ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 166

ในขณะที่ซู่เป่ากำลังส่งเสียงร้องด้วยความดีอกดีใจ ประตูห้องนายหญิงซูก็เปิดออก

เธอกวาดสายตามองด้วยความงุนงง จากนั้นขมวดคิ้ว “ดึกขนาดนี้ มัวทำอะไรกันอยู่ ทำไมถึงยังไม่หลับไม่นอน”

ซูอีเฉินเม้มปาก “พวกเรา...กำลังคุยกันครับ”

นายหญิงซูบ่นจุกจิกขึ้นมาทันที “คุยอะไรกันดึกดื่น แกไม่นอน พวกเด็กๆ ก็ไม่ต้องนอนอย่างนั้นหรือ ถ้าไม่นอนเด็กๆ จะตัวสูงได้ยังไง ช่างไร้สาระจริงๆ”

“แก แล้วก็แก” นายหญิงซูจ้องมู่กุยฝานและซูอิ๋งเอ่อร์ “พวกแกมาร่วมวงอะไรด้วย”

ซูอีเฉินนอนไม่ค่อยหลับมาตลอดและปกติตีสามตีสี่ถึงเข้านอน เธอรู้เรื่องนั้นดี

แต่มู่กุยฝานและซูอิ๋งเอ่อร์ล่ะมัวทำอะไร

นายหญิงทำท่าทางจับไม้ปัดฝุ่นขนไก่กำลังจะตีคน

มู่กุยฝานพลันยกมือขึ้น “เอ้ยๆ นายหญิงครับ ผมบริสุทธิ์”

เขาเป็นคนเดินผ่านมาทั้งคืน เข้าใจไหม

ไม่ได้เข้าร่วมอะไรด้วยเลย

นายหญิงซูหยิบรองเท้าแตะที่ใส่อยู่ขึ้นมา

ทุกคนเบื้อนหน้าและจากไปในทันที แต่ละคนกลับห้องของตัวเองอย่าง “หวาดกลัว” เป็นที่สุด

ซู่เป่าแลบลิ้น จากนั้นดึงซูจิ่นอวี้พร้อมกับวิ่ง “คุณยายโกรธแล้ว รีบวิ่งค่ะ”

นายหญิงซูส่งเสียงเชอะ จากนั้นวางรองเท้าแตะลง แล้วมองทางเดินที่วางเปล่าแวบหนึ่ง

จริงๆ เลย โตกันขนาดนี้แล้วยังต้องให้คนเป็นห่วง

ต่อไปถ้าเธอไม่อยู่แล้ว บ้านหลังนี้จะดีได้ยังไง...

นายหญิงซูควบคุมรถเข็นกลับเข้าห้อง เธอรวบผ้าคลุมไหล่ มองจากด้านหลังแล้วเธอดูเปลี่ยนไปจากเดิมเล็กน้อย

ซูจิ่นอวี้วิ่งไปพลางหันกลับมามองด้วยน้ำตาคลอเบ้าและมองนายหญิงซูด้วยสายตาไม่ยินยอมอยู่พักหนึ่ง จนกระทั่งเธอปิดประตูห้อง...

ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

เธอยังพอมีเวลา ก่อนวันที่สิบสี่เดือนเจ็ด เธอยังพอมีเวลาบอกลาด้วยดี...

หลังจากกลับเข้าห้อง นายหญิงซูกลับนอนไม่หลับ

เธอมองเพดานห้องอยู่เงียบๆ พลางคิดว่าพรุ่งนี้เช้าจะทำอาหารเช้าอะไรให้ซู่เป่าทาน และกำลังคิดว่าหลังจากที่เธอเข้าเรียนอนุบาลก็โตเร็วมาก ต่อไปจะส่งไปเรียนต่อที่โรงเรียนประถมไหนดี

หลังจากเข้าโรงเรียนประถม ซู่เป่าออกจะฉลาดขนาดนั้น คงน่าจะเรียนทันเพื่อน อย่างน้อยก็คงไม่เหมือนหานหานที่คอยแต่จะทำให้คนอื่นเป็นห่วงหรอกนะ

นายหญิงซูยิ่งคิดยิ่งนอนไม่หลับ มองคุณท่านซูที่กำลังนอนกรนแม้แต่ฟ้าผ่าก็ไม่ขยับที่อยู่ข้างๆ เธอโกรธจนยกขาไปเตะร่างของคุณท่านซู

การกระทำจากจิตใต้สำนึก แม้แต่นายหญิงซูเองก็ไม่รู้ตัวว่าขาของเธอเตะคนได้ ในใจมัวแต่คิดเรื่องของซู่เป่า เธอจึงไม่ได้สังเกตุเลย

คุณท่านซูพลิกตัวพร้อมกับดึงผ้าห่มมาห่มให้ตัวเอง

นายหญิงซูด่าเบาๆ ว่า “หลับๆๆ เสียงดังขนาดนี้ก็ไม่ทำให้คุณตื่น เหมือนหมูจริงๆ”

คุณท่านซู “กรนครอกๆ... กรนครอกๆ...”

