ซู่เป่าได้เห็นความหลากหลายของชีวิตผู้คนมากมาย และก็เคยเห็นชีวิตของคู่สามีภรรยา และคู่รักหลายคู่
เดิมเธอเคยคิดว่าเธอเข้าใจดีแล้วว่าความรักคืออะไร
จนกระทั่งเธอได้คบกับพี่อี้หรัน เธอก็พลันค้นพบว่า จริงๆ แล้วเธอยังไม่เข้าใจมันเลย
ความรักในครอบครัว ความรักแบบคู่รักและมิตรภาพล้วนแต่แตกต่างกันไป และต่างก็มีความยึดมั่นของตนเอง
ซืออี้หรันลูบหัวของเธอ "ถ้าคิดไม่ออก ก็ค่อยคิดพรุ่งนี้ พรุ่งนี้คิดไม่ออกก็คิดมะรืนนี้ ซู่เป่า เธอยังมีเวลาอีกเยอะ"
เขาหวังว่าเธอจะไม่ต้องคิดมาก ไม่จำเป็นต้องคิดทุกเรื่องให้ชัดเจนแจ่มแจ้ง บางครั้งการไม่เข้าใจก็เป็นสิ่งที่หายาก เมื่อไม่เข้าใจ สภาพจิตใจก็จะเปลี่ยนไป
ซู่เป่าทำปากบึน "ก็ได้..."
ซูเหอเวิ่นถามอย่างงุนงง "พวกเธอกำลังพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่?"
ในขณะนั้น นายหญิงซูพาคนใช้เอาขนมและเครื่องดื่มมาบำรุงกำลังมาให้ “มากินลองท้องก่อน เดี๋ยวตอนเย็นเราจะทานอาหารทะเลกัน"
ทุกคนรับของมาและกล่าวขอบคุณ
ซู่เป่ากัดขนมเค้กเล็กๆ หนึ่งคำขณะตอบคำถามของซูเหอเวิ่น "พวกเรากำลังพูดถึงปัญหาของพ่อแม่เพื่อนหนูเสี่ยวเหม่ยน่ะ"
เธอถอนหายใจและเอ่ยว่า "หนูรู้สึกเหมือนยังขาดความตระหนักรู้อีกเพียงเล็กน้อย...หนูถามท่านอาจารย์ไปว่าความรักคืออะไร ท่านตอบว่าเมื่อหนูเรียนรู้ที่จะปล่อยมือและจากไปได้ นั่นแหละคือการเข้าใจความรัก"
"แล้วพ่อแม่ของเสี่ยวเหม่ยไม่ได้ทะเลาะกันเพราะไม่เข้าใจกันและแยกกันอยู่หรอกหรือ..."
ซู่เป่าเล่าเรื่องราวทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ และเล่าเรื่องความสับสนของเธอ ว่าเธอไปหาซืออี้หรันเพื่อหาคำตอบ และทำไมถึงแม้โอวหยางตงหมิงกับอวิ๋นเมิ่งเจี๋ยยังมีความรู้สึกต่อกันอยู่ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ และไม่ยอมคืนดีกันอีกครั้ง...
นายหญิงซูหูผึ่งนั่งฟังอยู่ข้างๆ อย่างตั้งใจ
เมื่อฟังจบ เธอถึงกับอึ้งและในที่สุดก็เข้าใจ...
ที่แท้การแยกกัน…และคืนดีกัน แล้วก็แยกกัน…แล้วก็คืนดีกันที่ซู่เป่าพูดถึงนั้น
คือการแยกกันจริงๆ แล้วก็คืนดีกันจริงๆ! ไม่ใช่อย่างที่เธอเข้าใจว่าเป็นการเลิกแล้วคืนดีในแง่การคบหากันแบบนั้น...
และที่ซู่เป่าพูดถึงการทะเลาะกันนั้นก็คือพ่อแม่ของเสี่ยวเหม่ยที่ทะเลาะกัน ไม่ใช่เธอกับซืออี้หรัน
ก็ว่าอยู่...เด็กสองคนนี้ต่างก็มีเหตุผลและดูไม่น่าจะทะเลาะกันได้ ยิ่งซืออี้หรันยิ่งไม่น่าจะเป็นคนที่จะทำให้ซู่เป่ายอมก้มหัวก่อน
ที่แท้เธอเข้าใจผิดไปหมด
"แค่ก..." นายหญิงซูสัมผัสใบหน้าอย่างกระอักกระอ่วน และลูบผมตัวเอง
ทุกคนในครอบครัวซูต่างมองไปที่เธอด้วยความเงียบ
เหตุผลที่พวกเขารวมตัวกันเพื่อเตรียมพร้อมก็เพราะนายหญิงซูบอกกับซูอีเฉินว่า ซู่เป่าและซืออี้หรันทะเลาะกัน ซู่เป่ายังเป็นฝ่ายไปหาซืออี้หรันที่ห้องก่อน และจากนั้นพวกเขาก็นั่งดูหนังเกี่ยวกับการเลิกแล้วก็คืนดีกัน!
จากนั้นก็เริ่มสงสัยว่าซืออี้หรันอาจจะมีความคิดที่ไม่บริสุทธิ์!
ซูอีเฉินบอกกับซูจื่อหลิน ซูจื่อหลินบอกกับซูลั่ว ซูลั่วบอกกับซูอี้เซิน...แล้วหลังจากนั้นทั้งครอบครัวก็รู้เรื่องนี้กันหมด
ซูจื่อซีหรี่ตา "เดี๋ยวนะ ถ้าซืออี้หรันยอมรับว่าเขามีความคิดไม่บริสุทธิ์ อันนี้จะอธิบายยังไง?"
ซืออี้หรัน “?”
ซู่เป่า “?”
ตอนนี้กำลังพูดคุยกันเรื่องการเข้าใจชีวิตอยู่ดีๆ ทำไมจู่ ๆ กลายเป็นเรื่องของเธอไปซะล่ะ?
ซูจื่อซีไม่พูดมาก เขาไม่ชอบความเข้าใจผิดในรูปแบบใดๆ ที่ยืดเยื้อ เขากลั้นมานานแล้ว แต่ที่ไม่ได้ถามตรงๆ ก็เพราะเห็นแก่ซู่เป่า
"พวกเรากำลังพูดถึงวันที่ซู่เป่าไปหานาย แล้วนายมีความคิดไม่บริสุทธิ์กับเธอ!" ซูจื่อซีพูดอย่างเย็นชา "นายยอมรับกับคุณย่าของฉันแล้ว"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน
ไม่ลงต่อแล้วหรอคะ 🥹...
รอทุกวันเลยค่ะ...
กระโดดข้ามหายไปหลายตอนเลยค่ะ...
1293 1297 1298 หายค่ะ 🥲🥲...
ตอนที่ 1288 หายไปค่ะ...
เย้...กลับมาแล้ว รอทุกวันเลยค่ะ...
หายไปนานจังเลยนะจ๊ะรอลงตอนใหม่อยู่นะคะ...
รอค่ะ...
ทำไมรอบนี้หลายไปนานคะ หรือไปบงที่อื่นคะ...
บทที่ 1268 แล้วกระโดดไป 1278 เลย บทที่ 1269 1270 1271 1272 ข้ามไปทั้งหมด 4 ตอนนะคะ...