ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1664

หานหานรอซู่เป่าเลิกเรียนและกลับบ้านด้วยกัน

ระหว่างกินข้าวนายหญิงซูถามถึงวันเกิดของซู่เป่าขึ้นมา

"วันเกิดครบรอบ 18 ปีเลยนะ จะจัดงานเลี้ยงไหม?" นายหญิงซูมองซู่เป่า

หลานสาวที่น่ารักของท่านโตเป็นสาวแล้ว เดี๋ยวพอพ้นสัปดาห์หน้าเธอก็จะเป็นหญิงสาวที่บรรลุนิติภาวะแล้ว

ฉลองบรรลุนิติภาวะอายุ 18 ปี ท่านอยากจัดงานให้เธอยิ่งใหญ่สักหน่อย ตอนนั้นหานหานเองก็ได้ฉลองบรรลุนิติภาวะ

น่าเสียดายที่ยัยหานหานไม่ได้มีความเป็นคุณหนูไฮโซกับเขาเลย งานเลี้ยงในวันนั้นถูกเธอทำเป็นดิสโก้ไปเสียดื้อ ๆ

ซู่เป่านึกถึงความคาดหวังของเสี่ยวเหม่ยแล้วพูดว่า "ค่ะ จัดเถอะค่ะ! เพื่อนร่วมชั้นหนูก็อยากมาฉลองวันเกิดให้หนูด้วย"

นายหญิงซูตื่นเต้นขึ้นมาทันที "ได้ ๆ เดี๋ยวคุณยายจะไปส่งการ์ดเชิญเดี๋ยวนี้แหละ!"

หลังอาหารเย็นนายหญิงซูก็เริ่มจัดการเตรียมการอย่างมีความสุข

ตอนนี้ตระกูลซูถือเป็นมหาเศรษฐีโดยไม่มีข้อกังขา ถ้าตระกูลซูส่งจดหมายเชิญไปคงแทบจะไม่ใครไม่มา

ตระกูลซูตระกูลซือและตระกูลมู่ล้วนเป็นตระกูลเก่าแก่ดั้งเดิม ที่เหลือมีเป็นตระกูลเศรษฐีใหม่ที่เพิ่งร่ำรวยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ตระกูลแบบนั้นมีเยอะแยะไป

ตระกูลหาน ตระกูลเย่ ตระกูลลู่ ตระกูลป๋อ...

ขอแค่มีคนรุ่นราวคราวเดียวกันและไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรนายหญิงซูก็ส่งจดหมายเชิญไปให้หมด

**

ตระกูลหาน

เมื่อหานรั่วกลับถึงบ้าน แม่ของเธอก็ออกมาต้อนรับด้วยความยิ้มแย้ม "ทำไมกลับดึกนักล่ะ"

หานรั่วพูดอย่างกลุ้มใจว่า "เล่นกับเพื่อนอยู่ที่ม."

คุณนายหานแปลกใจ "เป็นอะไรไป"

หานรั่วคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนพูดว่า "แม่ หนูมีผู้ชายที่ชอบอยู่คนหนึ่ง แต่เขาไม่ชอบหนู แม่ว่าหนูจะทำให้เขาชอบหนูได้ยังไงคะ"

คุณหานประหลาดใจ "ลูกมีคนที่ชอบแล้วงั้นเหรอ?"

เธอถามอย่างคาดหวังว่า "ใคร? ลูกตระกูลไหน ลูกสาวของฉันยอดเยี่ยมขนาดนี้ เด็กบ้าคนไหนตาสูงขนาดนั้นนะ?"

หานรั่วตอบว่า "เขาไม่ใช่เด็กตระกูลไหนทั้งนั้นแหละ พ่อแม่ของเขาก็มีบ้านอยู่ในเมืองปักกิ่ง แต่ก็เป็นครอบครัวเล็ก ๆ ธรรมดา เหมือนพ่อเขาจะเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทจดทะเบียนแห่งหนึ่ง"

คุณนายหานไม่ได้ยินคําตอบที่ตัวเองต้องการก็ขมวดคิ้ว ในใจเธอเริ่มไม่พอใจ

จะว่าอย่างไรตระกูลหานก็เป็นตระกูลเศรษฐี ลูกสาวของเธอย่อมมองหาคนที่ดีที่สุดสิ อย่างเช่นซืออี้หรันจากตระกูลซือ ซูเหอเหวินจากตระกูลซู อย่างน้อยก็อย่างซูจื่อซีจากตระกูลซู!

เธอพูดอย่างจริงจังว่า "แม่สนว่าลูกจะมีแฟนไหม แต่ยังไงลูกก็ต้องหาคนที่คู่ควร ผู้ชายยากจนแบบนั้นจะไปมีอะไรดี คู่ควรกับลูกไหม?"

หานรั่วไม่ยอม "ทำไมจะไม่คู่ควร เขาหล่อมากนะ!"

