่แดงก่ำและโมโห...ห้ะ?

ความคิดสนุกๆ เริ่มเข้ามาในหัวของเธอ มันดูตลกดี!

เธอพูดว่า "ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นความจริงนะ คุณดูสินี่ก็ลุกขึ้นมาได้แล้วไม่ใช่หรือไง?"

พ่อของเสี่ยวเหม่ยรู้สึกอับอายจนแทบไม่รู้จะทำยังไง หูของเขาร้อนจนเหมือนจะลุกเป็นไฟ!

เขามองเธออย่างดุร้ายแล้วพูดว่า "โอเคๆๆ ถ้าเธอเล่นแบบนี้！ งั้นผมก็จะดูบ้างว่าทำไมเธอถึงบอกว่าไม่อยากทำ มันจริงหรือเปล่า!"

แต่เดิม เวลาของพวกเขาไม่ตรงกัน เวลาที่คนหนึ่งเหนื่อย อีกคนก็ไม่ยุ่ง หรือเวลาที่คนหนึ่งยุ่งมากจนไม่มีกระจิตกระใจจะทำแต่อีกคนกลับรู้สึกอยากทำ

อย่าว่ากันเลย ชีวิตคู่บางครั้งก็ต้องสร้างบนพื้นฐานของความสามัคคี

ตอนนี้ในใจของทั้งสองคนต่างก็คิดว่าตัวเองจะต้องชนะให้ได้!

หากไม่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามรู้สึกแย่ ก็คงถือว่าแพ้！

ปัง!

ประตูเปิดออกกะทันหัน

เสี่ยวเหม่ยกลับมาบ้าน

ในห้องนั่งเล่น พ่อแม่ของเธอยืนอยู่ฝั่งละมุม ผมยุ่งเหยิงไปคนละทิศคนละทาง เสื้อผ้าก็ยุ่งเหยิงเช่นกัน พวกเขาดูตกใจอย่างเห็นได้ชัด

เสี่ยวเหม่ยทำหน้าสับสน "พ่อกับแม่ทำอะไรกัน..."

ถ้าพวกเขายืนใกล้กันกว่านี้ เสี่ยวเหม่ยคงคิดว่าเธอกลับมาผิดเวลา...

แม่ของเสี่ยวเหม่ย (ในร่างของพ่อเธอ) รีบพูดด้วยความลนลาน "ไม่มีอะไร!"

เสี่ยวเหม่ยมองตามไปยังพ่อที่รีบหนีเข้าห้องไป และรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยว่า...ทำไมพ่อถึงดูเหมือน...เอ่อ...แอบสาวยังไงไม่รู้?

พ่อของเสี่ยวเหม่ยยืนขึ้นพูดว่า "กลับมาแล้วเหรอ กินข้าวหรือยัง?"

เสี่ยวเหม่ยพยักหน้า "กินแล้ว แม่ พวก..."

พ่อของเสี่ยวเหม่ย (ในร่างของแม่เธอ) พูดว่า "ไม่มีอะไรหรอก เมื่อกี้มีแมลงเกาะอยู่ที่ตัว"

เขาลุกขึ้นยืน และด้วยความรู้สึกไม่สบายตัว จึงเกาจุดหนึ่งบริเวณเป้ากางเกงโดยไม่รู้ตัว

แล้วเขาก็เดินกลับเข้าห้องไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เสี่ยวเหม่ย "???"

แปลกจริงๆ!!

วันรุ่งขึ้นที่โรงเรียน ช่วงเวลาพักในระหว่างคาบเรียน

เสี่ยวเหม่ยพูดคุยกับเพื่อนๆ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย

"มันแปลกมากเลยนะ! ท่าทางที่แม่ลุกขึ้นมาเกาเป้ากางเกง มันเหมือนพ่อฉันมากเลยนะ!"

"แม่ฉันเคยด่าพ่อว่าลามกมาก่อนเพราะพ่อทำพฤติกรรมแบบนี้ที่บ้าน พวกเธอเข้าใจใช่ไหม..."

เธออดหัวเราะไม่ได้ แต่ยังคงพูดว่า "โลกนี้ไม่มีเรื่องการสลับร่างหรอกนะ ถ้าเกิดขึ้นจริง พ่อแม่เธอก็คงบอกเธอตั้งแต่แรกแล้วล่ะ"

"เราต้องเชื่อในวิทยาศาสตร์นะ!" ซู่เป่าพูดด้วยท่าทางจริงจังและตบไหล่เพื่อนเบา ๆ

"บางทีอุบัติเหตุรถยนต์อาจทำให้พวกเขาเปลี่ยนแปลงนิสัยไปก็ได้นะ?"

เสี่ยวเหม่ยหน้าหม่นลงทันที "นั่นก็จริง..."

**

ที่บ้านเสี่ยวเหม่ย

พ่อกับแม่กำลังทะเลาะกันในห้อง

เมื่อคืนนี้ ทั้งคู่ในห้องนั่งเล่นต่างกระทำการที่ทำร้ายจิตใจกันและกัน เดิมทีไม่ได้คิดอะไร แต่จู่ๆ กลับรู้สึกว่ามีบางอย่างเริ่มไม่ถูกต้อง

วันนี้หลังจากที่ลูกสาวไปโรงเรียน ทั้งสองคนมองหน้ากันอีกครั้ง และคิดว่า "เอาล่ะ เล่นแบบนี้ใช่ไหม..."

แต่...

แม่ของเสี่ยวเหม่ยดีดตัวขึ้นจากเตียงทันที พลางจับผมของเธอด้วยความรำคาญ "ไม่มีทาง! ทำไม่ได้!"

นั่นมันเท่ากับทำกับร่างกายของตัวเองนะ!

มันไม่ลุกด้วยซ้ำ! !

พ่อของเสี่ยวเหม่ยตะคอกกลับ "ถอยไปซะ!"

ความรู้สึกแบบนี้มันเหมือนมองตัวเองในกระจก

แปลกประหลาดเกินไป!

ทั้งสองจ้องหน้ากันแล้วก็ทำเสียง "ยี้" ใส่กัน ในสายตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