ชีวิตใหม่ของเจ้าแก้มก้อน นิยาย บท 1730

กริ้ง...

“อา ปิดเทอมแล้ว” เด็กๆ หลังเลิกเรียนดีใจราวกับนกที่ได้บินออกจากกรง แต่ล่ะคนตื่นเต้นจนใบหน้าแดงก่ำ

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเมื่อกลับถึงบ้านก็เปิดคอมพิวเตอร์อย่างอดใจรอไม่ไหว

เข้าสู่ระบบ gg......

ในยุคนี้ อินเตอร์เน็ตได้รับการนิยมเป็นอย่างมาก gg เริ่มแพร่หลายขึ้นมา แต่สมาร์ทโฟนยังไม่แพร่หลาย

เด็กผู้หญิงก้มไปดูหน้าจอใกล้ๆ นัยน์ตาเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เธอชอบช่วงเวลาสุดสัปดาห์หรือวันหยุดอย่างตอนนี้เป็นที่สุด

หญิงสาวที่กำลังปัด gg อยู่จู่ๆ ก็หยุดลง เธอจดจ้องไปที่ ip หนึ่งด้วยแววตาประกาย

อีกฝ่ายเป็นเด็กผู้หญิงที่สวยงามมากๆ มีชื่อแอคเคาท์ว่า ‘หลี่ซิงซิง’ รูปโปรไฟล์ของเธอหวานและน่ารักมาก หน้าฟีดก็ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงาม

ทุกๆ โพสต์ของเธอก็มีคนมากดไลก์และคอมเม้นเป็นจำนวนมาก...

หญิงสาวรีบคัดลอกโปรไฟล์ ภาพปก ชื่อทั้งหมดของอีกฝ่ายมาทันที

หญิงสาวแก้ไขชื่อแอคเคาท์ของตนเองเป็น ‘หลี่ซิงซิง’ รูปโปรไฟล์และภาพปกก็แก้ไขเหมือนอีกฝ่ายเป๊ะ

ในคอมเม้นที่คนอื่นโพสต์อยู่ด้านล่าง เธอก็ไปเม้นตอบเรื่อยๆ

[ขอบคุณทุกคนที่กดไลก์นะคะ]

[ฉันหวานขนาดนั้นจริงเหรอ ชมซะฉันเขินไปหมดเลย]

......

จี้ฉางมองหญิงสาวที่สีหน้าดื่มด่ำ เขาถามอย่างไม่เข้าใจ “เธอกำลังทำอะไร”

เหยียนหลัวหวังเอ่ยตอบ “เธอกำลังดื่มด่ำกับความรู้สึกดีที่ๆ ได้มาจากตัวตนของคนอื่น”

จี้ฉาง “?”

หมายความว่ายังไง

เด็กผู้หญิงคนนี้แค่แก้ชื่อกับรูปให้เหมือนคนอื่น แต่ยังไงเธอก็เป็นอีกฝ่ายไม่ได้นี่นา

เธอสนทนากับผู้อื่นโดยปลอมเป็น ‘หลี่ซิงซิง’ แต่เมื่อ ‘หลี่ซิงซิง’ ตัวจริงออนไลน์ เธอก็ถูกเปิดโปงเลยน่ะสิ เธอทำไปเพื่ออะไรกัน

จี้ฉางไม่เข้าใจ

**

หญิงสาวตอบคอมเม้นเรื่อยๆ และยังเนียนเข้ากลุ่ม ‘หลี่ซิงซิง’

สมาชิกเป็นร้อยในกลุ่ม ไม่รู้แม้แต่นิดว่าเธอเป็นตัวปลอม

เมื่อเห็นเธอปรากฏ หลายๆ คนก็คิดว่าเธอเป็นหลี่ซิงซิงตัวจริง

[ว้าว หัวหน้ากลุ่ม ปรากฏตัวสักที วันนี้มีรูปถ่ายหวานๆ ไหม]

[ซิงซิง ฉันคิดถึงเธอจังเลย โรงเรียนของฉันปิดเทอมแล้ว]

ผีลอกเลียนแบบหัวเราะแหะๆ อยู่บนหัวของหญิงสาว

ดวงตาของหญิงสาวก็กระพริบแสงประหลาด และตอบคนในกลุ่มอย่างเชื่อฟัง

[ฉันเองก็เพิ่งปิดเทอม]

[เหนื่อยมาก เลยยังไม่ได้ถ่ายรูปน่ะ]

ไม่นานนักในกลุ่มก็มีแต่คนพิมพ์ [ยัยหนูซิงซิงเหนื่อยแย่เลย]

เห็นว่ามีคนมามายขนาดนี้ ‘ชอบ’ เธอ หญิงสาวก็รู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก ในใจอิ่มล้นเหลือเกิน

แต่ไม่นานนัก ก็มีคนถามสงสัย

[เธอไม่ใช่ซิงซิงใช่ไหม ทำไมในกลุ่มถึงมีซิงซิงสองคนล่ะ คนหนึ่งคือเธอ ส่วนอีกคนคือหัวหน้ากลุ่ม]

[ใช่ เมื่อกี้ฉันยังประหลาดใจอยู่เลย]

[แอคเคาท์รองเหรอ]

หญิงสาวตอบทันที [แอคเคาท์รองไง]

ในเวลาชั่วพริบตา เธอก็ได้รับคำขอเป็นเพื่อนนับไม่ถ้วน

นัยน์ตาของหญิงสาวเผยยิ้มชั่วร้าย

มองดูเหล่าคนที่เพิ่มเพื่อนเธอมาอย่างกระตือรือร้น เธอรู้สึกเพียงคนพวกนี้โง่มาก

ทำไมหลอกง่ายขนาดนี้

แต่แล้วเพิ่งดีใจได้ไม่นาน หัวหน้ากลุ่มที่แท้จริงๆ ก็ปรากฏ

หลี่ซิงซิง [ฉันไม่มีแอคเคาท์รอง แกเป็นใคร ปลอมเป็นฉันมันสนุกมากหรือไง]