คุณนายหานหัวเราะเยาะ "หล่อจะไปมีประโยชน์อะไร ฐานะทางบ้านไม่เหมือนกันสักหน่อย เขารู้ฐานะทางบ้านของลูกไหม?"

เมื่อเห็นหานรั่วพยักหน้า เธอก็ทำท่าเหมือนรู้แจ่มแจ้งแล้ว "แม่เห็นว่าเขาตั้งใจแกล้งไม่สนลูกมากว่ามั้ง!"

ผู้ชายบางคนมีเจ้าแผนการเสียยิ่งกว่าผู้หญิงอีก เวลาวาแผนร้ายขึ้นมาล่ะต่ำตมมาก

หานรั่วส่ายหัวและพูดอย่างร้อนใจ "ไม่ใช่สักหน่อย เขาชอบซูเมิ่งหาน ไม่ว่าหนูจะดีกับเขายังไงเขาก็ไม่ชอบหนู!"

คุณนายหานขมวดคิ้ว อีกฝ่ายโลภมากขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คิดว่าจะอยากไปประจบตระกูลซู

ดูท่าทางลูกสาวเธอต้องเป็นตัวสำรองเขาแล้ว ถูกคนอื่นหลอกแล้วยังไม่ไม่รู้ตัวอีก เธอต้องดูให้ดีแล้ว

"ไม่พูดเรื่องนี้แล้ว คุณหนูคนโตของตระกูลซูคนกำลังจะฉลองบรรลุนิติภาวะในสัปดาห์หน้า สัปดาห์หน้าลูกต้องไปกับแม่"

บางทีทั้งคู่อาจจะโดนสะกด เพิ่งจะอ่อนโยนต่อกันได้ไม่กี่วัน ก็ทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้อีก

"เราหย่ากันเถอะ!" อวิ๋นเมิ่งเจี๋ยเหนื่อยแล้ว "ในเมื่อคุณไม่อยากอยู่งั้นก็หย่ากันเถอะ"

โอวหยางตงหมิงรู้สึกกลัวและเครียดขึ้นมาทันที ตอนนี้เขาเป็นแม่บ้าน ถ้าหย่ากันแล้วเขาจะทำยังไง?

อวิ๋นเมิ่งเจี๋ยพูดว่า "ฉันจะให้ค่าเลี้ยงดูลูกสองคนเดือนละหกพัน เมื่อคิดถึงลูกทั้งสองคนแล้ว เอางี้ไหมบ้านเป็นของคุณ แต่คุณผ่อนเอง ไม่ก็ขายบ้านแล้วแบ่งเงินกันคนละครึ่ง"

โอวหยางตงหมิงฉุนกึก ค่าเลี้ยงดูหกพันจะไปมีประโยชน์อะไร คุณยังเป็นคนอยู่ไหมเนี่ย หย่าแล้วคุณลอยตัว ทิ้งผมให้เลี้ยงลูกต่อคนเดียวแล้วคุณก็แค่มาเยี่ยมครั้งคราวก็พอแล้วเหรอ?"

"ไม่มีทาง!"

"โลกนี้ไม่มีอะไรดี ๆ แบบนั้นหรอกนะ!"

โอวหยางตงหมิงลืมไปหมดแล้วว่าตอนที่ทะเลาะกันจนขอหย่าก่อนที่จะสลับร่างกัน เขาก็พูดแบบนี้เหมือนกัน

ให้เงินเลี้ยงค่าดูเดือนละ 3 พัน (ตอนนั้นยังไม่มีลูกคนที่สอง) แบ่งบ้านกันคนละครึ่ง เขารู้สึกว่าเขามีเมตตาและแบกรับภาระเยอะมากแล้ว

ตอนนี้พอสลับกัน เขากลับรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้อง

คิดอย่างไรเขาก็ขาดทุน

อ๋อ แค่ให้เงินเดือนละไม่กี่พัน แล้วก็มาเยี่ยมลูกเป็นครั้งคราว และยังคงเป็นพ่อ/แม่ที่ดีในใจของลูกใช่ไหมล่ะ!

แล้วเขาล่ะ เขาไม่มีอะไรเลย ยังคงต้องเลี้ยงลูกดูแลลูกจัดการทุกอย่างเกี่ยวกับลูก และจะต้องใช้ชีวิตลําบากกว่าเดิมเพราะไม่มีใครคอยแบ่งเบาภาระแล้ว ทำไมอีกฝ่ายถึงได้เป็นคนที่ไปสบาย!

"ไม่หย่า!" โอวหยางตงหมิงพรวดออกมาทันที "คุณวางแผนดีจริงนะ ผมก็ไม่หย่า ผมจะยื้อไปจนตาย เรื่องอะไรจะหย่าให้คุณไปสบายอยู่คนเดียว!"

อวิ๋นเมิ่งเจี๋ย "..."

ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่า ที่แท้ตอนขอหย่าผู้ชายคิดคำนวนละเอียดถี่ยิบกว่าใคร