นายหญิงซู “...”

เธอหมดคำพูด จริงๆ เลย ตอนเป็นสาวเธอรู้สึกว่าในหนังสือเขียนบรรยาย ‘คุณเอ็กซ์นอนหลับจนฟ้าผ่าก็ไม่ขยับ ’ ว่ามันเกินจริง แต่คิดไม่ถึงว่าภายหลังตัวเองจะแต่งงานกับคนที่หลับจนฟ้าผ่าก็ไม่ขยับอย่างแท้จริง

“เฮ้อ...”

นายหญิงซูพลิกตัวไปมาและนอนไม่หลับ เธอจึงลุกขึ้นแล้วลงไปข้างล่างเพื่อเตรียมอาหารเช้า

กลางคืนผ่านไปจนถึงวันที่สอง ซูอิ๋งเอ่อร์ ซู่เป่า และซูเหอเวิ่นล้วนไม่สามารถตื่นเช้าได้

แต่ซูอีเฉินยังดีหน่อย เขาเคยชินกับการนอนดึกและตื่นเช้า เขาจึงยังคงตื่นเช้าอยู่

คุณท่านซูกำลังดื่มชาจากแก้วชาด้วยท่าทางสดชื่นพลางตำหนิด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เจ้าห้ายังไม่ตื่นอีกเหรอ ซูเหอเหวิน ซูเหอเวิ่นก็ด้วย พากันเรียนแบบซูจื่อซีกันหมดแล้วเหรอ”

“แล้วมู่กุยฝานล่ะ”

ซูอีเฉินจิบชาอันเข้มข้นแล้วพูดว่า “ออกไปวิ่งแล้วครับ”

คุณท่านซูส่งเสียงเชอะ “เมื่อคืนซูอี้เซินออกไปแผนกฉุกเฉินกลางดึกอีกแล้วใช่ไหม”

เรื่องนี้พอให้อภัยได้

แต่เด็กคนอื่นๆ กำลังอยู่ในช่วงเจริญวัย ปรากฏว่าแต่ละคนกลับนอนตื่นสาย ใช้ได้ที่ไหน

ซูอีเฉินพูดโดยไม่เงยหน้าขึ้น “ซู่เป่าก็ยังไม่ตื่นนะครับ”

คุณท่านซูเบะปาก “สำหรับซู่เป่าแล้วไม่เป็นไร เด็กผู้หญิง...”

ซูอีเฉินเงยหน้ามองเขา

คุณท่านซูรีบเปลี่ยนคำพูดทันที “เด็กผู้หญิงก็ต้องเข้านอนเร็วและตื่นเช้าเหมือนกัน ฉันจะเรียกคนให้ไปปลุกพวกเขา”

อย่างน้อยตื่นมาทานอาหารเช้าก่อนแล้วค่อยนอนต่อก็ได้... มิเช่นนั้นจะเป็นโรคกระเพราะ

แต่คุณท่านซูไม่ได้พูดประโยคนี้ออกมา

นายหญิงซูถือหมั่นโถวทอดหนึ่งตะกร้าเล็กพร้อมกับควบคุมรถเข็นไฟฟ้าออกมาพลางพูดว่า “คุณรู้ไหมว่าเมื่อคืนมีฟ้าร้อง”

คุณท่านซูขมวดคิ้ว “สภาพอากาศแบบนี้ฟ้าร้องได้ด้วยเหรอ”

นายหญิงซูหัวเราะเยาะ “ไม่ใช่แค่ฟ้าร้อง หลังคาก็เปิดด้วย คุณไม่ได้ยินเหรอ”

คุณท่านซู “...”

มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นด้วยเหรอ

นายหญิงซูพูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “รู้แต่ว่าคุณเป็นหมู”

คุณท่านซูเบะปาก จากนั้นอ่านหนังสือพิมพ์ของเขาต่อ

--------

ในห้องของซูเหอเวิ่น

ที่จริงเขาตื่นตั้งนานแล้วและกำลังเขียนหนังสืออย่างขะมักเขม้น

“เมื่อคืนน้องสาวจับผีได้ทั้งหมดยี่สิบสามตัว และผีตายโหงหนึ่งตัว”

ในบรรดาผีพวกนั้นมีผีสาวท้องแตกและยายแก่ในชุดกี่เพ้าห่อศพไม่โดนจับ ซูเหอเวิ่นเพียงรู้สึกเสียเปรียบ

“ตอนนี้ x=2 (ผีจองหองและผีต่างประเทศปลอม) y=23，z=1....”