หญิงสาวหัวเราะหึๆ ทีหนึ่ง ส่งมีม ‘งง’ เข้าไปในกลุ่ม

[อะไรกัน ฉันคือหลี่ซิงซิงไง ฉันไม่ได้เล่นเน็ตนาน แล้วเพิ่งรู้ตัวว่าโดนแฮคน่ะ]

[@หลี่ซิงซิง คืนแอคเคาท์ฉันมาได้ไหม แอคเคาท์นี้สำคัญกับฉันมาก ขอร้องล่ะ]

อีกด้านหนึ่งของจอ หลี่ซิงซิงสีหน้าประหลาดใจ

เธอไม่รู้ว่านี่มันยังไงกันแน่ รู้เพียงเธอเสียแรงไปมาก ทั้งตอบคำถาม ทั้งถ่ายรูป ในที่สุดก็ยืนยันได้ว่าเธอคือหลี่ซิงซิงตัวจริง

ในกลุ่มเริ่มรุมด่าไอ้คนเลียนแบบในทันที

[ประสาทหรือไง เลียนแบบคนอื่นทำไม]

[ไม่รู้หรือไงว่าการกระทำแบบนี้มันด้อยค่ามาก]

[ขยะจากไหน เลียนแบบคนอื่นสนุกมากหรือไง]

คุณหนูตระกูลร่ำรวย เธอไม่เคยเป็นมาก่อนเลย

กลางคืนเธอฉวยโอกาสตอนคุณแม่อาบน้ำ รีบเปิดโทรศัพท์ของแม่ดูทันที

แม่ของเธอเป็นครูสอนศิลปะมัธยมปลาย ส่วนมากคุณครูศิลปะจะได้รับความนิยมจากนักเรียนเป็นอย่างมาก

ว่าแล้ว เธอเจอกลุ่มห้องที่นักเรียนสร้างขึ้นเองในกลุ่มของแม่ ด้านในมีแต่นักเรียน และมีเพียงแม่ของเธอและครูพละที่เป็นคุณครูอยู่สองคน

เธอหาชื่อของหลินซือเสวี่ยเจออย่างรวดเร็ว จากนั้นกดเข้าไป และส่งชื่อ รูปโปรไฟล์ ภาพปกของอีกฝ่ายไปในโทรศัพท์ของเธอ

จากนั้นกดเข้าไปดูในหน้าฟีด และพบว่าในหน้าฟีดของเธอมีแอคเคาท์หนึ่งที่คอยกดไลค์ให้เธออยู่ตลอดจริงๆ

จากนั้น ‘สืบค้น’ ของเธอ ในที่สุดเธอก็มั่นใจแล้วว่านั่นคือซูอะไรเจ๋อนั่นที่แม่พูดถึง เธอรีบจดจำ gg อีกฝ่ายในทันที

กลางคืน

เมิ้งเอ๋อร์แอบอยู่ในผ้าห่ม แก้ไขชื่อของตนเองเป็น ‘หลินซือเสวี่ย’ รูปโปรไฟล์ สเตตัส ภาพปกต่างก็เปลี่ยนให้เหมือนหลินซือเสวี่ย

“สวยมากเลย...” เมิ่งเอ๋อร์มองรูปภาพของหลินซือเสวี่ยอย่างอิจฉา

จากนั้นแอด gg ของซูเจ๋อหมิง เพื่อเพิ่มอีกฝ่ายเป็นเพื่อน

อีกด้าน

คฤหาสน์ตระกูลซู

ซูเจ๋อหมิงเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

โทรศัพท์แบบสัมผัสที่คนอื่นไม่มี แต่ตระกูลเศรษฐีซูอย่างเขาต้องมีอยู่แล้ว

“ซือเสวี่ยเหรอ” ซูเจ๋อหมิงชะงักไปทีหนึ่ง และเอ่ยสงสัย “ทำไมเอาอีก gg หนึ่งแอดฉันมาล่ะ...”

มุมปากของ้ขาแฝงยิ้มอย่างอดไม่ได้ จากนั้นกดยอมรับ

แต่กลับถูกอีกฝ่ายกราดด่าไปยกหนึ่ง

[ซูเจ๋อหมิง เลิกตอแยฉันได้แล้ว]

[ฉันบอกแล้วไง ตอนนี้ฉันแค่อยากตั้งใจเรียนหนังสือ]

ซูเจ๋อหมิง “......”

ปฏิเสธเขาต้องใช้ถึงสองแอคเคาท์เลยเหรอ

-

(ในตอนของผีเลียนแบบ เวลาจะเป็นช่วงคุณปู่คุณย่าของซู่เป่า) (หลินซือเสวี่ยคือคุณย่าสมัยมัธยม ส่วนซูเจ๋อหมิงคือคุณปู่สมัยมัธยม)

(อีกไม่นานเวลาก็จะตรงกันแล้ว ต่อไปจะเป็นเหยียนหลัวหวังฟาดเคราะห์ วิญญาณสลาย เกิดใหม่ จากนั้นก็เป็นสมัยที่ซู่เป่าเกิดในตระกูลหลิน)

(หลายๆ คนบอกน่าเบื่อ เพราะเหยียนหลัวหวังและซู่เป่าไม่ใช่คนเดียวกันจริงๆ ฮรือๆ ทนอีกนิดนะ เดี๋ยวเร่งเขียนให้)