ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1653

พ่อของเสี่ยวเหม่ยเดินออกจากห้องผ่าตัดที่แผนกผู้ป่วยนอกอย่างรวดเร็ว

เขาเพิ่งสังเกตว่า โดยปกติการผ่าตัดส่วนใหญ่จะต้องไปที่แผนกผู้ป่วยใน ผ่าตัดเสร็จต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล...

แต่ด้วยเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า การทำแท้งสามารถทำได้ในแผนกผู้ป่วยนอก ทำเสร็จแล้วก็นอนพักสักครู่ในแผนกผู้ป่วยนอกแล้วกลับบ้านได้

มันช่างเป็นเรื่องที่... ‘ผ่าตัดตอนเช้า ไปทำงานต่อบ่าย’

เขารู้สึกถึงความโหดร้ายที่สังคมมีต่อผู้หญิงเป็นครั้งแรกจนตาแดงขึ้นมา

"คุณจะทำอะไรของคุณน่ะ?" แม่ของเสี่ยวเหม่ยเดินตามมาด้วยความงุนงง "คุณจะอารมณ์เสียอะไรนักหนา！”

แม้ว่าเธอจะรู้สึกเศร้าและลังเลมาตลอดทั้งเช้า ความรู้สึกไม่อยากเสียลูกนี้ยังคงแข็งแกร่งในใจเธอ

แต่เมื่อเธอคิดถึงความกดดันจากการทำงานในช่วงเวลาที่ผ่านมา เธอก็เข้าใจการตัดสินใจของสามี

เธอจึงเตรียมใจที่จะไม่เก็บลูกคนนี้ไว้

แต่ไม่คิดว่าสามีจะเปลี่ยนใจไปในทันที

พ่อของเสี่ยวเหม่ยเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า "เก็บลูกคนนี้ไว้เถอะ"

"ถ้าเรากลับไปสลับร่างกันได้ ผมจะพยายามทำงานให้หนักขึ้น"

"แต่ถ้าทำไม่ได้ คุณคงต้องลำบากสักพัก แต่หลังคลอด ผมสัญญาว่าจะหางานที่เหมาะสมเพื่อแบ่งเบาภาระของเรา…"

แม่ของเสี่ยวเหม่ยรู้สึกช็อกไปสักพัก เธออยากจะพูดหลายอย่าง แต่สุดท้ายก็ตอบไปแค่ว่า "โอเค"

แม่ของเสี่ยวเหม่ยพาพ่อของเสี่ยวเหม่ยไปทำอัลตราซาวนด์

พ่อของเสี่ยวเหม่ยได้สัมผัสกับประสบการณ์การนอนในห้องอัลตราซาวนด์ครั้งแรกเป็น...หัวตรวจเลื่อนไปมาบนหน้าท้องของเขา เป็นความรู้สึกแปลกใหม่อย่างแท้จริง

ขณะที่แพทย์ตรวจเขาก็พูดไปด้วยว่า "สามเดือนกว่าแล้วนะ...เด็กแข็งแรงดีเลยล่ะ ดูสิ แขนขาแข็งแรงมาก!"

พ่อของเสี่ยวเหม่ยตกตะลึง

แขนขา...?

เด็กมีแขนขาแล้วเหรอ?

เขาแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นแล้ว！

เมื่อผลตรวจออกมา เขาก็จ้องมองภาพอัลตราซาวนด์ทันที รูปร่างของทารกตัวน้อยปรากฏขึ้นมาอย่างชัดเจน!

"กลายเป็นรูปร่างมนุษย์แล้ว..." เขารู้สึกแปลกใจมาก มันเป็นความรู้สึกที่แปลกประหลาดจริงๆ

ตอนนี้ในท้องของเขา…มีคนอยู่!

แม่ของเสี่ยวเหม่ยมองภาพอัลตราซาวนด์แล้วอดที่จะยิ้มไม่ได้ แววตาของเธออ่อนโยนขึ้น

"ใช่แล้ว...สามเดือนก็มีรูปร่างแล้ว มีหัวใจ มีแขนขา..."

มือและนิ้วเท้าเริ่มแยกจากกัน เด็กยังสามารถจามได้ด้วย

"อีกประมาณสองสัปดาห์ เด็กอาจเริ่มเตะได้แล้ว..."

พ่อของเสี่ยวเหม่ยอดไม่ได้ที่จะเอามือวางบนท้อง รู้สึกถึงความอัศจรรย์ของชีวิต

ประสบการณ์ในช่วงไม่กี่เดือนนี้ ทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าได้เกิดใหม่อีกครั้ง เหมือนกับโลกที่อยู่ห่างไกล ทั้งอัศจรรย์และเหนือจริง

แต่แล้วเขาก็คิดขึ้นได้...

แย่แล้ว!

นั่นหมายความว่าเขา...ในฐานะผู้ชาย จะต้องผ่านกระบวนการคลอดลูกแบบผู้หญิงอย่างนั้นเหรอ?!

ได้ยินมาว่าผู้หญิงเวลาคลอดลูก ต้องนอนเปลือย...อ้าขาสองข้าง...แล้วก็มีคนยืนล้อมรอบช่วยกันชุลมุนเลยนี่...

เขารู้สึกแย่ไปทั้งตัวเลย!

แม่ของเสี่ยวเหม่ยเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะหัวเราะออกมาเสียงดังว่า "สุดยอดเลย! ฟ้าดินมีตาเสียที!! ในที่สุด..."

ครั้งหนึ่งตอนที่ทะเลาะกัน เขาเคยประชดเธอว่า การคลอดลูกมันยิ่งใหญ่อะไรนักหนา? ทำไมต้องเอาเรื่องนี้มาพูดทุกที!

ผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่คลอดลูก มีแค่เธอเท่านั้นแหละที่เรื่องมากใช่ไหม?!