ทันใดนั้นก็รู้สึกถึงแสงอรุณแห่งชัยชนะ

ซูเหอเวิ่นอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าพาอาจิ่นอวี้ออกไปเดินเล่นทุกวันก็จะพาผีกลับมาได้วันละยี่สิบตน

ใช้เวลาเพียงไม่ถึงห้าวันเท่านั้น kpi(หมายถึงดัชนีชี้วัดผลงานหรือความสำเร็จของงาน) ของน้องสาวก็จะสำเร็จ

แต่น่าเสียดายที่ทำได้แค่คิดเท่านั้น เพราะที่จริงแล้วมันไม่เป็นผลดีต่ออาจิ่นอวี้

ซูเหอเวิ่นคิดไปคิดมาแล้วพลันฉุกคิดขึ้นได้ว่า ไม่ใช่สิ แทนที่จะพึ่งโชคในการจับผี ทำไมไม่เริ่มก่อนล่ะ

โรงพยาบาล สถานที่ที่ผีสิง อีกทั้งหลุมฝังศพของคนอื่น...

เฮ้อ ช่างเถอะ หลุมฝังศพของคนอื่น ค่อนข้างดูไม่สุจริต

ซูเหอเวิ่นรู้สึกว่าความคิดของตัวเองเป็นไปได้ จึงรีบค้นหาสถานที่ที่เกิดอุบัติเหตุ บ้านผีสิง ถนนสายมรณะ อะไรทำน่องนั้นในเว็บไซต์....

ในขณะนั้นเอง จู่ๆ เขาก็เปิดเจอวิดีโอหนึ่ง ซึ่งเป็นวิดีโอที่เขาบันทึกไว้

ในวิดีโอ ผีสาวกำลังบ่นเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายในประเทศและบอกว่าอากาศในต่างประเทศนั้นแสนหวาน สุดท้ายพาลโกรธตอนโดนจับและพุ่งเข้าหากล้อง...

มันเป็นวิดีโอตอนจับผีต่างประเทศปลอมได้ครั้งก่อนและเป็นวิดีโอที่เขาโพสต์บนเว็บไซต์(ทฤษฎีของการเห็นผี) ของเขาเอง

เขาได้ตัดแต่งแก้ไขวิดีโอแล้ว ทำการเบลอรูปลักษณ์ของซู่เป่าและดัดแปลงเสียงของเธอ นอกจากคนที่สนิทหรือคุ้นเคยกับซู่เป่าเท่านั้นถึงจะจำเธอได้

“วิดีโอของฉันถูกขโมยหรือนี่” ซูเหอเวิ่นหมดคำพูด

เขาเห็นบล็อกเกอร์ที่ขโมยวิดีโอชื่อ(ซ่างแล้วชิงเป่ยคนนั้น) น่าจะเป็นไอดีสำรอง เมื่อเลื่อนดูทั้งหมดแล้วล้วนเป็นวิดีโอที่ดูดของคนอื่นมา

ในบรรดาวิดีโอพวกนั้น วิดีโอผีต่างประเทศปลอมมียอดผู้ชมมากที่สุด ดูท่าแล้วน่าจะเพิ่งดูดไปเมื่อสองวันที่ผ่านมา ยอดกดไลค์ถึงห้าแสนไลค์ แต่วิดีโออื่นที่เขาดูดมามียอดไลค์สูงสุดเพียงแค่หนึ่งพันไลค์

ซูเหอเวิ่นเปิดดูคอมเม้นด้างล่างวิดีโอ

(เชี้ย เชี้ย เชี้ย ตอนพุ่งมาตอนสุดท้าย ฉันตายคาที่ทันที)

(ขอถามนี่หนังเรื่องไหน บอกหน่อย ใครรู้แท็กฉันด้วย)

(แม่ง นี่เป็นเอฟเฟ็กต์ที่ทีมงานเบื้องหลังสร้างขึ้นมาเหรอ ฮือๆ โคตรสมจริงเลย)

(ไม่ใช่หนัง ฉันเป็นแฟนหนังสยองขวัญรุ่นเก๋า เคยดูหนังยอดนิยมมาแล้วทุกเรื่อง แต่ไม่มีเรื่องนี้ ดังนั้นน่าจะเป็นบล็อกเกอร์ทำขึ้นมาเอง... ทีมงานเบื้องหลังโคตรเก่งที่ทำให้คนคิดว่าไม่มีเบื้องหลัง บล็อกเกอร์คุณชนะแล้ว ติดตามอย่างแน่นอน)

ซูเหอเวิ่น “...”

กดรายงานทันที

เขาอัพโหลดหลักฐานและลิงก์วิดีโอต้นฉบับ หลังจากที่เขาเข้าห้อง ล้างหน้าแปรงฟันและเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จและกำลังจะลงไปชั้นล่างก็พบว่าวิดีโอถูกนำออกจากเว็บไซต์แล้ว

ซูเหอเวิ่นพูด “เก่งสุดๆ ไปเลย” ประโยคหนึ่ง จากนั้นก็ไม่ได้สนใจ

--------

ในห้องเช่าในหมู่บ้านกลางเมือง

ซ่างชิงเป่ยกำลังดูยอดวิวของไอดีสำรองที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างตื่นเต้น เสียงแจ้งเตือนข้อความดังไม่หยุดอยู่เบื้องหลัง ชวนให้คนหลงใหล

ห้าแสนไลค์ ยอดวิวเกินยี่สิบล้านแล้ว

“รวยแล้วๆ” ซ่างชิงเป่ยกระโดดโลดเต้นอย่างตื่นเต้น

หลายวันมานี้เขาเอาแต่โพสต์คลิปที่ถ่ายทอดสดเมื่อครั้งก่อน ‘ ซู่เป่า ’ ‘ เหยียบเรือสามแคม ’ สองคำค้นหายอดฮิตนี้โดนเขาตัดต่อจนเละเทะ

แรกสุดรายได้ต่อวันของวิดีโอได้สามพันกว่า แต่วันที่สองกลับลดลงเหลือแค่หนึ่งพันกว่า ต่อมาลดลงเหลือไม่กี่ร้อย และสิบกว่า...

วิดีโอหนึ่งดังได้ไม่แค่กี่วัน

เขาจำเป็นต้องทำวิดีโอใหม่

แต่วิดีโอที่ตัดต่อใหม่ล้วนเป็นเนื้อหาเดิมซ้ำๆ คนละมุมคนละข้อหัวเขาก็ตัดต่อเป็นหลายสิบอันแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะไม่สามารถเพิ่มยอดวิวได้

ซ่างชิงเป่ยมีสองไอดี ไอดีสำรองมีไว้ดูดวิดีโอ จึงไม่ได้คาดหวังว่าไอดีสำรองจะดัง แต่คิดไม่ถึงว่าจะนำพาความดีใจมาให้เขาอย่างคาดไม่ถึง

“รวยแล้วๆๆ” ซ่างชิงเป่ยมองดูรายได้เบื้องหลัง “นี่แค่คืนเดียว รายได้ก็เกินสองพันแล้ว”

ตามการดาดการณ์ของเขา วิดีโอนี้ยังสามารถเพิ่มยอดได้อีก และลิงค์ที่เขาแปะไว้ใต้วิดีโอก็เป็นช่วงที่แอปนั้นโปรโมตมากที่สุดพอดี รายได้ต่อวันของเขาถึงห้าพันก็ไม่ใช่ปัญหา

“วิดีโอนี้เป็นวิดีโอยาว... สามารถกินรายได้อย่างน้อยสิบวันถึงหนึ่งเดือน เมื่อการโปรโมตแอปจบลง... ฉันสามารถสร้างรายได้อย่างน้อยหนึ่งแสน”

นึกไม่ถึงว่าเว็บไซต์วิดีโอเล็กๆ ที่เขาพบโดยบังเอิญจะนำพาความประหลาดใจมาให้เขาขนาดนี้

ซ่างชิงเป่ยตื่นเต้น จากนั้นตอนเขากดรีเฟรชพื้นหลังอีกครั้งก็พบการแจ้งเตือน

(งานของคุณถูกสงสัยว่าลอกเลียนแบบและถูกนำออกแล้ว)

ซ่างชิงเป่ย “...”

อะไรกันเนี้ย

หนึ่งแสนของเขาล่ะ

ซ่างชิงเป่ยโกรธมากและสบถด่าว่า “แพลตฟอร์มขยะ มีคนลอกเลียนแบบตั้งเยอะตั้งแยะ แต่ทำไมเป็นฉันที่โดนจับ”

เขาไม่พอใจอย่างมาก

ต้องมีสุนัขขี้อิจฉาเห็นยอดวิวของเขาเพิ่มขึ้นก็เลยรายงานเขาแน่นอน

ซ่างชิงเป่ยกัดฟัน จากนั้นสมัครไอดีสำรองใหม่อีก แล้วเข้าสู่ระบบเว็บไซต์เล็กๆ ที่ชื่อว่า(ทฤษฎีของการเห็นผี) นั้นอีกและแอบขโมยคลิปต่อ...